به گزارش مشرق به نقل از مهر، در حالیکه بیشتر رشتهها و تیمها با وجود مشخص نبودن وضعیت سازمان تربیت بدنی و وزارت ورزش و جوانان و مشکلات مالی ناشی از آن کم و بیش تدارکات لازم برای حضور در رقابت‌های انتخابی المپیک و کسب سهمیه را آغاز کردند، تنیس روی میز اسیر حاشیه هایی شده که چه بسا در وضعیت حضور نماینده ای از این رشته در المپیک لندن تاثیر گذار باشد.
زارع‌پور در دورانی که سرپرست فدراسیون تنیس روی میز بود اوضاع این رشته را خیلی آرام و بی سر و صدا نگه داشت و حتی با قرارداد بزرگی که با آکادمی بین المللی اشلاگر منعقد کرد، گام بزرگی برای ارتقا و جهش این رشته و حفظ رضایت اهالی آن برداشت اما اوضاع به همین شکل باقی نماند تا آنجا که امروز پینگ‌پنگی‌های ایران بیشتر از هر مسئله دیگری با مشکلات و حاشیه‌های‌شان درگیر هستند.
تقریبا مشکلات از 6 ماه پیش آغاز شد. آنجا که اردونشینان تیم ملی از چگونگی برخورد مسئولان گله مند شدند. مانند محمدرضا اخلاق پسند که وقتی بعد از مرخصی به اردوی تیم ملی بازگشت، به خاطر دیر ملحق شدن اخرج شد. یا نوشاد عالمیان که همراه با برادر کوچکترش نیما در جریان تمرینات تیم ملی به کمیته انضباطی احضار شد اما هنوز دلیل آن را نمیداند. عالمیان به خبرنگار مهر گفت: "واقعا هنوز هم نمیدانم چرا و به چه علت به کمیته انضباطی رفتم. نیما هم همین طور"!
بعد از آن نوبت به اداره کل تربیت بدنی استانها رسید که برای انتخاب سرپرست هیئتهای استانی خود در تنیس روی میز با فدراسیون مشکل پیدا کردند. طبق روال تغییر رئیس هر هیئتی منوط به موافقت توامان مدیر کل تربیت بدنی استان و رئیس فدراسیون است اما سرپرست هیئت با پیشنهاد اداره کل تربیت بدنی و موافقت فدراسیون آغاز به کار می‌کند.
با این حال وقتی قرار به تغییر مدیریت هیئتهای تهران و کرمانشاه شد فدراسیون گزینههای مورد نظر خود را بدون هماهنگی انتخاب کرد و به همین دلیل اداره کل تربیت بدنی این دو استان به ترتیب تا دو و چهارماه از پذیرش حکمهای جدید امتناع کردند. همچنان هم این دو هیئت با تنش اداره میشوند و هنوز هم دلخوریهایی از طرف اداره کل تربیت بدنی تهران و کرمانشاه وجود دارد.
در عین حال بازیکنان تنیس روی میز در قالب ترکیب های مختلف به مسابقات مختلفی اعزام شدند و به واسطه عمکلرد و نتایج رضایت بخش در رنکینگ ماههای مختلف فدراسیون جهانی صعود داشتند. که البته فدراسیون ارتقا آنها را متاثر از حضورشان در آکادمی اشلاگر میدانست. همین مسئله موجب انتقاد برخی از بازیکنان شد که اعتقاد داشتند تلاش های فردی آنها برای کسب نتیجه نادیده گرفته می شود و تنها به تمرین در اتریش پرداخته می شود.
اختلاف بازیکنان با فدراسیون در پروتور جهانی لوکزامبورگ و بعد از آن هم به گونه‌ای دیگر خود رانشان داد. پروتور جهانی لوکزامبورگ پیش از رقابت های قهرمانی جهان برگزار شد و ایران در بخش تیمی با 4 تیم وارد مسابقات شد. ترکیب دو تیم کشورمان در این رقابت ها بر خلاف آنچه قبلا تعیین شده بود تغییر کرده بود اما بازیکنان در محل برگزاری بازی ها متوجه شدند.
در این رقابت‌ها نوشاد عالمیان قهرمان مسابقات انفرادی شد اما به خاطر حضور نماینده اسرائیل و امتناع از حضور در مراسم توزیع جوایز از جایزه 1500 یورویی بازماند. قرار بود این پاداش درتهران از طرف فدراسیون پرداخت شود اما نه خبری از پاداش شد نه تجلیل از بازیکنانی که از دیدار برابر اسرائیلیها امتناع کردند و نایب قهرمان رقابت‌های دوبل شده بودند.
تا به اینجا بازیکنان بدون هیچ اعتراضی کار خود را در تیم ملی دنبال کردند اما عقده بازیکنان از همه این اتفاقات در تور حرفه‌ای اراک و با دیدن نبود امکانات سر باز کرد که در نهایت منجر به کنارهگیری از این رقابت‌ها و بعد از آن تور تهران شد و به زبان آوردن خیلی از انتقادات.
محمدرضا اخلاق پسند، کاپیتان تیم ملی تنیس روی میز در گفتگو با خبرنگار مهر اظهارداشت: "تا قبل از تور اراک خیلی از اتفاقات را نادیده گرفتیم و حتی آنها را طبیعی در نظر گرفتیم. اما داستان اصلی مشکلات ما از اراک شروع شد. فدراسیون رقابت‌های دستهجات را لغو کرد تا از میان نفرات برتر رقابت‌های تور حرفه‌ای اردونشینان تیم ملی را مشخص کند. این مسابقات بسیار اهمیت داشت. چون در سال قبل از المپیک هستیم و همه به دنبال اول شدن در تیم ملی و تمرکز روی سهمیه این بازی ها هستند".
وی با اشاره به اینکه زمان در نظر گرفته شده برای بازی ها برای تطبیق بازیکنان با شرایط آب و هوایی و حتی سالن و میز کافی نبود، خاطرنشان کرد: " نور سالن افتضاح بود و امکانات هم در حد باشگاه های تفریحی بود. معلوم نیست فدراسیون از چه کسی خط می‌گیرد و نظرخواهی می‌کند. انگار ما عروسک خیمه شب بازی هستیم که فدراسیون هر کاری بخواهد میتواند با ما بکند".
نوشاد عالمیان هم در گفتگو با مهر خاطرنشان کرد: " اعتمادمان از فدراسیون سلب شده است. خیلی از مسائل را دیدیم و به روی خودمان نیاوردیم و نتیجه هم این بود که به منفعت‌طلبی محکوم شدیم. فکر میکنم آن آقایی که این حرف را زده به فدراسیون خط میدهد. زارع‌پور زمانیکه سرپرست بود مدیریت بهتری داشت و اوضاع فدراسیون و تیم ملی را خوب اداره میکرد. اما از زمانیکه مدیریتش تثبیت شد اوضاع تغییر کرد".
پینگ پنگی ها در بخش بانوان هم رضایت مندی زیادی از اوضاع ندارند. ندا شهسواری، کاپیتان تیم ملی بانوان در گفتگو با خبرنگار مهر تصریح کرد: "به هیچ یک از قول هایی که برای جذب مربی خارجی و حضور در آکادمی اشلاگر دادند، عمل نشد. پیش از مسابقات جهانی هلند سرمربی تیم بیشتر وقت ها در اردو نبود و کسی را به جای او تمرین می داد که از نظر فنی در سطح پائین تری از بازیکنان قرار داشت. نایب رئیس ما هم که هیچ اطلاعی از تنیس روی میز ندارد. اوضاع اینگونه است و از ما فقط انتظار دارند".
این انتقادها در حالی از سوی بازیکنان مطرح شده که اخیرا دبیر سابق کمیته فنی فدراسیون تینس روی میز که تا همین چند ماه گذشته سرپرست تیم ملی بود از رئیس فعلی این فدراسیون خواسته تا خودش استعفا بدهد. سرپرست دبیری فدراسیون هم با عنوان کردن اینکه "همه متخصصها از این رشته رانده شدند، من هم باید می رفتم" از سمت خود استعفا داده و سرمربی پیشین تیم ملی هم از پذیرفتن پیشنهاد دبیری امتناع کرده است.
در هر صورت شرایط تنیس روی میز اصلا شبیه رشتهای که مسابقات انتخابی المپیک را در پیش دارد، نیست. پینگ‌پنگ بازان با حضور در مسابقات آسیای میانه میتوانند سهمیه لازم برای المپیک را به دست آورند. این رقابت‌ها دی ماه با حضور نمایندگان قزاقستان، تاجیکستان، ترکمنستان، ازبکستان و قرقیزستان در تهران برگزار می‌شود و تنها نفر نخست به عنوان نماینده آسیای میانه سهمیه حضور در المپیک لندن را به دست می آورد. با این شرایط میتوان به المپیکی شدن دوباره تنیس روی میز ایران امیدوار بود؟ باید دید آیا برگزاری مسابقات در تهران به قوت خود باقی میماند؟
مبادا بر خلاف بازی های 1992 بارسلون، 2000 سیدنی، 2004 آتن و 2008 پکن کاوران ایران نماینده‌ای در تنیس روی میز بازی‌های المپیک نداشته باشد؟
