گروه فرهنگی مشرق- از سال ها پیش اروپایی ها، البته نه همه، بلکه روشنفکرانشان علاقه فراوانی به دیدن فیلم های جشنواره ای ایرانی و دیگر کشورهایی که آنها را جهان سومی می خواندند، داشتند. دلیل اصلی این اتفاق هم این بود که اساسا اروپایی ها دیدن این فیلم ها را که اکثرا سراسر نمایشی از بدبختی نکبت و سیاه روزی مردم این کشورها بود، به عنوان دارویی مسکن بر دردها و ناکامی های خودشان می دانستند. دقیقا شبیه نسخه ای که ساواک در دهه چهل برای جلال آل احمد پیچید تا با فرستادن جلال به افغانستان و اینکه جلال اوضاع به غایت نا بسامان افغانستان آن روز را ببیند و کمی از تند و تیزی نقد هایش کم کند که اتفاقا ساواک در آن دوره قیاس مع الفارق کرده بود و جلال هم این سفر را نپذیرفت.
از این ماجر که بگذریم، فیلم جدایی نادر از سیمین ساخته اصغر فرهادی اگر چه همان سیاهی و تلخی را دارد؛ حالا کمی شیک تر و حرفه ای تر، اما اخیرا مخاطب جدیدی پیدا کرده که در جای خود قابل تامل است.
نیکولا سارکوزی رئیس جمهور فرانسه که اخیرا مورد انتقادات تند شخصیت ها و مردم فرانسه قرار گرفته و برخی حاشیه های اخلاقی او در کنار سابقه سرکوب حاشیه نشینان پاریس در کارنامه اش ماندگار شده، اخیرا درخواست کرده است تا کپی فیلم جدایی نادر از سیمین را برای او تهیه کنند تا او نیز بتواند این فیلم را ببیند.
جدا از دلایلی که درباره دیدن فیلم های جشنواره ای گفته شد، به نظر می آید وضعیت خانوادگی آقای سارکوزی و اختلافاتش با همسر اخیرش یعنی خانم مانکن ایتالیایی تبار- کارلا برونی- و همچنین شایعاتی که از ارتباطات جداگانه ی این خانم و آقا بر سر زبان ها افتاده است؛ ممکن است از دلایل علاقه سارکوزی به دیدن این فیلم باشد.
می گویند اگر یک فیلم به مذاق مخاطبش خوش بیاید بلافاصله دچار همذات پنداری خواهد شد؛ شاید آقای سارکوزی در حین دیدن فیلم سینمایی جدایی نادر از سیمین در عنوان فیلم را "جدایی سارکو از کارلا"ببیند!
به نظر می آید وضعیت خانوادگی آقای سارکوزی و اختلافاتش با همسر اخیرش یعنی خانم مانکن ایتالیایی تبار- کارلا برونی- ممکن است از دلایل علاقه سارکوزی به دیدن این فیلم باشد.
