به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، گلستان جعفریان،‌ نویسنده در گفت‌وگو با ایکنا، درباره کتاب جدیدش با عنوان «همه ۱۳ سالگی‌ام» که به‌تازگی از چاپ بیرون آمده است،‌ عنوان کرد: اگر من هنوز در حوزه ادبیات پایداری مانده‌ام و بعد از ۲۰ سال در این عرصه کار می‌کنم به این دلیل است که به رغم بسیاری از افراد که می‌گویند در این حوزه به تکرار رسیده‌ایم،‌ من این حوزه را این گونه نمی‌بینم؛ چرا که این حوزه به سوال‌هایی که دارم پاسخ می‌دهد.

وی با اشاره به اینکه جزء نویسندگان کم‌کار به شمار می‌آید،‌ افزود: هر بار که به سراغ یک آزاده،‌ ایثارگر و یا شهید می‌روم،‌ سوالی داشته‌ام که جوابش برای من مبهم بوده است. برای مثال این کتاب درباره یک اسیر ۱۳ ساله به اسم مهدی طحانیان است. این موضوع بارها درباره اسیران ۱۳، ۱۴ ساله برایم سوال بود که این نوجوانان بنا بر چه اساس و بلوغ فکری،‌ شناسنامه خود را دست‌کاری می‌کردند و به جبهه می‌رفتند.

جعفریان با اشاره به اینکه هر بار دغدغه این موضوع را داشتم و از شعار دادن در این حوزه اکراه دارم،‌ ادامه داد: در این حوزه تلاش می‌کنم فرد مصاحبه‌شونده را به آن سو ببرم که آیا در این دوره سنی هم همان بلوغ فکری را داشته است یا خیر؟

این نویسنده با اشاره به اینکه درباره ۱۳ ساله‌هایی که به جنگ رفتند،‌ تناقض‌های زیادی در میان مردم جامعه وجود دارد که تصور می‌کردند این نوجوانان بر اساس نوعی تبلیغات خود را فدا کرده‌اند، اظهار کرد: خوشبختانه در این میان یک فرد را پیدا کردم که در ۱۳ سالگی به جبهه رفته بود و اکنون در قید حیات است و می‌توانست درباره شرایط آن زمان صحبت کند که این موضوع فرصت مغتنمی بود.

وی درباره اینکه چرا اسم کتاب را «همه ۱۳ سالگی‌ام» گذاشته است، بیان کرد: مهدی طحانیان به جبهه می‌رود و فضای عجیبی را در آنجا تجربه کرده و سیری که طی می‌کند تا به خط مقدم برسد نیز عجیب است و در آنجا اسیر می‌شود و در همین سیر به سوال من پاسخ می‌دهد که آیا بر اساس بلوغ فکری این راه را انتخاب کرده است یا خیر؟

جعفریان ادامه داد: این بلوغ را بعد از اسارت طحانیان نیز می‌بینیم. اسم کتاب هم به همین موضوع بر می‌گردد. این مرد در آستانه ۴۵ سالگی از همان بلوغی برخوردار است که در سن ۱۳ سالگی به آن رسیده بود و این بلوغ تغییری پیدا نکرده است و خودش نیز این موضوع را تایید می‌کند.

وی از فضای فکری سال‌های جنگ به عنوان عاملی در بلوغ زودرس فکری نوجوانان آن دهه یاد کرد که سبب می‌شد بار مسئولیت را زودتر بپذیرند و می‌فهمیدند که چطور باید به آن مسیر هدایت شوند. شاید این موضوعات بحثی فلسفی باشد،‌ ولی بحث روایی و داستانی کتاب هم موضوع مهمی است که در این کتاب به آن اشاره شده است که چگونه این نوجوان به خط مقدم می‌رود و در سه عملیات شرکت می‌کند و در گروهان صد نفره‌ای که همه شهید شدند،‌ فقط او زنده می‌ماند و به اسارت در می‌آید تا اینکه در آستانه ۲۲ سالگی آزاد می‌شود.