به گزارش مشرق، تماشاگر نوشت:در بحث دروغهای تاریخی حکایت فوتبال ما از زمانی شروع میشود که به خاطر نبودن رابط بینالمللی و رسانه های مدرن و تجهیزات اصلاعات قوی، بلوفزدن را حت بود. این بلوفها گاهی در روزگار حاضر هم به کرات از اهالی فوتبال شنیده میشود. به ذکر چند نمونه از این موارد میپردازیم.
مرحوم حسین صدقیانی: میگویند در فینال جام باشگاههای بلژیک در سال 1932 که بین دو تیم رویال شارلوا وبروژ برگزار شد تیم شارلروا با نتیجه 3 بر صفر فاتح شده و هر سه گل این تیم را صدقیانی به ثمر رسانده است، هرچه به تاریخ فوتبال رجوع کردیم و سایتهای تاریخی مربوط به فوتبال بلژیک را دیدیم اثری از این هیتتریک تاریخی مرحوم حسین صدقیانی پیدا نکردیم.
بازیکنان تیم ملی 1320: آنها در چشن استقلال افغانستان برابر تیمملی این کشور قرار گرفتند که در آن زمان حساسیتهای بینالمللی خاصی را در دل هواداران فوتبال ایران برمیانگیخت. در آن بازی یک بر صفر بازنده شدیم اما بازیکنان تیمملی که به خاطر ورود متفقین به ایران و دستور موکد رضاشاه مجبور به بازگشت شدند ادعا کردند که با افغانستان به تساوی صفر به صفر رسیدهاند. این دروغ تا همین 10 سال قبل معتبر بود.
حمید شیرزادگان: دوستان مشترک او عقیده دارند که در بازی خارج از ایران، شیرزادگان که دستی به قلم داشت و با کیهان ورزشی همکاری میکرد، بعضی از گلهای همایون بهزادی یا پرویز دهداری را به نام خودش مینوشته. البته این اتفاق بیشتر از یکی دوبار رخ نداده.
مدرک تحصیلی پروین: او تنها تا کلاس پنجم دبستان درس خوانده و سپس تحصیل و مدرسه را رها کرده، اما کارتی وجود دارد که مدرک تحصیلی او را پنجم ادبی (دبیرستان) نشان میدهد! به هر حال اینگونه موارد در زمینه مدرک تحصیلی در کشور ما به وفور دیده میشود و یکی از جدیدترین آنها تشکیک درباره مدرک دکترای علی فتحا...زاده است.
برای توجیه باخت وحشتناک 6 بر صفر تاج برابر پرسپولیس، گفتند جوادا...وردی به پرسپولیس راه داده است. این مسئله را بلافاصله بعد از بازی نگفتند و حتی به خاطر شکسته شدن دست او در این بازی گفتند که بسیار با تعصب و مردانه هم بازی کرده اما وقتی او از استقلال جدا شد و به پرسپولیس رفت، این انتقال را به دلیل مورد اشاره تحریف کردند. بعدها اتفاقات مشابهی رخ داد که بخش عمدهای از آنها در حول و حوش قلعهنویی و پروین میچرخید. به عبارتی دیگر، بزرگترین متهمان پرونده مورد اشاره یعنی پرونده اتهامات فوتبالی، قلعهنویی و علی پروین بودند.
در دهه 80هم اظهارنظر و خالیبندهای برخی از ستارههای فوتبال ایران واقعاً جذاب بود. میدانیم که عالدخانی در تیمهای ووپرتال، واتن شیوروتوایساسن بازی میکرده اما ادعای بازی کردن او در تیم فوتبال بایرن مونیخ ادعای کذبی است. ادعای بازی کردن طالبی، محمود شافعی و آرش کبیر تکمیلینژاد (فرزین) در آلمان هم ادعای بیپایهای است.
میگویند طالبی در کار فروش عمده میوه و سبزی بوده، آرش فرزین در رستوران کار میکرده و محمود شافعی هم در رده تیمهای آماتور بازی میکرده. دروغهای دیگری هم در این عرصه مطرح شده که غالباًدر مورد پیشنهادهایی بوده که به بازیکنان ما میرسیده.
بر این اساس برخی ادعا دارند که از بزرگترین تیمهای اروپای خواهان داشتند، اما تا جایی که ما می دانیم از ادعاهای مردان دهه 50 و 60، دعوت هامبورگ از ابراهیم آشتیانی، کریستال پالاس از علی پروین، مارسی از نامجو مطلق و... درست بوده و ما بقی صرفاً ادعای بازیکنان بوده.
آندو بارها از پیشنهادهای تیمهای مطرح انگلیسی به خود خبر داده. از جمله اینکه یکی از روزنامههای ورزشی با استفاده از قوه تخیل خود از پشنهاد آرسنال به آندو خبر داد و آندو هم خودش آن را تأیید کرد!