به گزارش مشرق، تکواندو ایران در بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریو شکست تلخی را تجربه کرد و بی توجهی مسئولان فدراسیون به مشکلات موجود به خصوص نظر کارشناسی منتقدان و قهرمانان سابق تیم ملی، دو شکست دیگر در مرحله نهایی رقابتهای جایزه بزرگ و جام جهانی را در پی داشت.
در حالی که اکثر کارشناسان تکواندو نسبت به شرایط موجود ابراز نگرانی کرده و خواستار ورود وزارت ورزش بودند، متولیان ورزش کشور در سکوت مطلق بدون کوچکترین اظهار نظری تنها شاهد جریانات این رشته المپیکی و پرمدال بودند.
شنبه چهارم دیماه مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان در پایان مراسم تقدیر از قهرمانان ورزشی استان تهران از برنامه های وزارت مطبوع خود برای المپیک ۲۰۲۰ سخن گفت. وی در حالی مدعی شد که توکیو طلایی ترین حضور ایران در المپیک ها خواهد بود که بدون توجه به تکواندو، از دو رشته کشتی و وزنه برداری ایران به عنوان قدرتهای جهان نام برد و ابراز امیدواری کرد با اضافه شدن کاراته بتوان در این رشته تازه راه یافته به المپیک امید داشت.
کاراته در سالهای اخیر نتایج خوبی در مسابقات قاره ای و جهانی کسب کرد و اگر توجه جدی تر شود می توان از حالا حداقل یکی دو مدال المپیک ۲۰۲۰ را برای مردان تاتامی ایران کنار گذاشت.
اما نکته اصلی در سخنان سلطانی فر همین «بی توجهی» به رشته پرمدال تکواندوست، رشته ای که از سال ۲۰۰۰ سیدنی و بعد از حضور رسمی در این بازیها تا ۲۰۱۲ لندن یک پای ثابت مدال آوری برای کاروان ورزشی کشورمان بوده است. تکواندو در چهار دوره متوالی توسط هادی ساعی، یوسف کرمی و محمد باقری معتمد موفق به کسب ۵ مدال طلا، نقره و برنز شده است. البته باید بازیهای ۲۰۱۶ ریو را که به دلایل مختلف از جمله مشکلات مدیریتی، تکواندو توفیقی در کسب مدال نداشت، از این مقوله مستثنی کرد.
در بازیهای آسیایی نیز تکواندو در دو دوره قبلی این رقابتها با کسب مدالهای طلای متعدد کمک شایانی به ارتقا جایگاه کاروان ایران در جدول توزیع مدالها داشته است. حضوری موفق در بازیهای قهرمانی جهان و آسیا را نیز به آن اضافه کنیم.
در چنین شرایطی بی توجهی وزیر ورزش، کدهای منفی برای این رشته پرمدال خواهد بود. اینکه مشکلات عمیق بخصوص در بخش مدیریتی از خانواده تکواندو فراتر رفته و به مسئولان وزارت هم رسیده است.
در واقع باید نگرانی متولیان ورزش کشور را به جا دانست. رقابتهای جهانی مهمترین برنامه پیش روی تکواندو ایران است و در صورت تداوم این روند باید منتظر نتایجی به مراتب بدتر از باکو و ریو بود، ضمن اینکه نگاه مثبت وزیر به کاراته را باید به فال نیک گرفت، رشته ای با چند صد هزار نفر جمعیت که اگر بدرستی مدیریت و حمایت شود می تواند هم در بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ و هم در المپیک ۲۰۲۰ روی مدال آوری قهرمانانش حساب ویژه باز کرد.
در حالی که اکثر کارشناسان تکواندو نسبت به شرایط موجود ابراز نگرانی کرده و خواستار ورود وزارت ورزش بودند، متولیان ورزش کشور در سکوت مطلق بدون کوچکترین اظهار نظری تنها شاهد جریانات این رشته المپیکی و پرمدال بودند.
شنبه چهارم دیماه مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان در پایان مراسم تقدیر از قهرمانان ورزشی استان تهران از برنامه های وزارت مطبوع خود برای المپیک ۲۰۲۰ سخن گفت. وی در حالی مدعی شد که توکیو طلایی ترین حضور ایران در المپیک ها خواهد بود که بدون توجه به تکواندو، از دو رشته کشتی و وزنه برداری ایران به عنوان قدرتهای جهان نام برد و ابراز امیدواری کرد با اضافه شدن کاراته بتوان در این رشته تازه راه یافته به المپیک امید داشت.
کاراته در سالهای اخیر نتایج خوبی در مسابقات قاره ای و جهانی کسب کرد و اگر توجه جدی تر شود می توان از حالا حداقل یکی دو مدال المپیک ۲۰۲۰ را برای مردان تاتامی ایران کنار گذاشت.
اما نکته اصلی در سخنان سلطانی فر همین «بی توجهی» به رشته پرمدال تکواندوست، رشته ای که از سال ۲۰۰۰ سیدنی و بعد از حضور رسمی در این بازیها تا ۲۰۱۲ لندن یک پای ثابت مدال آوری برای کاروان ورزشی کشورمان بوده است. تکواندو در چهار دوره متوالی توسط هادی ساعی، یوسف کرمی و محمد باقری معتمد موفق به کسب ۵ مدال طلا، نقره و برنز شده است. البته باید بازیهای ۲۰۱۶ ریو را که به دلایل مختلف از جمله مشکلات مدیریتی، تکواندو توفیقی در کسب مدال نداشت، از این مقوله مستثنی کرد.
در بازیهای آسیایی نیز تکواندو در دو دوره قبلی این رقابتها با کسب مدالهای طلای متعدد کمک شایانی به ارتقا جایگاه کاروان ایران در جدول توزیع مدالها داشته است. حضوری موفق در بازیهای قهرمانی جهان و آسیا را نیز به آن اضافه کنیم.
در چنین شرایطی بی توجهی وزیر ورزش، کدهای منفی برای این رشته پرمدال خواهد بود. اینکه مشکلات عمیق بخصوص در بخش مدیریتی از خانواده تکواندو فراتر رفته و به مسئولان وزارت هم رسیده است.
در واقع باید نگرانی متولیان ورزش کشور را به جا دانست. رقابتهای جهانی مهمترین برنامه پیش روی تکواندو ایران است و در صورت تداوم این روند باید منتظر نتایجی به مراتب بدتر از باکو و ریو بود، ضمن اینکه نگاه مثبت وزیر به کاراته را باید به فال نیک گرفت، رشته ای با چند صد هزار نفر جمعیت که اگر بدرستی مدیریت و حمایت شود می تواند هم در بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ و هم در المپیک ۲۰۲۰ روی مدال آوری قهرمانانش حساب ویژه باز کرد.
