در آستانه ماه رمضان سفارت ایران تصمیم می گیرد یك روحانی شناخته شده و عالی مقدار را دعوت كند تا برنامه های خوبی برای رمضان ایرانی های مشتاق داشته باشد.
این روحانی شناخته شده، وارد مالزی شده و جهت معرفی وی برای برنامه آدرسی به او داده شده، سوار بر یك تاكسی عمومی شده، بدون همراه عازم شهری می شود.
وقتی به آنجا می رسد متوجه می شود چنین مراسمی اصلا وجود خارجی ندارد و كسی در آنجا منتظر وی نیست. با مسوولان تماس می گیرد. عذرخواهی كرده، او را به شهر دیگری راهنمایی می كنند. روحانی كه با لباس روحانیت بوده و اكنون تاكسی هم گرفته و زبان هم نمی داند، مجبور به گرفتن تاكسی دیگری شده راهی آن شهر می شود.
وقتی به آدرس جدید می رسد و متوجه می شود كه كسی منتظر او نیست و اساسا آدرس اشتباه است، از یك پلیس می خواهد تا به دقت نگاه كند كه آیا چنین آدرسی اساسا وجود خارجی دارد یا نه. معلوم می شود چنین چیزی نیست.
مجددا با مسوولان تماس می گیرد. عذر خواهی كرده، از ایشان می خواهند به شهر دیگری برود. برای بار سوم این روحانی تاكسی گرفته و به شهر سوم می رود. از قضا معلوم می شود كه آنجا نیز خبری نیست و كسی در انتظار ایشان نه. آدرس هم اشتباه!
برای بار چهارم تماس می گیرد. باز هم عذرخواهی. و آدرس دیگر. ایشان راهی چهارمین آدرس می شود. اما این بار هم اشتباه از آب در می آید.
حجت الاسلام دكتر احمد عابدی، عضو منصوب رهبری در هئیت امناء دفتر تبلیغات اسلامی، استاد دانشگاه قم، معاونت فرهنگی چند ساله آستان مقدسه حضرت معصومه (س) و كارشناس یكی از بهترین برنامه های سیما در حوزه بحث های دین شناسی، كسی است كه چنین بلایی از سوی سفارت و رایزنی ایران در مالزی بر سرش آمده است.
اكنون كه آدرس چهارم اشتباه است چه باید بكند؟ یك تاكسی گرفته و این بار مستقیم به فرودگاه آمده و عزیمت بازگشت به ایران می كند.
به گزارش آینده ، در این لحظه برخی از مسؤولان از راه می رسند و با عذرخواهی و این كه اشتباه شده قصد دارند ایشان را نگاه دارند اما روحانی معظم كه هم جانباز انقلاب است، هم سردار، هم مجتهد مسلمی كه سالهاست تدریس دروس خارج دارد، و هم مؤلف دهها كتاب و نوشته و راهنمای صدها پایان نامه، نمی پذیرد و به ایران باز می گردد.
این شیوه ای است كه مسوولان سفارت جمهوری اسلامی در مالزی و رایزنی فرهنگی در برخورد با یك روحانی كه خود دعوت كرده اند، در پیش می گیرند.
شما خود قضاوت كنید. سفیری كه سابقا وزیر هم بوده و اكنون سفارت گرفته چه كاری بهتر از این می تواند انجام دهد؟ آیا این رسم دعوت كردن از یك روحانی معظم و معزز است؟ در فرودگاه از ایشان می خواهند كه باز گردد، ایشان عذرخواهی كرده و به ایران بر می گردد.
