جشنواره مد و لباس فجر میکوشد تا با تمام قوتها و ضعفهایش به ساماندهی وضعیت مد و برندسازی در ایران بپردازد و به نوعی بررسی آن را میتوان معیاری برای قضاوت پیرامون کارنامه یکساله کارگروه مدولباس وزارت ارشاد دانست.
در نخستین روزهای سال نو، به گفتگویی کوتاه با حمید قبادی دبیر کارگروه مد و لباس درباره عملکرد جشنواره مد و لباس فجر در سال ۹۴ پرداختیم که در ادامه میخوانید:
* یکی از مواردی که در پنجمین جشنواره مد و لباس، توجه مخاطبان را جلب میکرد، قیمت بالای مانتوها و لباسها بود؛ چند درصد مردم میتوانند مانتوی ۶۰۰ هزار تومانی بخرند؟
به نظر من هم قیمت مانتوها و لباسهای ارائه شده گران بود اما چارهای جز این وجود نداشت. شما ببینید برای ساخت یک سریال یا فیلم سینمایی میلیاردها تومان هزینه میشود اما شما دیویدی آن را در شبکه نمایش خانگی به قیمت دو یا سه هزار تومان میخرید یا دو برابر این مبلغ را برای خرید بلیت سینما هزینه میکنید چراکه این فیلمها یا سریالها به تولید انبوه رسیده و در حد وسیع تکثیر شدهاند.
لباس هم همین است. آنچه در جشنواره ارائه میشود، طرح متفاوتی است که باید انتخاب شود و به تولید انبوه برسد. آن موقع است که قیمت آن شکسته میشود.
* و همچنان مشکل اساسی این است که حتی طرحهای برتر جشنواره فجر هر سال به تولید انبوه نمیرسد. کارگروه مد و لباس، برای رسیدن به این منظور، چه تعاملی با تولیدکنندهها برقرار کرده است؟
یکی از دغدغههای اصلی ما این است که آثار برگزیده، جنبه کاربردی پیدا کند و وارد جامعه شود. در حال حاضر این کار، در حال انجام است اما نه به صورت سیستماتیک؛ ما در حال سرو سامان دادن به این مساله هستیم تا ببینیم چه تعداد آثار برگزیده به تولید انبوه رسیده است.
گرچه همین که تولیدکنندگان بیایند و طرحها را ببینند و از آن الگو بگیرند هم خوب است. اصلا کارکرد نمایشگاه، فروش نیست. هدف از برگزاری نمایشگاه مد و لباس، ارتباط میان سه ضلع تولیدکننده، طراح و مخاطب است.
* گرچه این هدف هم چندان محقق نشد. خلوتی نمایشگاه نشاندهنده این بود که تولیدکنندگان، آنگونه که باید و شاید به جشنواره مراجعه و از آن استقبال نکردند.
در کانال تلگرامی کارگروه مد و لباس، ۱۱۵۰ نفر عضو هستند که تعداد زیادی از این افراد تولیدکننده هستند. این تولیدکنندگان در جریان اخبار و اطلاعات و طرحهای مختلف قرار میگرفتند.
* امسال بخش فروش را از نمایشگاه جدا کردند تا جشنواره مد و لباس به فضایی برای تعامل میان طراحان و تولیدکنندگان تبدیل شود. فکر نمیکنید ۱۰ روز، زمان زیادی برای یک نمایشگاه تخصصی است؟
بله. این مدت زمان برای یک نمایشگاه تخصصی طولانی و خسته کننده است و ما سال آینده به این مساله توجه بیشتری میکنیم.
* آیا مخاطب شناسی کردهاید تا ببینید آثاری که به عنوان طرحهای برتر هر جشنواره انتخاب و معرفی میشوند تا چه اندازه با پسند و سلیقه مخاطبان همراه است؟
یکی از معضلاتی که تولیدکنندگان در بدو ورود ما به کارگروه، به آن اشاره میکردند این بود که آثار، آنقدر هنری است که تعداد مخاطبان محدودی دارد اما طراحان موافقت کردند در طرح خود، اندک تغییری ایجاد کنند و سلیقه مخاطب را بیشتر و بهتر در نظر بگیرند.
امروز به طور حتم میتوانیم بگوییم نمایشگاههای مد و لباس فجر، روی طرز فکر و نگرش دستاندرکاران تاثیر گذاشته و آنان به سلیقه مخاطب و پسند او فکر میکنند. من تولیدکنندگان بسیاری را میشناسم که از نمایشگاه الگو گرفته و آن طرح و ایده را اجرایی کردهاند.
* برند سازی، یکی از موارد مهمی است که باید در حوزه مدولباس به آن پرداخته شود. کارگروه مد و لباس چه اقداماتی در این زمینه انجام داده است؟
برندسازی، یک فرآیند است؛ اینگونه نیست که صبح اراده کنیم برندی ساخته شود و این اتفاق بیفتد. باید نهادهای مختلفی کنار یکدیگر قرار بگیرند چراکه کارگروه مد و لباس، به تنهایی توان اجرای این کار را ندارد.
ما امسال در جشنواره فیلم فجر شرکت کردیم و توانستیم تعدادی از هنرمندان و بازیگران را با خود همراه کنیم تا از مدها و طرحهای ایرانی استفاده کنند.
از سوی دیگر ما از همه نهادهای مرتباط با حوزه مد و لباس وزارت صنعت، معدن، تجارت، قوه قضاییه، وزارت ارشاد و... دعوت کردهایم تا مشکلات را بشنوند. برای مثال صدا و سیما به ما قول مساعدت داده تا در تبلیغات، کالاها و برندهای ایرانی را کالای فرهنگی به حساب بیاورد یا اداره کل تبلیغات ارشاد، بر آن شده تا صیانت از وضع موجود و جلوگیری از ورود برندهای غیرایرانی را برعهده بگیرد.
* جشنواره مد و لباس فجر به جشنواره مانتو تبدیل شده و ما کمتر نشانی از لباس مردانه و لباس مجلسی میبینیم. علت این مساله به چه چیز برمیگردد؟
ما در طراحی لباس برای مردان و حتی در طرح مبانی نظری لباس مردانه هم ضعف جدی داریم. ما هنوز نمیتوانیم لباس اسپرت را از کژوال و رسمی را از کلاسیک جدا کنیم. طرحهای ما در لباس مردانه و کودکانه خلاقه نیست. از اینرو جشنوارهها و نمایشگاههامان به نمایشگاه پوشاک اجتماع بانوان یا همان مانتو تبدیل میشود.