نکتههای آیه: « خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَرِهِمْ غِشَوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ » (بقره/7)
قلب منیب، آن است که بعد از توجّه به انحراف و خلاف، توبه و انابه کرده و به سوى خدا باز گردد. ویژگى بارز آن تغییر حالات در رفتار و گفتار انسان است.
خداوند در آیات قرآنى، نه ویژگى براى قلب کفّار بیان کرده است:
الف: انکار حقایق. «قُلوبُهم مُنکِرة» (نحل،22)
ب: تعصّب. «فى قلوبهم الحَمیّة» (فتح،26)
ج: انحراف و گمراهى. «صَرفَ اللّه قُلوبهم» (توبه،127)
د: قساوت و سنگدلى. «فَویلٌ لِلقاسیَة قلوبهم» (زمر، 22)
ه : موت. «لاتَسمعُ المَوتى» (روم، 52)
و: آلودگى و زنگار. «بَل رانَ على قلوبهم» (مطففین، 14)
ز: مرض. «فى قلوبهم مَرض» (بقره، 10)
ح: ضیق. «یجعلْ صَدره ضَیّقاً» (انعام، 125)
ط: طبع. «طَبع اللّه علیها بکفرهم» (نساء، 155)
قلب انسان، متغیّر و تأثیرپذیر است. لذا مؤمنان این چنین دعا مى کنند: «ربّنا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا» (آل عمران، 8) خدایا! دلهاى ما را بعد از آنکه هدایت نمودى، منحرف مساز.
امام صادق علیه السلام فرمودند: این جمله (آیه) را زیاد بگویید و خود را از انحراف ایمن و درامان ندانید.(تفسیر نورالثقلین)
پیامهای آیه: « خَتَمَ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِهِمْ وَعَلَى سَمْعِهِمْ وَعَلَى أَبْصَرِهِمْ غِشَوَةٌ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ » (بقره/7) �
* درک نکردن حقیقت، شاید بالاترین کیفرهاى الهى است. «ختم اللَّه على قلوبهم»
* کفر و الحاد، سبب مهر خوردن دل ها و گوش هاست. «الذین کفروا... ختم اللَّه»
* در اثر پافشارى بر کفر، امتیازات اساسى انسان (درک حقایق و واقعیّات) سلب مى شود. «الّذین کفروا... ختم اللَّه»
* کیفر الهى، متناسب با عمل ماست. «الّذین کفروا... ختم اللَّه»
آرى، جزاى کسى که حقّ را فهمید وبر آن سرپوش گذاشت، آن است که خدا هم بر چشم، گوش، روح و فکرش سرپوش گذارد. در واقع انسان، خود عامل بدبختى خویش را فراهم مى کند. چنان که امام رضاعلیه السلام فرمود: مُهر خوردن، عقوبت کفر آنهاست. (تفاسیر نورالثقلین و کنزالدقائق)
منبع:حوزه