به گزارش مشرق رویش نیوز نوشت: شكوه و جلالت فوق العاده مسجد سيد اصفهان از يكسو و نقش اين مسجد به عنوان پايگاه مبارزاتي انقلابيون پيش از انقلاب اسلامي، آينده باشكوهي را از اين مسجد در ذهن پيش بيني مي نمايد، ليكن متأسفانه به دليل عدم توجه كافي به مرمت و بازسازي مناسب، اين بنا از جبروت قديمي خود دور شده است.
مسئولان محترم، كافي است 20 دقيقه وقت خويش را تلف نمايند! و به گشت و گذاري در اين بناي تارخي بپردازيد. قطعا به ستوه خواهند آمد و عرق شرم بر جبينشان خواهد نشست. هرچند زحماتي براي كاشي كاري مجدد برخي قسمت هاي مسجد كشيده شده است، ليكن به هيچ عنوان درخور قدمت اين بنا نخواهد بود.آثار سوختگي و دودزدگي بر جاي جاي مسجد به چشم مي خورد و نظافت(حتي در حد بسيار پايين) هم در كار نيست. سرقت كاشي هاي بسيار ارزشمند نيز دردي ديگر است و درماني نمي شود.
در ادامه پس از بازخواني بسيار مختصري از تاريخچه مسجد سيد اصفهان، تصاويري از جوه هاي زيبا و منحصر به فرد اين بنا ارائه مي شود و سپس شاهد مصيبتي خواهيم بود كه بر پيكر اين يادگار تاريخ وارد شده است. ذكر اين نكته لازم است كه زيبايي هاي مسجد بسيار بيشتر از آن است كه در اين مجمل به تصوير درآيد و همچنين تنها گوشه از بي توجهي مسئولان را شاهد خواهيم بود.
در كتاب «تاريخچه ابنيه تاريخي اصفهان» ميخوانيم: (.. زمين مسجد را در زمان سلطان حسين، فتحعلي خان اعتمادالدوله وزير شاه مزبور خريده بود كه در آن مسجدي بنا كند. ولي در اثر هجوم افغانها مقدور نگرديد. تا آنكه در زمان فتحعلي شاه قاجار حجة الاسلام شفتي مبادرت به اين كار بزرگ نمود).
بناي اين مسجد در سال 1180 طرحريزي شد و بعد از وفات باني آن توسط پسر و نوهاش تكميل شد. با توجه به كتيبه هاي موجود در بنا، احداث ساختمان و تزئينات آن در حدود 130سال به طول انجاميده است. اين مسجد، از كارهای برجسته معماری دوره قاجاريه است كه از نظر ويژگیهای معماری و تزيينی، خاصه كاشیكاری و كتيبههای فراوان، در خور توجه و مطالعه است. اين بنا به شماره 387 به ثبت تاريخی رسيده است.
در بالاي اسپرهاي دو طرف ايوان جنوبي در شعري از هلال شاعر قرن سيزدهم و چهاردهم ميخوانيم:
چو شد معمور اين معبد هلال از بهر تاريخش بگفتا «شد بناي كعبه ثاني باصفاهان»
مسجد سيد به دليل دارا بودن تزئينات بسيار زيباي گل و بوته و اسليمي و وجود خط بنايي و خطوط ديگر از استادان معروف دوره قاجاريه در شمار يكي از شاهكارهاي معماري عصر قاجاريه قرار دارد .
در جريان جنگ تحميلي (1367-1359 ه.ش.) قسمتي از كاشيكاريهاي مسجد در اثر موج انفجار فرو ريخت كه در حال حاضر بازسازي شده است.