به گزارش مشرق، آی بی ام از 35 سال قبل در تلاش برای دستیابی به این فناوری بوده و شاید تا زمان عرضه مدل نهایی یک رایانه کوآنتومی به یک دهه دیگر زمان نیاز داشته باشد.
تفاوت اصلی رایانه های کوآنتومی با رایانه های عادی در این است که آنها در آن واحد قادر به پردازش بیت هایی هستند که به طور همزمان مقادیر صفر، یک یا صفر و یک را به خود اختصاص می دهند. در نتیجه رایانه های دارای پردازشگر کوآنتومی می توانند وظایف محوله را با سرعت بسیار بیشتری در قیاس با رایانه های معمولی انجام دهند.
به بیان دیگر پردازشگرهای کوآنتومی می توانند عملیات متنوع و جدیدی را بر روی داده ها در قالب هایی خارج از مدل های استاندارد انجام دهند. در عرصه پردازش کوانتومی به بیت ها کوآبیت گفته می شود.
تا پیش از این تنها محققان و متخصصان به چنین پردازشگرهایی دسترسی داشتند، اما حالا مردم عادی هم از مزایای این فناوری گران قیمت بهره مند می شوند.
آی بی ام می گوید با این کار عصر رایانه ای کوانتومی را آغاز کرده و امیدوار به ایجاد جهانی بر اساس همین فناوری است که موجب حل بسیاری از معماهای کلاسیک رشته های مختلف که تا به حال قابل حل نبوده اند، خواهد شد. دسترسی به پردازشگر کوانتوم آی بی ام از طریق خدمات کلود با استفاده از رایانه های شخصی یا تلفن همراه ممکن است.
پردازنده یاد شده متشکل از 5 کوآبیت است که نسبت به مدل های قبلی پردازنده های کوآنتومی آی بی ام پیشرفته تر محسوب می شود. اگر چه هنوز هیچ رایانه کوآنتومی در جهان ساخته نشده، اما در آینده پردازنده های کوآنتومی متوسط دارای 50 تا 100 کوآبیت خواهند بود که اجرای بسیاری از طرح ها و پروژه های پیچیده و دارای محاسبات فراوان را ممکن می کنند.
دیگر رقبای آی بی ام هم عموما پردازنده های کوانتومی خود را با تعداد محدودی کوآبیت طراحی کرده اند، البته در مواردی تولیدات آنها پیشرفته تر از آی بی ام بوده است. از جمله این مجموعه ها دانشگاه بریستول است که چند سال قبل از اجرای طرحی موسوم به کوانتوم در کلود یا Quantum in the Cloud خبر داد.
شرکت D-Wave هم در سال 2011 یک پردازنده کوانتومی 128 کوآبیتی ساخت و در هفته های اخیر نسل سوم پردازنده D-Wave 2X را با بیش از هزار کوآبیت طراحی کرده است. نکته جالب این است که گوگل با صرف 10 میلیون دلار هزینه یکی از سیستم های کوآنتومی D-Wave را خریداری کرده است.
از جمله شرکت های مشهوری که در این زمینه فعال هستند می توان به گوگل اشاره کرد با همکاری محققان ارتش آمریکا فعالیت های کمتر افشاشده ای را انجام می دهد و مایکروسافت هم در این بخش فعال است. آی بی ام برای حفظ برتری خود در این زمینه موسسه تحقیقاتی نوپایی موسوم به IBM Research Frontiers Institute را راه اندازی کرده که به طور کلی برای ارتقای فناوری های رایانه ای تلاش می کند. این موسسه کنسرسیومی متشکل از سامسونگ، جی اس آر و هونداست.
تفاوت اصلی رایانه های کوآنتومی با رایانه های عادی در این است که آنها در آن واحد قادر به پردازش بیت هایی هستند که به طور همزمان مقادیر صفر، یک یا صفر و یک را به خود اختصاص می دهند. در نتیجه رایانه های دارای پردازشگر کوآنتومی می توانند وظایف محوله را با سرعت بسیار بیشتری در قیاس با رایانه های معمولی انجام دهند.
به بیان دیگر پردازشگرهای کوآنتومی می توانند عملیات متنوع و جدیدی را بر روی داده ها در قالب هایی خارج از مدل های استاندارد انجام دهند. در عرصه پردازش کوانتومی به بیت ها کوآبیت گفته می شود.
تا پیش از این تنها محققان و متخصصان به چنین پردازشگرهایی دسترسی داشتند، اما حالا مردم عادی هم از مزایای این فناوری گران قیمت بهره مند می شوند.
آی بی ام می گوید با این کار عصر رایانه ای کوانتومی را آغاز کرده و امیدوار به ایجاد جهانی بر اساس همین فناوری است که موجب حل بسیاری از معماهای کلاسیک رشته های مختلف که تا به حال قابل حل نبوده اند، خواهد شد. دسترسی به پردازشگر کوانتوم آی بی ام از طریق خدمات کلود با استفاده از رایانه های شخصی یا تلفن همراه ممکن است.
پردازنده یاد شده متشکل از 5 کوآبیت است که نسبت به مدل های قبلی پردازنده های کوآنتومی آی بی ام پیشرفته تر محسوب می شود. اگر چه هنوز هیچ رایانه کوآنتومی در جهان ساخته نشده، اما در آینده پردازنده های کوآنتومی متوسط دارای 50 تا 100 کوآبیت خواهند بود که اجرای بسیاری از طرح ها و پروژه های پیچیده و دارای محاسبات فراوان را ممکن می کنند.
دیگر رقبای آی بی ام هم عموما پردازنده های کوانتومی خود را با تعداد محدودی کوآبیت طراحی کرده اند، البته در مواردی تولیدات آنها پیشرفته تر از آی بی ام بوده است. از جمله این مجموعه ها دانشگاه بریستول است که چند سال قبل از اجرای طرحی موسوم به کوانتوم در کلود یا Quantum in the Cloud خبر داد.
شرکت D-Wave هم در سال 2011 یک پردازنده کوانتومی 128 کوآبیتی ساخت و در هفته های اخیر نسل سوم پردازنده D-Wave 2X را با بیش از هزار کوآبیت طراحی کرده است. نکته جالب این است که گوگل با صرف 10 میلیون دلار هزینه یکی از سیستم های کوآنتومی D-Wave را خریداری کرده است.
از جمله شرکت های مشهوری که در این زمینه فعال هستند می توان به گوگل اشاره کرد با همکاری محققان ارتش آمریکا فعالیت های کمتر افشاشده ای را انجام می دهد و مایکروسافت هم در این بخش فعال است. آی بی ام برای حفظ برتری خود در این زمینه موسسه تحقیقاتی نوپایی موسوم به IBM Research Frontiers Institute را راه اندازی کرده که به طور کلی برای ارتقای فناوری های رایانه ای تلاش می کند. این موسسه کنسرسیومی متشکل از سامسونگ، جی اس آر و هونداست.
