به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل از تهران امروز، فرانك مك‌آندرو، یكی از محققین كالج ناكس در گالسبرگ اعتقاد دارد كه خیلی از افرادی را كه ما به آنها ایمیل می‌دهیم، شاید هرگز ندیده باشیم یا صدایشان را نشنیده باشیم.
اگر نسبت به قضاوت‌هایی كه از روی ایمیل ما یا محتویات آن می‌شود، آشنا باشیم، ارتباط صحیح‌تری می‌توان برقرار كرد و از سوی دیگر درك بهتری از پاسخ‌هایی كه به ما می‌دهند پیدا خواهیم كرد.
مك آندرو و همكارانش از ۱۶۶ دانشجوی كارشناسی در خواست كردند تا با دقت به دستور زبان و شكل ایمیل‌ها توجه كنند. از شركت‌كننده‌ها خواستند تا درجه عاطفی ایمیل را تشخیص دهند و رابطه نویسنده و مخاطب و همچنین جنس نویسنده را مشخص كنند.
آن دسته از نویسندگانی كه ایمیل‌هایشان، غلط بیشتری دارد، افراد دلسردی به نظر می‌آیند. نامه‌هایی كه با سوم شخص نوشته می‌شود (مثلا «گروه تصمیم گرفته است...» به جای اینكه بگوید «ما تصمیم گرفته‌ایم...») به نظر رسمی‌تر می‌آیند و نشان‌دهنده مقام بالاتر نویسنده است.
عوامل بسیاری در انتقال احساس و لحن نویسنده به مخاطب تاثیر‌گذار است. استفاده از سوم‌شخص به همراه تعداد بالای علامت سوال می‌تواند نشان‌دهنده خشم نویسنده باشد. نویسندگانی كه از علامت‌گذاری و علامت تعجب زیاد استفاده می‌كنند روحیه زنانه و شادتری دارند.
به عقیده مك آندرو، علامتگذاری لحن ایمیل را نشان می‌دهد. اینكه از اول شخص استفاده كنیم یا سوم شخص، مطلب را تاثیرگذارتر می‌كند.
آیا واقعا تفاوتی بین نوشتن ایمیل با چت كردن یا نوشتن نامه وجود دارد؟ مك آندرواعتقاد دارد: آنچه كه ما در ایمیل پاسخ می‌دهیم دقیقا مانند هر گفتمان نوشتاری دیگری است. فقط زمانی كه نویسنده به ایمیل سریع جواب می‌دهد با زمانی كه او با دقت و حوصله یك نامه دست‌نوشته را می‌نویسد، تفاوت وجود دارد. البته نه از نظر محتوا بلكه از این نظر كه درانتخاب لحن و سبك دقت بیشتری به خرج می‌دهد.
به عقیده مك آندرو از آنجایی كه شركت‌كنندگان دانشجوی كارشناسی بودند و به ناچار از ایمیل،‌ چت و شبكه‌ها استفاده می‌كنند، ممكن است این امر كمی بر نتایج تحقیق تاثیر گذاشته باشد.