به گزارش مشرق، سخنان شب گذشته جان کری، وزیر امور خارجه «رو به پایان» آمریکا در ساختمان وزارت امور خارجه این کشور در خصوص روند سازش و مولفههای آن، اگرچه محکومیت بنیامین نتانیاهو و دوستان راستگرای وی در فلسطین اشغالی را از پی داشت اما در واقع باید آن را ضجههای مردی قلمداد کرد که بینهایت به اسرائیل علاقمند است و جانانه از آن دفاع میکند.
وزیر امور خارجه دولت مستاجل اوباما سخت نگران سیاستهای راستگرایان صهیونیست است و میداند با ادامه این سیاستها آنچه از دست خواهد رفت، بقای رژیم صهیونیستی است؛ از همین روست که با تمام وجود بهدنبال تثبیت راهکار دو دولتی است.
اپوزیسیون نتانیاهو در فلسطین اشغالی نیز ظاهرا به طور کامل با نظریات جان کری موافق است. در همین راستا، «اسحاق هرتزوگ» رهبر اپوزیسیون رژیم صهیونیستی از سخنرانی کری استقبال کرد و وی را «دوستی بزرگ» خواند که نگران سلامت و آینده اسرائیل است. «زیپی لیونی»، وزیر خارجه سابق اسرائیل و از منتقدان نتانیاهو نیز از سخنان کری استقبال کرد.
جان کری پیش از این هم در سخنرانی خود در مرکز سابان اندیشکده بروکینگز، سیاستهای شهرکسازی رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی 1967 را به باد انتقاد گرفته بود. پس از این سخنرانی، رای ممتنع آمریکا در جلسه رایگیری در خصوص قطعنامه 2334 شورای امنیت، خشم نخستوزیر صهیونیستها را برانگیخت و این بار نیز سخنان چهارشنبهشب کری باعث شد که دفتر نتانیاهو وی را به سوگیری علیه اسرائیل متهم کند.
در سخنرانی چهارشنبهشب، وزیر خارجه آمریکا که خیلی دیر به یاد انتقاد بیپرده از شهرکسازیهای اسرائیل افتاده، تصریح کرد: «در صورتی که انتخاب اسرائیل یک دولت باشد، اسرائیل یا یک کشور یهودی خواهد بود و یا یک کشور دموکراتیک؛ نه هر دوی آنها.» وی همچنین خاطرنشان کرد در صورتی که راهکار دو دولتی متوقف شود، دفاع از اسرائیل و محافظت از آن امکانپذیر نخواهد بود.
این درست همان نقطه نگرانی آقای کری است:
1- در بعد داخلی، اگر صهیونیستها تن به جدایی مناطق اشغالی 1967 ندهند، عملا نمیتوانند مدعی دولت یهود شوند چرا که ترکیب جمعیتی بهگونهای خواهد بود که تقریبا اعراب مسلمان با جمعیت یهودی ساکن فلسطین اشغالی برابری میکنند؛
2- در همین بعد، اسرائیل مجبور به ادامه سرکوبگری علیه فلسطینیها شده و مستمرا با مقاومت هرچه بیشتر آنان مواجه میشود؛ لذا رژیم اسرائیل ناتوان از تامین امنیت بهعنوان کارویژه اصلی یک دولت خواهد شد؛
3- در بعد خارجی نیز، ادامه سرکوبگری، حفظ وجهه دروغین «تنها دموکراسی خاورمیانه» برای رژیم صهیونیستی را ناممکن ساخته و دفاع از این رژیم را در مجامع بینالمللی پرهزینه خواهد کرد. از سوی دیگر، ادامه سرکوبگری صهیونیستها، به مبارزات و مقاومت ملت فلسطین هر روز مشروعیت بیشتری در افکار عمومی جهانیان بخشیده و فشار بیشتر بر رژیم صهیونیستی را از پی خواهد داشتف فشاری که میتواند لابیهای اسرائیل را در کشورهای غربی در دفاع از این رژیم ناتوان سازد.
4- از آنجا که رژیم صهیونیستی فاقد ریشههای تاریخی در منطقه و حتی فاقد عناصر اصلی ملتسازی است، بدون حمایتهای گسترده غرب که مستلزم حمایت کارساز افکار عمومی است، شانسی برای ادامه بقا نخواهد یافت.
با اوصاف فوق، کری سخت در تلاش است رهبران صهیونیست را قانع کند که به مرزهای 1948 برگشته و فقط بر یهودیان ساکن فلسطین اشغالی حکومت کنند و جمعیت یهودی را به اراضی 1967 تسری نبخشند. این البته با حضور راستگرایان در راس کابینه اسرائیل و مقبولیت رو به رشد آنها در جامعه صهیونیستی، امری ناممکن مینماید. از سوی دیگر، خیال نتانیاهو از دولت آینده آمریکا آسوده است و وی و هممسلکان راستگرایش او را دوست واقعی اسرائیل میدانند. بنابراین، هیچ دلیلی برای عقبنشینی نمیبینند. در دولت ترامپ، دیگر حتی از ضجههای کری هم خبری نخواهد بود.
جان کری اگر در روزهای آخر وزارت خارجه خود و پایان عمر سیاسیش در حال تلاش برای اقناع سیاستمداران صهیونیست است، بهجد نگران سرنوشت و بقای رژیم صهیونیستی است. به نظر میرسد کری هم به این نتیجه رسیده که اسرائیل دستکم با ادامه سیاستهای فعلی خود، امیدی به ماندن نخواهد داشت.
سخنان این روزهای کری در خصوص اسرائیل، از حب فلسطینیان نیست که بر زبان رانده میشود، بلکه از بیم سرنوشت اسرائیل است.
وزیر امور خارجه دولت مستاجل اوباما سخت نگران سیاستهای راستگرایان صهیونیست است و میداند با ادامه این سیاستها آنچه از دست خواهد رفت، بقای رژیم صهیونیستی است؛ از همین روست که با تمام وجود بهدنبال تثبیت راهکار دو دولتی است.
اپوزیسیون نتانیاهو در فلسطین اشغالی نیز ظاهرا به طور کامل با نظریات جان کری موافق است. در همین راستا، «اسحاق هرتزوگ» رهبر اپوزیسیون رژیم صهیونیستی از سخنرانی کری استقبال کرد و وی را «دوستی بزرگ» خواند که نگران سلامت و آینده اسرائیل است. «زیپی لیونی»، وزیر خارجه سابق اسرائیل و از منتقدان نتانیاهو نیز از سخنان کری استقبال کرد.
جان کری پیش از این هم در سخنرانی خود در مرکز سابان اندیشکده بروکینگز، سیاستهای شهرکسازی رژیم صهیونیستی در اراضی اشغالی 1967 را به باد انتقاد گرفته بود. پس از این سخنرانی، رای ممتنع آمریکا در جلسه رایگیری در خصوص قطعنامه 2334 شورای امنیت، خشم نخستوزیر صهیونیستها را برانگیخت و این بار نیز سخنان چهارشنبهشب کری باعث شد که دفتر نتانیاهو وی را به سوگیری علیه اسرائیل متهم کند.
در سخنرانی چهارشنبهشب، وزیر خارجه آمریکا که خیلی دیر به یاد انتقاد بیپرده از شهرکسازیهای اسرائیل افتاده، تصریح کرد: «در صورتی که انتخاب اسرائیل یک دولت باشد، اسرائیل یا یک کشور یهودی خواهد بود و یا یک کشور دموکراتیک؛ نه هر دوی آنها.» وی همچنین خاطرنشان کرد در صورتی که راهکار دو دولتی متوقف شود، دفاع از اسرائیل و محافظت از آن امکانپذیر نخواهد بود.
این درست همان نقطه نگرانی آقای کری است:
1- در بعد داخلی، اگر صهیونیستها تن به جدایی مناطق اشغالی 1967 ندهند، عملا نمیتوانند مدعی دولت یهود شوند چرا که ترکیب جمعیتی بهگونهای خواهد بود که تقریبا اعراب مسلمان با جمعیت یهودی ساکن فلسطین اشغالی برابری میکنند؛
2- در همین بعد، اسرائیل مجبور به ادامه سرکوبگری علیه فلسطینیها شده و مستمرا با مقاومت هرچه بیشتر آنان مواجه میشود؛ لذا رژیم اسرائیل ناتوان از تامین امنیت بهعنوان کارویژه اصلی یک دولت خواهد شد؛
3- در بعد خارجی نیز، ادامه سرکوبگری، حفظ وجهه دروغین «تنها دموکراسی خاورمیانه» برای رژیم صهیونیستی را ناممکن ساخته و دفاع از این رژیم را در مجامع بینالمللی پرهزینه خواهد کرد. از سوی دیگر، ادامه سرکوبگری صهیونیستها، به مبارزات و مقاومت ملت فلسطین هر روز مشروعیت بیشتری در افکار عمومی جهانیان بخشیده و فشار بیشتر بر رژیم صهیونیستی را از پی خواهد داشتف فشاری که میتواند لابیهای اسرائیل را در کشورهای غربی در دفاع از این رژیم ناتوان سازد.
4- از آنجا که رژیم صهیونیستی فاقد ریشههای تاریخی در منطقه و حتی فاقد عناصر اصلی ملتسازی است، بدون حمایتهای گسترده غرب که مستلزم حمایت کارساز افکار عمومی است، شانسی برای ادامه بقا نخواهد یافت.
با اوصاف فوق، کری سخت در تلاش است رهبران صهیونیست را قانع کند که به مرزهای 1948 برگشته و فقط بر یهودیان ساکن فلسطین اشغالی حکومت کنند و جمعیت یهودی را به اراضی 1967 تسری نبخشند. این البته با حضور راستگرایان در راس کابینه اسرائیل و مقبولیت رو به رشد آنها در جامعه صهیونیستی، امری ناممکن مینماید. از سوی دیگر، خیال نتانیاهو از دولت آینده آمریکا آسوده است و وی و هممسلکان راستگرایش او را دوست واقعی اسرائیل میدانند. بنابراین، هیچ دلیلی برای عقبنشینی نمیبینند. در دولت ترامپ، دیگر حتی از ضجههای کری هم خبری نخواهد بود.
جان کری اگر در روزهای آخر وزارت خارجه خود و پایان عمر سیاسیش در حال تلاش برای اقناع سیاستمداران صهیونیست است، بهجد نگران سرنوشت و بقای رژیم صهیونیستی است. به نظر میرسد کری هم به این نتیجه رسیده که اسرائیل دستکم با ادامه سیاستهای فعلی خود، امیدی به ماندن نخواهد داشت.
سخنان این روزهای کری در خصوص اسرائیل، از حب فلسطینیان نیست که بر زبان رانده میشود، بلکه از بیم سرنوشت اسرائیل است.