به گزارش مشرق به نقل از مهر، در حالی فروش بلیت نیم بها توسط برخی پخش کنندگان از سوی شورای صنفی نمایش ممنوع اعلام میشود که نگاه آماری به وضعیت فروش سینماها بعد از گران شدن بلیت در سال گذشته، حاکی از آن است که آمار فروش سینماها در روز نیم بها تقریبا دو برابر روزهای عادی هفته است.
بررسی آماری فروش سینماها در همین یکی دوهفته پیش حاکی از همین مسئله است. به عنوان نمونه فیلم "مرهم" در روز سهشنبه فروشی معادل ۵/۳ میلیون تومان داشته است در حالی که همین فیلم در روز یکشنبه فروشش ۲/۱ میلیون تومان بوده یعنی تقریبا به یک سوم کاهش یافته است.
همچنین فیلم "جرم" روز سهشنبه فروشی معادل ۵/۱۶ میلیون تومان داشته که همین فیلم در روز یکشنبه فروش ۶/۸ میلیون تومانی داشته است. اما در این بین وضعیت "پایاننامه" کمی متفاوت است. این فیلم روز سهشنبه که روز نیم بهای بلیت است ۶/۶ میلیون تومان فروش داشته اما این فیلم در روز یکشنبه فروشی معادل ۸/۷ میلیون تومان داشته است؛ البته با این تفاوت که این فیلم بلیتهای نیم بها برای هر روز در میان علاقمندانش توزیع کرده است.
آنچه در یک نگاه اجمالی می توان از این آمار نتیجه گرفت این است که سینمای ایران همچنان مخاطب دارد و دستورالعملهای غیر کارشناسی گاه مجبور به محروم شدن طبقه ای از جامعه برای رفتن به سینما میشوند. اما با توجه به تورم اقتصادی شاید پرداختن به این موضوع که رفتن یک خانواده چهار نفره از طبقه متوسط جامعه به سینما چه اندازه هزینه دارد خالی از لطف نباشد:
با درنظر گرفتن قیمت بلیت سینما به ارزش هرکدام ۴۰۰۰۰ هزار ریال قاعدتا هزینه بلیت این خانواده نزدیک به ۱۶۰۰۰۰ ریال می شود.اما با توجه به اینکه سینماهای استاندارد تهران در موقعیت جغرافیایی بالای شهر قرار گرفته و طبقه متوسط در نقطهای دیگر حداقل هزینه حمل و نقل این خانواده بصورت رفت و برگشت ۱۵۰۰۰۰ ریال تمام میشود.
اما قاعدتا جدای از صرفه جویی پدر و مادر این خانواده قاعدتا فرزندان برای سرگرمی نیاز به تنقلاتی هم در حین تماشای فیلم دارند که اگر فرزندان قانعی باشند و به یک ساندویچ خشک و خالی (بدون نوشابه) بسنده کنند ۱۶۰۰۰۰ ریال هم به هزینههای این تفریح بایستی اضافه کنیم.
بنابراین در مجموع یک خانواده چهار نفره تقریبا بایستی برای دیدن دو ساعت فیلم نزدیک به پانصد هزار ریال هزینه کند. حال باید دید خانوادهای که در آمد ماهیانه ۵۰۰ هزارتومانی دارد آیا توانایی تفریح دو ساعته ۵۰ هزارتومانی دارد؟! زمانی سینما تفریحی ارزانقیمت برای تمام مخاطبان بود، قشرهای مختلف میتوانستند با بهایی اندک به تماشای فیلمها بنشینند، اما این روزها سینما دیدن دیگر تفریحی اعیانی محسوب میشود.
با توجه به بالارفتن هزینههای زندگی در سه ماه اول سال ۹۰ طبیعی است که گران بودن بهای بلیت سینما، خانوادهها مخصوصا خانوادههای طبقه ضعیف را وادار میکند از این تفریح چشمپوشی کنند.
بهای بالای بلیت سینما طبقه متوسط و ضعیف جامعه را از چرخه مخاطبان خارج میکند.