به گزارش مشرق، با جدایی احمد نوراللهی و امید عالیشاه به عنوان دو تن از بازیکنان تأثیرگذار پرسپولیس از این تیم به بهانه انجام خدمت سربازی و رفتن آنها به تیم تراکتورسازی برای گذراندن دوران سربازی و اینکه این تیم رقیب مستقیم سرخ‌پوشان تهرانی برای قهرمانی در لیگ به حساب می‌آید، باعث شد تا یک بار دیگر بحث ناتوانی مسئولان این باشگاه در جذب بازیکنان موثر و همچنین حفظ موجودی خود به میان بیاید و این در حالی است که کم کم هواداران پرسپولیس متوجه اتفاقات رخ‌داده برای این باشگاه می‌شوند.
از طرف دیگر جذب بازیکنانی که نه نام و نه عملکرد آنها در حد تیمی مثل پرسپولیس نیست، باعث شده تا خروجی این موضوع در روند بازی‌های پرسپولیس بیشتر به چشم بیاید؛ چراکه این انتقاد به برانکو وارد شده که او از 14 بازیکن بیشتر در بازی‌هایش استفاده نمی‌کند و این موضوع باعث بی‌انگیزگی سایر بازیکنان شد که البته پاسخ سرمربی کروات به این موضوع جالب توجه است. برانکو در مصاحبه اخیری که با خبرنگاران داشت در پاسخ به این انتقاد عنوان کرد: او فقط بازیکنان آماده را بازی می‌دهد و این یعنی اینکه در تیم 25 نفره برانکو نهایتا 14 تا 15 بازیکن آماده هستند و یا اینکه صلاحیت حضور در تیمی مثل پرسپولیس را دارند و در این بین این سوال پیش می‌اید پس تکلیف 10 بازیکن دیگر چیست؟ آیا برانکو در آماده‌سازی آنها ضعف دارد یا آن که این 10 بازیکن در حد و اندازه‌های نام پرسپولیس نیستند؟
حضور نزدیک به 10 بازیکن که در حد و اندازه‌های پرسپولیس نیستند و سرآمد آنها دو بازیکن اوکراینی که حتی روند جذب آنها هم زیر سوال است، باعث شده تا زنگ خطر برای هواداران پرسپولیس که بدون هیچ چشم‌داشتی در سرما و گرما به حمایت از این تیم می‌پردازند، به‌صدا در بیاید؛ چراکه عملاً با جدایی نوراللهی و عالیشاه و در صورت عدم جذب بازیکن مؤثر، دست برانکو روی نیمکت خالی‌تر از اینی که هست می‌شو و در آن صورت بدون تردید پرسپولیس چه در لیگ و چه در آسیا افت شدیدی خواهد کرد که ضرر آن را فقط هواداری می‌بیند که شب و روز خود را برای این تیم می‌گذارد؛ چراکه در این بین نه مدیری ضرر می‌کند و نه بازیکنی، چون آنها می‌آیند و می‌روند و در این بین فقط هواداران که صاحبان اصلی پرسپولیس هستند متحمل ضرر، زیان و ناراحتی می‌شوند.
چند وقتی است که صحبت از تغییرات در چارت مدیریتی باشگاه پرسپولیس به‌میان می‌آید و این شایعات روز‌به‌روز جدی‌تر می‌شود؛ اینکه طاهری بازنشسته است، اینکه نظر وزیر جدید ورزش و جوانان روی مدیران فعلی باشگاه مساعد نیست و... مواردی است که تغییر و تحول در مدیریت پرسپولیس را جدی‌تر از هر زمان دیگری کرده است. این در حالی است که از گوشه و کنار شنیده می‌شود رایزنی‌های زیادی برای حفظ مدیران فعلی از طرف برخی افراد خاص در حال انجام شدن است.
جذب بازیکنان بی‌کیفیت با هزینه‌های نجومی (هزینه جذب گولج، بوژیدار، پالیانسکی و پریاموف چیزی حدود 3 میلیارد و 750 میلیون تومان است که به جز بوژیدار، 3 بازیکن دیگر چیزی برای عرضه نداشتند) آن‌هم در سالی که طبق فرمایشات مقام معظم رهبری نام سال 1395 مزین به نام اقتصاد مقاومتی است، موضوع مهمی است مدیران باشگاه پرسپولیس باید (و باید) به آن پاسخگو باشند؛ چراکه آنها وظیفه دارند علاوه‌بر پاسخگویی به مدیران بالادستی به اصحاب جراید و افکار عمومی هم پاسخگو باشند. نکته مهم اینجاست که همین چند روز پیش وزیر ورزش و جوانان آئین نامه‌ای را به مدیران ورزشی ارائه کرد مبنی بر رعایت اقتصاد مقاومتی تا منویات رهبر معظم انقلاب در ورزش هم اجرایی شود. این سوال اینجا پیش می‌آید که آیا در باشگاه پرسپولیس به خصوص برای بازیکنان خارجی آیا این اتفاق رخ داده است؟ باید مشخص شود چرا بازیکنان اوکراینی با وجود اردوی پرسپولیس در این کشور حتی یک جلسه با این تیم تمرین نکردند و در تهران هم بدون یک جلسه تمرین با این تیم قرارداد بستند، آن‌هم در حالی که هنوز پاسخ تست‌های پزشکی آنها نیامده بود! در این بین سکوت نهادهایی مثل وزارت ورزش و جوانان و حتی شخص وزیر ورزش و جوانان به عنوان متولی پرسپولیس و برخی از نهادهای نظارتی عجیب است که چرا به جذب بازیکنان بی‌کیفیت و روند عجیب حضور آنها در پرسپولیس ورود نکرده‌اند و مشخص نیست این انفعال تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
پرسپولیس برای حضوری پرقدرت در لیگ قهرمانان آسیا و نیم فصل دوم لیگ برتر باید تقویت شود و این موضوعی نیست که بتوان بی‌تفاوت از کنار آن گذشت، اما در یک روند معکوس این تیم به‌جای تقویت شدن در حال خالی شدن از بازیکنانش است. این موضوع را باید در کنار تغییرات احتمالی در کادر مدیریت باشگاه قرار داد تا این شائبه به وجود بیاید که شاید برخی‌ها تصمیم به تضعیف پرسپولیس گرفته‌اند تا نشان دهند بدون آنها پرسپولیس دچار مشکل می‌شود، هرچند که در صورت رخ دادن چنین موضوعی قطعاً هواداران پرسپولیس این موضوع را از ذهن پاک نخواهند کرد؛ چراکه پیش از این هم پرسپولیس شاهد چنین اتفاقاتی بود که هنوز هواداران این تیم فراموش نکرده‌اند که یک مربی چطور تیم را خالی از بازیکن کرد تا پرسپولیسِ بدون او دچار دچالش و ضعف شود. این موضوع هنوز از ذهن هواداران پاک نشده و این یک زنگ خطر برای کسانی است که چنین تفکری دارند، چون ذهن بیدار هواداران پرسپولیس مطمئناً این موضوع را فراموش نمی‌کند همان‌طور که موضوعات پیش از این را فراموش نکرده و مسببان آن را هرگز نخواهند بخشید.
مورد دیگر جلسات هیات مدیره باشگاه پرسپولیس و اعضای آن است. حضور برخی چهره‌های تکراری که در همه این سال‌ها عضو هیات مدیره بوده‌اند و نه تنها قدمی برای این باشگاه برنداشته‌اند بلکه پیگیر منافع خود بوده‌اند هم معضلی تکراری برای پرسپولیس است. به عنوان مثال فردی همانند جعفر کاشانی به عنوان رئیس هیات مدیره سال‌هاست که کلید واژه‌های تکراری در حرف‌هایش دارد مبنی بر اینکه پرسپولیس باید از حالت تیم در آمده و باشگاه باشد. حالا سوال اینجاست که فردی مثل کاشانی که خودش سال‌هاست در این هیات مدیره حضور دارد چه قدمی برای باشگاه شدن تیم پرسپولیس برداشته است؟ و یا حضور فردی مثل فرشید گلزاده که یک فرد اقتصادی است چه کمکی به پرسپولیس کرده است؟ آیا او که با برند یک فروشگاه زنجیره‌ای به این باشگاه آمده تا عضو اقتصادی نام بگیرد توانسته گره‌ای از مشکلات پرسپولیس را باز کند؟ جالب اینجاست که حتی نام برند فروشگاه این مدیر اقتصادی هم در بین تبلیغات پرسپولیس نیست!
عالیشاه و نوراللهی از ابتدای فصل بنا به دلایلی شرایط خوبی در پرسپولیس نداشتند، به‌طوری‌که حتی این موضوع عنوان شده بود برخی از بازیکنان در زمین به بازیکنی مثل عالیشاه پاس نمی‌دهند که البته این موضوع نه تکذیب شد و نه تأیید. نوراللهی هم به نوع دیگری چنین شرایطی را تجربه کرد تا آنها برای جدایی مُصرتر شوند. در این بین چیزی که برای هواداران پرسپولیس اهمیت دارد نتیجه گرفتن تیم است که با روند فعلی به نظر می‌رسد باید منتظر اتفاق معکوسی باشیم.
از طرف دیگر جذب بازیکنانی که نه نام و نه عملکرد آنها در حد تیمی مثل پرسپولیس نیست، باعث شده تا خروجی این موضوع در روند بازی‌های پرسپولیس بیشتر به چشم بیاید؛ چراکه این انتقاد به برانکو وارد شده که او از 14 بازیکن بیشتر در بازی‌هایش استفاده نمی‌کند و این موضوع باعث بی‌انگیزگی سایر بازیکنان شد که البته پاسخ سرمربی کروات به این موضوع جالب توجه است. برانکو در مصاحبه اخیری که با خبرنگاران داشت در پاسخ به این انتقاد عنوان کرد: او فقط بازیکنان آماده را بازی می‌دهد و این یعنی اینکه در تیم 25 نفره برانکو نهایتا 14 تا 15 بازیکن آماده هستند و یا اینکه صلاحیت حضور در تیمی مثل پرسپولیس را دارند و در این بین این سوال پیش می‌اید پس تکلیف 10 بازیکن دیگر چیست؟ آیا برانکو در آماده‌سازی آنها ضعف دارد یا آن که این 10 بازیکن در حد و اندازه‌های نام پرسپولیس نیستند؟
حضور نزدیک به 10 بازیکن که در حد و اندازه‌های پرسپولیس نیستند و سرآمد آنها دو بازیکن اوکراینی که حتی روند جذب آنها هم زیر سوال است، باعث شده تا زنگ خطر برای هواداران پرسپولیس که بدون هیچ چشم‌داشتی در سرما و گرما به حمایت از این تیم می‌پردازند، به‌صدا در بیاید؛ چراکه عملاً با جدایی نوراللهی و عالیشاه و در صورت عدم جذب بازیکن مؤثر، دست برانکو روی نیمکت خالی‌تر از اینی که هست می‌شو و در آن صورت بدون تردید پرسپولیس چه در لیگ و چه در آسیا افت شدیدی خواهد کرد که ضرر آن را فقط هواداری می‌بیند که شب و روز خود را برای این تیم می‌گذارد؛ چراکه در این بین نه مدیری ضرر می‌کند و نه بازیکنی، چون آنها می‌آیند و می‌روند و در این بین فقط هواداران که صاحبان اصلی پرسپولیس هستند متحمل ضرر، زیان و ناراحتی می‌شوند.
چند وقتی است که صحبت از تغییرات در چارت مدیریتی باشگاه پرسپولیس به‌میان می‌آید و این شایعات روز‌به‌روز جدی‌تر می‌شود؛ اینکه طاهری بازنشسته است، اینکه نظر وزیر جدید ورزش و جوانان روی مدیران فعلی باشگاه مساعد نیست و... مواردی است که تغییر و تحول در مدیریت پرسپولیس را جدی‌تر از هر زمان دیگری کرده است. این در حالی است که از گوشه و کنار شنیده می‌شود رایزنی‌های زیادی برای حفظ مدیران فعلی از طرف برخی افراد خاص در حال انجام شدن است.
جذب بازیکنان بی‌کیفیت با هزینه‌های نجومی (هزینه جذب گولج، بوژیدار، پالیانسکی و پریاموف چیزی حدود 3 میلیارد و 750 میلیون تومان است که به جز بوژیدار، 3 بازیکن دیگر چیزی برای عرضه نداشتند) آن‌هم در سالی که طبق فرمایشات مقام معظم رهبری نام سال 1395 مزین به نام اقتصاد مقاومتی است، موضوع مهمی است مدیران باشگاه پرسپولیس باید (و باید) به آن پاسخگو باشند؛ چراکه آنها وظیفه دارند علاوه‌بر پاسخگویی به مدیران بالادستی به اصحاب جراید و افکار عمومی هم پاسخگو باشند. نکته مهم اینجاست که همین چند روز پیش وزیر ورزش و جوانان آئین نامه‌ای را به مدیران ورزشی ارائه کرد مبنی بر رعایت اقتصاد مقاومتی تا منویات رهبر معظم انقلاب در ورزش هم اجرایی شود. این سوال اینجا پیش می‌آید که آیا در باشگاه پرسپولیس به خصوص برای بازیکنان خارجی آیا این اتفاق رخ داده است؟ باید مشخص شود چرا بازیکنان اوکراینی با وجود اردوی پرسپولیس در این کشور حتی یک جلسه با این تیم تمرین نکردند و در تهران هم بدون یک جلسه تمرین با این تیم قرارداد بستند، آن‌هم در حالی که هنوز پاسخ تست‌های پزشکی آنها نیامده بود! در این بین سکوت نهادهایی مثل وزارت ورزش و جوانان و حتی شخص وزیر ورزش و جوانان به عنوان متولی پرسپولیس و برخی از نهادهای نظارتی عجیب است که چرا به جذب بازیکنان بی‌کیفیت و روند عجیب حضور آنها در پرسپولیس ورود نکرده‌اند و مشخص نیست این انفعال تا چه زمانی ادامه خواهد داشت.
پرسپولیس برای حضوری پرقدرت در لیگ قهرمانان آسیا و نیم فصل دوم لیگ برتر باید تقویت شود و این موضوعی نیست که بتوان بی‌تفاوت از کنار آن گذشت، اما در یک روند معکوس این تیم به‌جای تقویت شدن در حال خالی شدن از بازیکنانش است. این موضوع را باید در کنار تغییرات احتمالی در کادر مدیریت باشگاه قرار داد تا این شائبه به وجود بیاید که شاید برخی‌ها تصمیم به تضعیف پرسپولیس گرفته‌اند تا نشان دهند بدون آنها پرسپولیس دچار مشکل می‌شود، هرچند که در صورت رخ دادن چنین موضوعی قطعاً هواداران پرسپولیس این موضوع را از ذهن پاک نخواهند کرد؛ چراکه پیش از این هم پرسپولیس شاهد چنین اتفاقاتی بود که هنوز هواداران این تیم فراموش نکرده‌اند که یک مربی چطور تیم را خالی از بازیکن کرد تا پرسپولیسِ بدون او دچار دچالش و ضعف شود. این موضوع هنوز از ذهن هواداران پاک نشده و این یک زنگ خطر برای کسانی است که چنین تفکری دارند، چون ذهن بیدار هواداران پرسپولیس مطمئناً این موضوع را فراموش نمی‌کند همان‌طور که موضوعات پیش از این را فراموش نکرده و مسببان آن را هرگز نخواهند بخشید.
مورد دیگر جلسات هیات مدیره باشگاه پرسپولیس و اعضای آن است. حضور برخی چهره‌های تکراری که در همه این سال‌ها عضو هیات مدیره بوده‌اند و نه تنها قدمی برای این باشگاه برنداشته‌اند بلکه پیگیر منافع خود بوده‌اند هم معضلی تکراری برای پرسپولیس است. به عنوان مثال فردی همانند جعفر کاشانی به عنوان رئیس هیات مدیره سال‌هاست که کلید واژه‌های تکراری در حرف‌هایش دارد مبنی بر اینکه پرسپولیس باید از حالت تیم در آمده و باشگاه باشد. حالا سوال اینجاست که فردی مثل کاشانی که خودش سال‌هاست در این هیات مدیره حضور دارد چه قدمی برای باشگاه شدن تیم پرسپولیس برداشته است؟ و یا حضور فردی مثل فرشید گلزاده که یک فرد اقتصادی است چه کمکی به پرسپولیس کرده است؟ آیا او که با برند یک فروشگاه زنجیره‌ای به این باشگاه آمده تا عضو اقتصادی نام بگیرد توانسته گره‌ای از مشکلات پرسپولیس را باز کند؟ جالب اینجاست که حتی نام برند فروشگاه این مدیر اقتصادی هم در بین تبلیغات پرسپولیس نیست!
عالیشاه و نوراللهی از ابتدای فصل بنا به دلایلی شرایط خوبی در پرسپولیس نداشتند، به‌طوری‌که حتی این موضوع عنوان شده بود برخی از بازیکنان در زمین به بازیکنی مثل عالیشاه پاس نمی‌دهند که البته این موضوع نه تکذیب شد و نه تأیید. نوراللهی هم به نوع دیگری چنین شرایطی را تجربه کرد تا آنها برای جدایی مُصرتر شوند. در این بین چیزی که برای هواداران پرسپولیس اهمیت دارد نتیجه گرفتن تیم است که با روند فعلی به نظر می‌رسد باید منتظر اتفاق معکوسی باشیم.
