اگر در روزهای داغ تابستان بدون ورزش کردن قصد لاغر کردن خود را دارید، پیشنهاد می‌کنیم سوار صندلی عقب یکی از تاکسی‌های ون شده تا در کمتر از چند دقیقه لاغری از طریق سونای متحرک را تجربه کنید!
به گزارش مشرق به نقل از ایسنا، این روزها که بحث اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها و افزایش کرایه‌های حمل‌ونقل در کشور از همیشه داغ‌تر شده، موضوع استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی نیز برای مردم بیش از گذشته اهمیت پیدا کرده است.
در واقع بعد از اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها تقاضای مردم برای استفاده از سیستم حمل‌ونقل عمومی ارزان به شدت افزایش یافت.
از سوی دیگر دولت و شهرداری‌ها نیز به منظور ترویج استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی در کشور طی سالهای اخیر برنامه‌های زیادی مانند تحویل تعداد زیادی اتوبوس به ناوگان اتوبوس‌رانی کشور را به اجرا درآوردند.
اما یکی از نمونه‌های به نسبت ناموفق ترویج استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی در کشور را می‌توان استفاده از ون‌های چینی دانست.
استفاده از ون‌های چینی از زمانی که شما می‌خواهید سوار آنها شوید تا زمانی که از آن پیاده می‌شوید، برایتان دردسرساز است!
اگر شانس با شما یار باشد، هنگام سوار یا پیاده شدن سرتان به سقف ون نمی‌خورد. در حین حرکت نیز روی صندلی‌ها احساس چندان راحتی ندارید و در صورت عبور ون از روی موانع حتی کوچک با شدت هرچه تمام از روی صندلی خود به بالا و پایین پرتاب می‌شوید.
اما این پایان ماجرا نیست. چون برخی رانندگان ون، خودرو خود را به مخزن گاز مجهز می‌کنند که نصب این مخزن باعث می‌شود ردیف آخر صندلی‌های ون به میزان قابل ملاحظه‌ای بالا رفته و سرنشینان این قسمت از ون حین عبور خودرو از روی موانع عملا سرشان به سقف خودرو برخورد می‌کند.
از سوی دیگر در روزهای داغ تابستان نیز نشستن در تاکسی‌های ون عملا غیرممکن می‌شود و برخی اوقات دمای داخل کابین به حدی بالا می‌رود که مسافران به شدت کلافه می‌شوند. این در حالی است که منافذ ورود و خروج هوای ون نیز چندان مناسب نبوده؛ به طوری که در برخی از انواع ون‌ها وقتی مسافری پنجره کنار خود را باز می‌کند عملا مانع باز شدن پنجره مسافر عقبی می‌شود.
سرنشین جلو هم راحت نیست
اما اگر در جلو صف ایستاده و در پی نشستن روی صندلی ردیف جلو ون هستید تا در مسیر احساس راحتی بیشتری داشته باشید، بهتر است زیاد دلتان را خوش نکنید!
حتی سرنشین ردیف جلو ون نیز هنگام نشستن روی صندلی احساس چندان راحتی ندارد، زیرا فضای کافی برای قرار دادن پا در آن وجود ندارد و مسافر مجبور است در طول مسیر پای خود را به صورت کج قرار دهد. همچنین در صورتی که پنجره کنار سرنشین جلو باز نباشد، فرد در طول رسیدن به مقصد هیچ نقطه‌ای برای تکیه دادن دست‌های خود ندارد تا احساس راحتی کند.
باز و بسته کردن در ون‌های چینی نیز دردسرهای زیادی دارد و بسیاری از افراد مسن و حتی زنان قادر نیستند این درها را باز یا بسته کنند و فقط در صورتی که درهای ون برقی باشند، برای سرنشینان سهولت ایجاد می‌شود.
بی‌تفاوتی مردم نسبت به ون‌ها
نکته جالب اینجاست با توجه به این‌که کرایه تاکسی‌های ون با تاکسی‌های سواری تفاوت چندانی ندارد، به همین دلیل مردم نیز مدتها است که تمایل چندانی به استفاده از ون نشان نمی‌دهند و با در نظر گرفتن تمامی معایب فوق باید به مردم کاملا حق داد که این خودروها را نادیده بگیرند.
این در حالی است که برخی از رانندگان تاکسی‌های ون نیز برای تشویق مردم به سوار شدن مشتریان مبلغی کمتر از تاکسی‌های سواری از مردم دریافت می کنند که این کار نیز تابع قانون خاصی نیست.
ون یا سونای متحرک!
تاکنون بسیاری از کارشناسان نسبت به استفاده از ون‌های چینی در ناوگان حمل‌ونقل عمومی کشور انتقاد کرده‌اند.
از جمله حمید طاهباز توکلی - دبیر انجمن مراکز تخصصی تحقیق و توسعه صنایع و معادن، در این باره می‌گوید: "ون‌های چینی به هیچ‌وجه برای استفاده در مناطق کوهستانی به‌ویژه شهر تهران مناسب نیستند."
وی می‌افزاید: "ون‌های چینی کشش حرکت در سر بالایی را نداشته و موتور آنها داغ می‌کند، بنابراین امکان استفاده از کولر آنها وجود ندارد."
او با بیان این‌که در تابستان خودروهای ون به دلیل فضای بسته و محدود و تعداد بالای مسافر، به حمام سوناهای سیار تبدیل می‌شوند، خاطرنشان می‌کند: "این در حالیست که به دلیل وارد شدن فشار به موتور این خودرو، امکان استفاده از کولر نصب شده روی آنها وجود ندارد. البته چنین وضعیتی کم و بیش در فصل زمستان نیز وجود دارد."
او تصریح می‌کند: "ای کاش با توجه به این‌که تهران یک شهر کوهستانی است، هنگام تصمیم‌گیری برای واردات ون‌های چینی، تحقیق و دوراندیشی بیشتری صورت می‌گرفت. "
دبیر انجمن مراکز تخصصی تحقیق و توسعه صنایع و معادن با بیان این‌که به جای واردات ون‌های چینی، می‌توانستیم از تاکسی‌های مورد استفاده در ترکیه که حدود هفت مسافر به راحتی در آن جا می‌شوند، استفاده کنیم، می‌گوید: "ون‌های چینی به شدت فضای بسته و محدودی داشته و مسافران هنگام سوار و پیاده شدن از آنها و نشستن، دچار کمر و گردن درد می‌شوند."
وی عنوان می‌کند: "بهتر بود قبل از تصمیم گیری برای واردات ون‌های چینی، به تجربه مشابه کشورهای دیگر مانند مالزی و ترکیه توجه کرده و بعد تصمیم‌گیری می‌شد، اما معمولا متاسفانه چنین تحقیقاتی انجام نمی‌شود. "
ون‌های چینی نمونه از رده خارج شده ون‌های ژاپنی!
در همین حال اوستا گودرزی - عضو هیئت علمی دانشکده مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت، نیز با اشاره به این‌که ون‌های وارداتی چینی نمونه از رده خارج شده ون‌های ژاپنی هستند، می‌گوید: "در حال حاضر الگویی در خودروسازی جهان شکل گرفته که خودروسازان خودروهایی که دیگر در بازارهایی همچون ژاپن، اروپای غربی و آمریکا قابل عرضه نباشد را برای تولید به شریک چینی خود واگذار می‌کنند."
او با بیان این‌که استانداردهای چین از نظر سطح آلایندگی، ایمنی و مصرف سوخت در سطح پایینی است، خاطرنشان می‌کند: "خودروسازان جهانی خودروهایی که از نظر استانداردها مانند ایمنی و مصرف سوخت در بازارهای درجه یک قابل تولید نباشند را در چین تولید می‌کنند. این در حالی است که برخی خودروهای چینی حتی نتوانسته‌اند حداقل استانداردهای اروپایی را پاس کنند و در عین داشتن آلایندگی بالا، ایمنی پایین دارند.
گودرزی عنوان می‌کند: "خودروهای وارداتی از چین از محصولات درجه یک این کشور نیز نبوده و برخی از آنها بازار خود را در چین نیز از دست داده‌اند، اما به دلیل قیمت پایین وارد ایران می‌شوند."
وی با بیان این‌که قیمت ون درجه یک در جهان در حدود ۴۰ هزار دلار است، اظهار می‌کند: "واردات این نوع ون‌ها برای سیستم حمل‌ونقل عمومی نیز هزینه‌های زیادی دارد، بنابراین بهتر است که به جای واردات ون‌های بی‌کیفیت چینی، دولت هزینه‌های لازم برای تولید ون باکیفیت در خودروسازان داخلی را تامین کند."
راننده‌ها مقصرند!
اما برای این‌که یک طرفه به قاضی نرفته باشیم سراغ یکی از رانندگان تاکسی‌های ون در خط سیدخندان - انقلاب رفته و نظر او را درباره کیفیت و راحتی ون‌های چینی پرسیدیم.
حسین که راننده یکی از همین تاکسی‌های ون است، با قبول برخی ایرادات موجود در این نوع تاکسی‌ها می‌گوید: متاسفانه برخی رانندگان به موقع به سر و وضع خودروی خود نمی‌رسند و این باعث می‌شود ون در طول زمان به دلیل استفاده بیش از حد فرسوده شود.
وی می‌افزاید: "به عنوان مثال خیلی از مردم از راحت نبودن صندلی تاکسی‌های ون گله دارند که این موضوع به خاطر رسیدگی نکردن راننده به وضعیت صندلی خودرویش است و این شکایت کاملا حق مردم است."
حسین در عین حال با بیان این‌که می‌توان ناوگان حمل‌ونقل شهری به ویژه در تهران را با ون‌های باکیفیت تقویب کرد، می‌گوید: "متاسفانه رانندگان تاکسی با پرداخت مبالغ زیادی اقدام به خرید ون می‌کنند، اما بعد از تحویل خودرو تازه با مشکلاتی مانند تامین قطعات یدکی و هزینه بالای تعمیرات مواجه می‌شوند. این در حالی است که می‌توان با حمایت از مالکان تاکسی‌های ون سهم قابل توجهی از حمل‌ونقل درون شهری در تهران را با استفاده از این وسیله انجام داد.
به گفته او یک تاکسی ون قادر است در طول یک روز کاری حتی تا ۲۰۰ نفررا نیز جابه جا کند.
سیل واردات ون‌های چینی!
اما در این بین مدیرعامل سابق سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیرانی تهران نیز اواخر سال قبل به نکات جالب و در عین حال قابل تاملی درباره ون‌های وارداتی اشاره کرد.
حسین تیموری کرمانی اظهار کرد که در سال ۱۳۸۴ هنگامی که بحث ورود خودروهای ون به ناوگان حمل‌ونقل عمومی مطرح بود ما نیاز شهر تهران را ۷۰۰ دستگاه اعلام کردیم اما معلوم نیست چه کسانی و بر چه اساسی گفتند تهران به ۱۰ هزار ون نیاز دارد و ما نفهمیدیم این خودروها چگونه وارد سیستم شدند.
او گفت: ورود بیش از حد و بدون برنامه‌ریزی و کار کارشناسی سبب بروز مشکلات زیادی شد تا در نهایت مسئولیت مدیریت و نظارت بر این خودروها به سازمان تاکسیرانی محول شد، اما از آنجا که تعداد ون‌های موجود بسیار بیش تر از حد نیاز است و این خودروها بعضا به دست افراد غیرحرفه‌ای و غیرمتخصص افتاده سوق دادن آنها به سوی ماموریت اصلی شان و خدمات‌سانی در خطوط مشخص کار دشواری است."
مدیرعامل سابق سازمان مدیریت و نظارت بر تاکسیران شهر تهران تاکید کرد: از ابتدا باید براساس ضوابط و مقرارت به افراد واجد شرایط خودروهای ون واگذار می‌شد، آن هم به میزان لازم تا تمام این خودروها کاملا تحت نظارت و درخطوط و مسیرهای مشخص به کارگیری می‌شدند.
وظیفه‌ای که انجام نشد
در هر حال خودرو ون هر چه باشد امروزه توانسته بخشی از بار ترافیک ابر شهر تهران را به دوش بکشد. در این بین مهم این است که مسئولان شهرداری بتوانند نحوه استفاده و تردد ون‌ها را در سطح شهر تهران هدفمند کنند. از سوی دیگر بحث کرایه تاکسی‌های ون نیز از دیگر پیشنهاداتی است که از سوی کارشناسان حمل‌ونقل ارائه شده و این افراد خواستار کاهش قیمت کرایه تاکسی‌های ون نسبت به تاکسی‌های سواری شده‌اند. شاید این کار مردم را تشویق کند تا روی خوش بیشتری نسبت به استفاده از ون نشان دهند.
در همین حال انتظار می‌رود تسهیلات ویژه‌ای نیز برای بهینه‌سازی و نوسازی ناوگان تاکسی‌های ون در سطح شهر تهران در نظر گرفته شود تا رانندگان این وسایل نقلیه نیز با فشار کمتری بتوانند خودروی خود را نوسازی کنند.
تعدادی از کارشناسان نیز راهکارهای بنیادی‌تر را ارائه داده‌اند که از آن جمله می‌توان به وظیفه وزارت صنایع و معادن در زمینه حمایت از تولید وسایل حمل‌ونقل عمومی از جمله ون اشاره کرد. وظیفه‌ای که تاکنون دست‌کم در مورد تولید داخلی ون انجام نشده است.
