به گزارش مشرق، تیمور غیاثی در خصوص آخرین وضعیت ملی‌پوشان المپیکی دوومیدانی گفت: «آن تلاشی که باید از سوی فدراسیون دوومیدانی و ورزشکاران ما صورت می‌گرفته است، انجام شده و بچه‌ها این روزها خود را آماده رفتن به بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان می‌کنند. از 13 ماه پیش که اولین سهمیه ما به دست آمده است تا 20 روز پیش که آخرین ورودی‌های المپیک را به دست آوردیم، تمامی گام‌ها به سمت موفقیت در ریو بوده و تا آخر هم ادامه خواهد داشت.»
وی در مورد پیش‌بینی خود از عملکرد ملی‌پوشان دوومیدانی در برزیل اظهارداشت: «ما با 10 ورزشکار به المپیک می‌رویم که این بهترین عملکرد ما در دوره‌های اخیر بوده است. آن چه تصور من از کوشش بچه‌های ما در المپیک است تنها تکرار رکوردهایی است که درورودی المپیک ثبت کردند و با آن مجوز حضور در ریو را به دست آوردند. معتقدم اگر این اتفاق بیفتد ما کارنامه قابل قبولی را از خود به جا گذاشته‌ایم. اعتقادی به کسب مدال ندارم چرا که مدال‌گرفتن در المپیک شاخصه‌هایی را می‌طلبد که رسیدن به آن در ملی‌پوشان ما دیده نمی‌شود.»
او در تایید نظرات خود بیان داشت: «بزرگترین نگرانی من برای المپیک در خصوص احسان حدادی است. او در المپیک قبل مدال گرفته بود و انتظار می‌رفت برای این المپیک هم مدال بگیرد اما فاصله‌ای که او با مدال دارد، بیشتر از آن است که بتوان تصورش را کرد. حدادی دلیل عدم موفقیت خود را مصدومیت از ناحیه پاشنه و زانوی پای خود عنوان کرده و گفته به همین خاطر با رکوردی که به کسب مدال او منجر می‌شود، فاصله دارد.»
سرمربی سابق تیم ملی دوومیدانی تصریح کرد: «4 سال پیش که حدادی مدال گرفت وی در هشت مسابقه تا شروع مسابقات شرکت کرده بود و در تمامی آنها بالای 67 متر پرتاب کرد. به همین دلیل هم در لندن موفق شد به مدال نقره برسد. متاسفانه در چند ماه اخیر در تمامی مسابقاتی که حدادی با حریفان به مبارزه پرداخت او بیشتر از 64 متر پرتاب نکرد و با توجه به اینکه بیش از 15 رقیب او در المپیک پرتاب‌های بیش از 66 متر داشته‌اند، به نظرم حدادی هم از حالا هیچ شانسی برای رسیدن به مدال ندارد. بنابراین روی او هم اصلا نمی‌شود حسابی باز کرد.»
غیاثی در ادامه با اشاره به حداکثر درخششی که ملی‌پوشان دوومیدانی می‌توانند داشته باشند، عنوان کرد: «اگر رکوردهایی که با آن بچه‌ها المپیکی شدند را در ریو بزنیم احتمال رسیدن بچه‌ها به نیمه‌نهایی و شاید فینال وجود داشته باشد. در هر صورت با حذف نمایندگان مطرح روسیه از سوی کمیته بین‌المللی المپیک ما کمی شانس پیدا کرده‌ایم تا رده‌های بهتری را به دست آوریم. ما در پرتاب چکش کاوه موسوی و پژمان قلعه‌نویی را داریم که رکوردهای آنها بالاتر از 77 متر بوده است. در دنیا تنها 6 نفر بوده‌اند که رکوردهای بهتری از آنها زده‌اند و اگر این دو پرتابگر ما موفق به پرتابی بیش از 77 متر شوند ما بخت آن را داریم که در فینال این ماده دو فینالیست داشته باشیم.»
او با اشاره به عملکرد محمد ارزنده در پرش طول یادآور شد: «ارزنده در تمامی تمرینات خود 7 متر و خورده‌ای پرید اما در مسابقات قزاقستان 8 متر و 16 سانت پرید. او با تکرار این پرش به فینال می‌رسد. اگر هم بتواند آن را ترقی دهد که می‌تواند رتبه‌ای تک رقمی را در المپیک به نام خود ثبت کند. حداقل اینکه با تکرار این پرش او به طور قطع به جمع 12 نفر اول دنیا راه پیدا می کند.»
کارشناس دوومیدانی ایران تاکید کرد: «فدراسیون آنچه از دستش برمی‌‌آمده را برای کلیه ورزشکاران انجام داده است. از اردوهای مختلف گرفته تا حضور در مسابقات متعدد بین‌المللی که آنها را در شرایط مسابقه قرار داده است. حالا دیگر نوبت ملی‌پوشان دوومیدانی ایران است که با عرق ملی که دارند از حیثیت ورزشی خود دفاع کنند. خدا شاهد است که ما در دورانی که ورزش می‌کردیم به هیچ عنوان این همه رسیدگی را شاهد نبودیم. الان که تمامی بچه‌ها پاداش‌های کمیته ملی المپیک و ریاست جمهوری را گرفته‌اند. قول پاداش‌های بسیار خوبی را نیز گرفته‌اند که در صورت موفقیت در المپیک عملی خواهد شد. پس باید با تمام وجود بچه‌ها تلاش کنند تا برای ایران افتخارآفرینی کنند.»
غیاثی در پایان و در مورد اینکه آیا ملی‌پوشی بوده که حداقل شانسی برای مدال‌آوری وی قائل باشیم، عنوان کرد: «از نظر من ما کوچکترین شانسی برای رسیدن به مدال نداریم. در این میان تنها یک ورزشکار ما بوده که رکوردش را نسبت به ورودی المپیک بهبود بخشیده و به نظرم در المپیک هم می تواند حریفانش را اذیت کند. آن شخص دونده دوی 100 مترمان حسن تفتیان است. او با 10/12 ثانیه سهمیه گرفت و در تمرینات خود در یک سال اخیر آن را به 10/04ثانیه رسانده است. وی تنها 5 صدم ثانیه تا آمدن به زیر 10 ثانیه فاصله دارد و به نظرم بهترین عملکرد تیم ملی دوومیدانی متعلق به تفتیان است.»
وی در مورد پیش‌بینی خود از عملکرد ملی‌پوشان دوومیدانی در برزیل اظهارداشت: «ما با 10 ورزشکار به المپیک می‌رویم که این بهترین عملکرد ما در دوره‌های اخیر بوده است. آن چه تصور من از کوشش بچه‌های ما در المپیک است تنها تکرار رکوردهایی است که درورودی المپیک ثبت کردند و با آن مجوز حضور در ریو را به دست آوردند. معتقدم اگر این اتفاق بیفتد ما کارنامه قابل قبولی را از خود به جا گذاشته‌ایم. اعتقادی به کسب مدال ندارم چرا که مدال‌گرفتن در المپیک شاخصه‌هایی را می‌طلبد که رسیدن به آن در ملی‌پوشان ما دیده نمی‌شود.»
او در تایید نظرات خود بیان داشت: «بزرگترین نگرانی من برای المپیک در خصوص احسان حدادی است. او در المپیک قبل مدال گرفته بود و انتظار می‌رفت برای این المپیک هم مدال بگیرد اما فاصله‌ای که او با مدال دارد، بیشتر از آن است که بتوان تصورش را کرد. حدادی دلیل عدم موفقیت خود را مصدومیت از ناحیه پاشنه و زانوی پای خود عنوان کرده و گفته به همین خاطر با رکوردی که به کسب مدال او منجر می‌شود، فاصله دارد.»
سرمربی سابق تیم ملی دوومیدانی تصریح کرد: «4 سال پیش که حدادی مدال گرفت وی در هشت مسابقه تا شروع مسابقات شرکت کرده بود و در تمامی آنها بالای 67 متر پرتاب کرد. به همین دلیل هم در لندن موفق شد به مدال نقره برسد. متاسفانه در چند ماه اخیر در تمامی مسابقاتی که حدادی با حریفان به مبارزه پرداخت او بیشتر از 64 متر پرتاب نکرد و با توجه به اینکه بیش از 15 رقیب او در المپیک پرتاب‌های بیش از 66 متر داشته‌اند، به نظرم حدادی هم از حالا هیچ شانسی برای رسیدن به مدال ندارد. بنابراین روی او هم اصلا نمی‌شود حسابی باز کرد.»
غیاثی در ادامه با اشاره به حداکثر درخششی که ملی‌پوشان دوومیدانی می‌توانند داشته باشند، عنوان کرد: «اگر رکوردهایی که با آن بچه‌ها المپیکی شدند را در ریو بزنیم احتمال رسیدن بچه‌ها به نیمه‌نهایی و شاید فینال وجود داشته باشد. در هر صورت با حذف نمایندگان مطرح روسیه از سوی کمیته بین‌المللی المپیک ما کمی شانس پیدا کرده‌ایم تا رده‌های بهتری را به دست آوریم. ما در پرتاب چکش کاوه موسوی و پژمان قلعه‌نویی را داریم که رکوردهای آنها بالاتر از 77 متر بوده است. در دنیا تنها 6 نفر بوده‌اند که رکوردهای بهتری از آنها زده‌اند و اگر این دو پرتابگر ما موفق به پرتابی بیش از 77 متر شوند ما بخت آن را داریم که در فینال این ماده دو فینالیست داشته باشیم.»
او با اشاره به عملکرد محمد ارزنده در پرش طول یادآور شد: «ارزنده در تمامی تمرینات خود 7 متر و خورده‌ای پرید اما در مسابقات قزاقستان 8 متر و 16 سانت پرید. او با تکرار این پرش به فینال می‌رسد. اگر هم بتواند آن را ترقی دهد که می‌تواند رتبه‌ای تک رقمی را در المپیک به نام خود ثبت کند. حداقل اینکه با تکرار این پرش او به طور قطع به جمع 12 نفر اول دنیا راه پیدا می کند.»
کارشناس دوومیدانی ایران تاکید کرد: «فدراسیون آنچه از دستش برمی‌‌آمده را برای کلیه ورزشکاران انجام داده است. از اردوهای مختلف گرفته تا حضور در مسابقات متعدد بین‌المللی که آنها را در شرایط مسابقه قرار داده است. حالا دیگر نوبت ملی‌پوشان دوومیدانی ایران است که با عرق ملی که دارند از حیثیت ورزشی خود دفاع کنند. خدا شاهد است که ما در دورانی که ورزش می‌کردیم به هیچ عنوان این همه رسیدگی را شاهد نبودیم. الان که تمامی بچه‌ها پاداش‌های کمیته ملی المپیک و ریاست جمهوری را گرفته‌اند. قول پاداش‌های بسیار خوبی را نیز گرفته‌اند که در صورت موفقیت در المپیک عملی خواهد شد. پس باید با تمام وجود بچه‌ها تلاش کنند تا برای ایران افتخارآفرینی کنند.»
غیاثی در پایان و در مورد اینکه آیا ملی‌پوشی بوده که حداقل شانسی برای مدال‌آوری وی قائل باشیم، عنوان کرد: «از نظر من ما کوچکترین شانسی برای رسیدن به مدال نداریم. در این میان تنها یک ورزشکار ما بوده که رکوردش را نسبت به ورودی المپیک بهبود بخشیده و به نظرم در المپیک هم می تواند حریفانش را اذیت کند. آن شخص دونده دوی 100 مترمان حسن تفتیان است. او با 10/12 ثانیه سهمیه گرفت و در تمرینات خود در یک سال اخیر آن را به 10/04ثانیه رسانده است. وی تنها 5 صدم ثانیه تا آمدن به زیر 10 ثانیه فاصله دارد و به نظرم بهترین عملکرد تیم ملی دوومیدانی متعلق به تفتیان است.»
منبع: خبرگزاری آنا
