به گزارش مشرق، از زمان معرفی سنسور تاچ آی‌دی توسط اپل، سازندگان مختلف تلفن همراه، فناوری تشخیص اثر انگشت را در تعداد بیشتری از تولیدات خود به کار گرفته‌اند. این روش هم اکنون به عنوان یک شیوه رایج تشخیص هویت برای ورود به تلفن‌های همراه شناخته می‌شود. علاوه بر این، فناوری اثر انگشت در حال گسترش زمینه‌های کاربرد خود به سایر امور روزمره نیز هست، از جمله راهکارهای پرداخت دو شرکت بزرگ فناوری یعنی اپل و سامسونگ با نام‌های اپل پی و سامسونگ پی از این فناوری بهره می‌برند.
روند رو به رشد فناوری‌های بیومتریک
به طور سنتی برای سیستم‌های کنترل دسترسی الکترونیک از کارت‌های RFID استفاده می‌شود، اما فناوری‌های مبتنی بر تشخیص خصوصیات بیومتریک به تدریج در حال گسترش نفوذ خود در میان آحاد جامعه هستند. پیش زمینه استفاده از فناوری بیومتریک در تلفن‌های همراه ممکن است موجب تسریع فرآیند پذیرش این فناوری در میان مردم و از رده خارج شدن کارت‌های RFID شود.
با ادامه روند فزاینده استفاده از تلفن‌های همراه، هزینه به‌کارگیری فناوری‌های بیومتریک به طور قابل توجهی کاهش یافته است و در نهایت منجر به همگانی شدن این فناوری خواهد شد. علاوه بر این، کاهش هزینه‌های سخت افزاری نیز موجب تطبیق پذیری سریع‌تر و ایجاد پایگاه داده‌ای بزرگ‌تر برای کاربردهای مختلف می‌شود.
جلوگیری از "کلاه‌برداری” با فناوری تشخیص انگشت زنده (LFD)
مزیت عمده استفاده از فناوری‌های بیومتریک، پررنگ بودن نقش تشخیص هویت حقیقی در آن است، چرا که خصوصیات بیومتریک قابل تکثیر نبوده و به راحتی به دیگران منتقل نمی‌شوند. علاوه بر این با به‌کارگیری فناوری بیومتریک، کاربران مجبور به حفظ رمزهای عبوری که در معرض خطر فراموش شدن هستند، نخواهند بود. با این حال، افزایش آگاهی‌ها و استفاده مضاعف از این فناوری منجر به ظهور پدیده ناخوشایند اثر انگشت جعلی شده که خود در حال تبدیل شدن به یک تهدید واقعی علیه فراگیر شدن بیش از پیش فناوری‌های احراز هویت بیومتریک علیرغم مزایای بی‌شمار آن‌ها است.
با معطوف شدن نگاه جامعه به این تهدیدات، کارشناسان در حال آزمایش راهکارهای امنیتی بیومتریک متفاوتی هستند تا بتوان از طریق به‌کارگیری روش‌هایی از قبیل احراز هویت چندگانه یا فناوری تشخیص انگشت زنده بر این معضل فائق آمد.
نکته کلیدی در کاربست این فناوری‌های جدید بر مسئله کاربری آسان متمرکز شده است. بهره‌گیری از احراز هویت چندگانه با افزایش تعداد مراحل تشخیص هویت برای کاربر منجر به کاهش عامل کاربری آسان می‌شود، اما فناوری تشخیص انگشت زنده با از میان برداشتن این مانع، از کلاه‌برداری در خلال فرآیند احراز هویت جلوگیری به عمل می‌آورد. یک اثر انگشت جعلی معمولا از موادی مانند خاک رس، ژلاتین، سیلیکون و لاستیک ساخته شده و احراز هویت به کمک چنین اثر انگشتی "کلاه‌برداری” محسوب می‌شود.
تشخیص انگشتان جعلی از انگشتان واقعی
فناوری تشخیص انگشت زنده سوپریما (LFD) بر پایه یادگیری عمیق از مشخصه‌های تصویری ایستا و پویای انگشتان جعلی و تشخیص تمایز آن‌ها از انگشتان واقعی استوار است. به کمک یک الگوریتم تجزیه و تحلیل پیشرفته برای شناسایی اختلالات در الگوهای در حال تغییر پویا از تصاویر اثر انگشت و چندین ویژگی ایستای دیگر از جعلی یا غیرطبیعی بودن انگشتان، به وضوح می‌توان انگشتان جعلی را از انگشتان واقعی تشخیص داد.
بدیهی است که فناوری‌های بیومتریک به روند رو به رشد خود ادامه خواهند داد و به دلیل کاربری آسان و ماهیت امن، استفاده از آن در اموری که نیاز به سطح بالایی از امنیت هست، گسترش خواهد یافت. در نهایت، مشخص شدن برنده این موش و گربه بازی‌ها به توسعه فناوری‌های بیومتریک پیشرفته‌ای از قبیل تشخیص انگشت زنده و به‌کارگیری آن‌ها پیش از وقوع تهدیدات احراز هویت جعلی وابسته است.
منبع: کلیک
روند رو به رشد فناوری‌های بیومتریک
به طور سنتی برای سیستم‌های کنترل دسترسی الکترونیک از کارت‌های RFID استفاده می‌شود، اما فناوری‌های مبتنی بر تشخیص خصوصیات بیومتریک به تدریج در حال گسترش نفوذ خود در میان آحاد جامعه هستند. پیش زمینه استفاده از فناوری بیومتریک در تلفن‌های همراه ممکن است موجب تسریع فرآیند پذیرش این فناوری در میان مردم و از رده خارج شدن کارت‌های RFID شود.
با ادامه روند فزاینده استفاده از تلفن‌های همراه، هزینه به‌کارگیری فناوری‌های بیومتریک به طور قابل توجهی کاهش یافته است و در نهایت منجر به همگانی شدن این فناوری خواهد شد. علاوه بر این، کاهش هزینه‌های سخت افزاری نیز موجب تطبیق پذیری سریع‌تر و ایجاد پایگاه داده‌ای بزرگ‌تر برای کاربردهای مختلف می‌شود.
جلوگیری از "کلاه‌برداری” با فناوری تشخیص انگشت زنده (LFD)
مزیت عمده استفاده از فناوری‌های بیومتریک، پررنگ بودن نقش تشخیص هویت حقیقی در آن است، چرا که خصوصیات بیومتریک قابل تکثیر نبوده و به راحتی به دیگران منتقل نمی‌شوند. علاوه بر این با به‌کارگیری فناوری بیومتریک، کاربران مجبور به حفظ رمزهای عبوری که در معرض خطر فراموش شدن هستند، نخواهند بود. با این حال، افزایش آگاهی‌ها و استفاده مضاعف از این فناوری منجر به ظهور پدیده ناخوشایند اثر انگشت جعلی شده که خود در حال تبدیل شدن به یک تهدید واقعی علیه فراگیر شدن بیش از پیش فناوری‌های احراز هویت بیومتریک علیرغم مزایای بی‌شمار آن‌ها است.
با معطوف شدن نگاه جامعه به این تهدیدات، کارشناسان در حال آزمایش راهکارهای امنیتی بیومتریک متفاوتی هستند تا بتوان از طریق به‌کارگیری روش‌هایی از قبیل احراز هویت چندگانه یا فناوری تشخیص انگشت زنده بر این معضل فائق آمد.
نکته کلیدی در کاربست این فناوری‌های جدید بر مسئله کاربری آسان متمرکز شده است. بهره‌گیری از احراز هویت چندگانه با افزایش تعداد مراحل تشخیص هویت برای کاربر منجر به کاهش عامل کاربری آسان می‌شود، اما فناوری تشخیص انگشت زنده با از میان برداشتن این مانع، از کلاه‌برداری در خلال فرآیند احراز هویت جلوگیری به عمل می‌آورد. یک اثر انگشت جعلی معمولا از موادی مانند خاک رس، ژلاتین، سیلیکون و لاستیک ساخته شده و احراز هویت به کمک چنین اثر انگشتی "کلاه‌برداری” محسوب می‌شود.
تشخیص انگشتان جعلی از انگشتان واقعی
فناوری تشخیص انگشت زنده سوپریما (LFD) بر پایه یادگیری عمیق از مشخصه‌های تصویری ایستا و پویای انگشتان جعلی و تشخیص تمایز آن‌ها از انگشتان واقعی استوار است. به کمک یک الگوریتم تجزیه و تحلیل پیشرفته برای شناسایی اختلالات در الگوهای در حال تغییر پویا از تصاویر اثر انگشت و چندین ویژگی ایستای دیگر از جعلی یا غیرطبیعی بودن انگشتان، به وضوح می‌توان انگشتان جعلی را از انگشتان واقعی تشخیص داد.
بدیهی است که فناوری‌های بیومتریک به روند رو به رشد خود ادامه خواهند داد و به دلیل کاربری آسان و ماهیت امن، استفاده از آن در اموری که نیاز به سطح بالایی از امنیت هست، گسترش خواهد یافت. در نهایت، مشخص شدن برنده این موش و گربه بازی‌ها به توسعه فناوری‌های بیومتریک پیشرفته‌ای از قبیل تشخیص انگشت زنده و به‌کارگیری آن‌ها پیش از وقوع تهدیدات احراز هویت جعلی وابسته است.
منبع: کلیک
