به گزارش مشرق به نقل از ايسنا، اطراف اين چادر مسافرتي، يخچال و کمد و ظروف و ديگر وسايل منزل به چشم مي‌خورد و اين موضوع به ذهن متبادر مي کرد که قطعا ساکنين چادر به قصد مسافرت نيامده‌اند.
وقتي به سراغشان رفتيم ديديم تنها تشابه شان با مسافريني که به قصد تفريح و تفرج به کرمانشاه آمده‌اند و چادري برپا کرده‌اند، همين چادرشان است.
در چادر زن و مردي بودند ابتدا از بازگو کردن موضوع و علت حضورشان با آن همه وسايل در آنجا طفره مي‌رفتند با اصرار ما مرد خانه حاضر به صحبت شد و گفت به علت اينکه نتوانسته خانه‌اي کرايه کند مجبور شده به چادر پناه آورد.
وي گفت: چندي پيش مستاجر بوديم به علت بيماري همسرم مجبور شدم پول پيشي را که به عنوان وديعه نزد صاحبخانه گذاشته بودم پس گرفته و خرج مداواي او کنم صاحبخانه نيز حدود 2 ماه پيش حکم تخليه منزلش را گرفت و ما هم آواره شديم.
وي ادامه داد: حدود 50 روز است در شهرک ظفر زيرچادر زندگي مي کنيم. طي اين مدت به تمام دستگاه‌هاي حمايتي مراجعه کرده‌ام، اما هيچ کمکي به ما نشده است.
وي افزود: از امروز که به اينجا نقل مکان کرديم بارها مامورين اجراييات و نيروي انتظامي مراجعه و گفتند از اينجا بايد برويد گويا مسئولين از اينکه چهره شهرشان را زشت کرده‌ايم، ناراحت شده‌اند.
از او در خصوص خانواده‌اش پرسيديم که گفت: يک دختر 10 ساله دارم که او را پيش خانواده پدري‌ام گذاشته‌ام. از ترس آبرو به همه فاميل و آشنايان گفته‌ام جهت مداواي همسرم به شهر ديگري رفته‌ايم.
وي گفت: مشکل اصلي‌ام تامين پول پيش خانه است، زيرا به هر کجا براي اجاره خانه مراجعه مي‌کنم پول پيش از من مي خواهند. اگر اين پول را جور کنم مي‌توانم از عهده اجاره خانه برآيم.
مطمئنا اين خانواده تنها خانواده بي سرپناه شهر ما نيستند و جا دارد مسئولين مربوطه به مشکلات چنين خانوارهايي که با مبلغ نه چندان زيادي قابل رفع شدن است، جدي تر رسيدگي کنند.
