به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از فارس، سردار سيدمسعود جزايري معاون فرهنگي و تبليغات دفاعي ستاد كل نيروهاي مسلح با اشاره به جنايت رژيم بعثي صدام در بمباران شيميايي سردشت در هفتم تيرماه سال 1360، گفت: بمباران شيميايي شهر سردشت توسط هواپيماهاي رژيم بعثي عراق در جنگ تحميلي از جنايات بزرگي است كه پس از حمله اتمي آمريكايي‌ها به هيروشيما و ناكازاكي ژاپن به وقوع پيوست، اين حادثه دهشتناك نقض آشكار حقوق بين‌الملل و سند رسوايي حاميان غربي صدام و رژيم جنايتكار بعثي صهيونيستي وي در جنگ هشت ساله به شمار مي‌رود.

وي افزود: بزرگترين جنايات بشري همواره هنگامي رقم خورده است كه دشمنان انسانيت و شرافت، خود را در دست‌يابي به اهداف شيطاني و نفساني ناكام يافته‌اند و رژيم صدام نيز در سال 66 و پس از استيصال و ناتواني ناشي از شكست‌هاي پي در پي مصاف با قدرت ايماني و معنوي رزمندگان اسلام و فرزندان ملت ايران در جبهه‌هاي نبرد در شرايطي كه خود را مغلوب قطعي ادامه جنگ مي‌دانست مبادرت به خلق اين جنايت كم سابقه ورزيد.

معاون فرهنگي و تبليغات دفاعي ستاد كل نيروهاي مسلح با اشاره به اين‌كه صدام در خيال خام خود تصور مي‌كرد با حملات شيميايي خواهد توانست خواسته‌هاي خود و قدرت‌هاي جهاني را بر ملت ايران تحميل كند، اظهار داشت: برابر اسناد و شواهد موجود، ارتش بعثي عراق از سال 59 تا 62 بهره‌گيري آزمايشي و محدود از سلاح‌هاي شيميايي را در جنگ دنبال مي‌كرد اما از مهرماه سال 1362 در ابعاد وسيع‌تري استفاده از اين سلاح‌ها را در دستور عملياتي خود قرار داد، به گونه‌اي كه در عمليات خيبر به صورت آشكار و رسمي گازهاي خردل و تابون را عليه رزمندگان اسلام به كار گرفت.

جزايري در ادامه تصريح كرد: علني شدن استفاده صدام از سلاح‌هاي مرگبار شيمايي در جبهه‌هاي جنگ و بلكه عليه ساكنين غيرنظامي مناطق مرزي با سكوت مجامع و نهادهاي مدعي حقوق بشر و كشورهاي غربي و اروپايي همراه شد، به گونه‌اي كه اين همراهي غيرانساني چراغ سبزي را در اختيار دژخيم بغداد قرار داد تا پايان جنگ به صورت دائمي و بلاانقطاع در عمليات‌ها از اين سلاح‌ها استفاده كنند.

وي استفاده رژيم بعثي عراق از سلاح‌هاي شيميايي در بمباران سردشت را نقطه عطفي در بهره‌گيري از سلاح‌هاي كشتار جمعي معرفي كرد و گفت: در روزهاي هفتم و هشتم تيرماه سال 66 توپخانه و هواپيماهاي بمب‌افكن حامل بمب‌هاي شيميايي در چند مرحله نقاط پر ازدحام شهر سردشت و نيز روستاهاي اطراف را آماج گازهاي كشنده شيميايي خود قرار دادند و فجيع‌ترين صحنه‌ها را عليه افراد غيرنظامي، زنان و كودكان آفريدند.

جزايري افزود: اين جنايت آثار و پيامدهاي فراواني را به مردم سردشت تحميل كرد و جمهوري اسلامي با اطلاع‌رساني و انتشار تصاوير اين قتل عام بي‌رحمانه و انعكاس آن به مجامع و سازمان‌هاي پرطمطراق حقوق بشري، محكوميت و برخورد با جنايت‌كاران بعثي را خواستار شد اما آن‌ها چشمان خود را بر روي اين فاجعه بستند و با عبور از كنار آن فرصت و مجال لازم براي تداوم جنايات ضدبشري را به صدام دادند كه فاجعه حلبچه در كردستان عراق نيز از پيامدهاي اين غفلت و بي اعتنايي بود.

رئيس ستاد تبليغات دفاعي كشور نامگذاري روزي به نام مبارزه با سلاح‌هاي شيميايي را فرصتي خوب براي ظرفيت سازي اعتراض و مقابله با سياست‌ها و رفتارهاي جنايت‌بار عليه بشريت كه نظام‌هاي استكباري كانون اصلي آن به شمار مي‌رود دانست و اظهار داشت: تا هنگامي كه يك باور و اراده جهاني براي محكوميت جنايات ضدبشري و حاميان و عاملين آن به ويژه قدرت‌هاي زورگو و جنايت پرور شكل نگيرد، ‌سخن گفتن از نابودي و يا ممنوعيت بكارگيري سلاح‌هاي كشتار جمعي كه امروز خود بهانه‌اي براي تهاجم به ديگر كشورها شده است، بيهوده بوده و انديشه پيرامون آن بيشتر به سراب شباهت دارد.

جزايري در پايان با پاسداشت ياد و خاطره شهداي بمباران شهر سردشت، تيرماه هر سال را يادآور مظلوميت ملت ايران به ويژه مردم اين شهر در دوران جنگ تحميلي دانست و با تحسين تلاش‌هاي ايران و برخي كشورهاي ديگر در برگزاري سمينارهاي بين‌المللي بررسي پيامدهاي كاربرد سلاح‌هاي شيميايي، گفت: جا دارد دستگاه ديپلماسي كشور با بهره‌گيري از تجارب گذشته گام‌هاي جديدتر و جدي‌تري جهت تنوير افكار عمومي جهان و مجامع بين‌الملل نسبت به احقاق پايمال شده قربانيان ايراني سلاح‌هاي كشتار جمعي در طول جنگ تحميلي، ‌برداشته و از ظرفيت سازمان‌هاي غيردولتي و مردم نهاد نيز در اين راستا استفاده كند و در تعامل با ديگر كشورهاي علاقمند به ايفاي نقش در اين زمينه، تشكيل يك شبكه جهاني را به عنوان راهكاري موثر و كارآمد در دستور كار قرار دهد.