گروه جهاد و مقاومت مشرق - به حق سردار شهید حاج حسین خرازی فرمانده دلاور وقدرتمند لشکر 14 امام حسین(ع) یکی از اسوه های دفاع مقدس است. نگاه حاج حسین به انقلاب اسلامی، نظام و دفاع مقدس یک نگاه ارزشی، اعتقادی، ولایی و کلان بود. خاطره ذیل تنها گویای بخشی از این نوع نگاه شهید خرازی است.عملیات کربلای پنج در یکی از سخت ترین مناطق عملیاتی و در یک شرایط حساس زمانی صورت گرفت. نیروهای ما توانسته بودند پشت نهر جاسم پدافند نمایند. جنگ سختی در جریان بود، آتش دشمن بسیار سنگین بود و تلاش زیادی می کرد که مواضع از دست رفته خود را پس بگیرد.
در همین اثنی قرارگاه با حاج حسین تماس گرفت و اعلام کرد گزارش شده است که وضعیت نیروها در خط پدافندی در محدوده لشکر 14 مناسب نمی باشد. حاج حسین به من و یکی از نیروهای اطلاعات عملیات لشگر دستور داد سریع اوضاع را در خط بررسی و در صورت صحت گزارش قرارگاه، یک گروهان نیرو به خط اعزام کنیم. سریع عازم خط شدیم پس از بازدید و بررسی خط پدافندی متوجه شدیم که هیچ خللی در محدوده خط پدافندی نیروهای لشکر 14 وجود ندارد و مشکل مربوط به یکی از یگانهای همجوار است.
به سنگر فرماندهی که در نزدیکی خط مقدم قرار داشت برگشتیم و گزارش دادیم که نیازی به اعزام نیرو به خط نیست و مشکل مربوط به یکی از یگانهای دیگر است. حاجی بعد از شنیدن گزارش ما با حالت خاصی و جدی گفت: «در جبهه خط لشگر 14 یا لشکر دیگر نداریم. همه این خط متعلق به اسلام است. سریع یک گروهان نیرو در همان نقطه مستقر نمایید.» حاج حسین بلافاصله پس از دستور فوق و استقرار نیروها در خط با قرارگاه نیز تماس گرفت و وضعیت را گزارش داد.
حاج حسین همواره تلاش می کرد همین روحیه را در فرماندهان و نیروهای لشکر تسری دهد. وی در هنگام توجیه فرماندهان و مسئولین لشگر توصیه می نمود که وظیفه شما در خطوط پدافندی و عملیاتها محدود به ماموریت ابلاغ شده به لشگر نیست و بایستی در حد توان به یگانهای همجوار نیز کمک نمایید. وی در عین حال تاکید می کرد اگر کاری را برای خدا می کنید نیازی به بازگو کردن آن ندارید. اساسا حاج حسین سختی ها و مشکلات جنگ را آزمایش الهی و موفقیتها و پیروزی ها را از جانب خدا می دانست. وی علیرغم نقش موثر و کلیدی که در دفاع مقدس داشت که به زعم بسیاری از فرماندهان سپاه و ارتش اگر تصمیمات و جسارتهای این فرمانده رشید نبود شاید برخی از عملیاتها به این میزان نتیجه نمی داد، لیکن حتی یکبار این موفقیتها را به خود نسبت نداد. بارها شاهد سجده های شکر این شهید بزرگوار بعد از موفقیت رزمندگان و گشایشهای بوجود آمده در حین عملیات بودیم. این روحیه والا و اعتقادی حاج حسین باعث شده بود که در پذیرفتن مانورهای سخت در عملیاتها پیش قدم باشد. حتی اگر مشاهده می کرد در برخی از خطوط پدافندی یگانی به هر دلیل توانایی لازم برای انجام وظیفه را ندارد داوطلبانه به فرماندهان ارشد مراجعه و از آنها می خواست تا ماموریت آن خط پدافندی را به لشکر واگذار نمایند.
تقسیم وظایف و تعیین حدود اختیارات در عرصه مسائل اجتماعی به ویژه در امر مملکت داری امری لازم می باشد. لیکن اگر همه یک هدف اساسی و آن حفظ ارزشهای انقلاب اسلامی و ارتقاء کشور در عرصه های مختلف را دنبال نمایند و با دیدی کلان و همه جانبه به امورات کشور نگاه کرده و از برداشتها و رفتارهای تنگ صنفی، جناحی و شخصی خارج شوند، مسلما همدلی و اخوت گسترش یافته و در نتیجه کاستی ها و مشکلات نیز سریعتر حل می شود. اگر همانند شهید خرازی ها، همت ها، باکری ها و کاظمی ها اقداماتمان برای خدا باشد و پاداش را هم از او ببینیم، مسلما خداوند عنایت بیشتری خواهد داشت و بالطبع در امورات محوله نیز موفق تر خواهیم بود. بدانیم که مدیون این شهیدان بزرگوار بوده و مکلف به پیگیری راه این عزیزان می باشیم. به امید اینکه شهداء الگویمان در کلیه عرصه ها و مقاطع باشند.
* علیرضا یوسفی / کیهان
