بسم الله الرحمن الرحيم
اللهمّ افْتَحْ لي فيهِ أبوابَ الجِنانِ
واغْلِقْ عَنّي فيهِ أبوابَ النّيرانِ
وَوَفّقْني فيهِ لِتِلاوَةِ القرآنِ
يا مُنَزّلِ السّکينةِ في قُلوبِ المؤمِنين
خدايا در اين روز درهاى بهشت را برويم بگشا
و درهاى آتش دوزخ را برويم ببند
و در آن براى تلاوت قرآن توفيقم ده
اى نازل کننده آرامش در دلهاى مؤمنان
در دعاي روز نوزدهم ماه مبارک رمضان، گشايش درهاي بهشت، مصون ماندناز آتش دوزخ و توفيق قرائت قرآن را از خداوند متعال خواستاريم .

توفيق قرائت قرآن
رمضان ماه نزول قرآن است و مباني آن براي زندگي بشر آموزنده، درک دقيق و صحيح آنچه در قرآن آمده انسان را در مسير کمال و سعادت هدايت خواهد کرد.
در اين ماه توجه به قرائت قرآن افزايش مي يابد بطوريکه اغلب سعي مي کنيم روزي يک جزء را قرائت کنيم تا در پايان ماه حداقل يک دور قرآن را ختم کرده باشيم .
اين قرائت و ختم قرآن به تنهايي بسيار نيکو و پسنديده بوده، انس با قرآن را موجب شده، خيرات و برکات بسياري براي انسان به همراه دارد ، اما شک نيست چنانچه اين قرائت همراه با تدبر و تأمل و توجه به معاني آن باشد، بسيار اثرگذارتر و سازنده تر خواهد بود.
سوره يوسف، آيه 3: نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْکَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْکَ هَذَا الْقُرْآنَ وَإِن کُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ؛ ما نيکوترين سرگذشت را به موجب اين قرآن که به تو وحى کرديم بر تو حکايت مى‏کنيم و تو قطعا پيش از آن از بى‏خبران بودى .
سوره حجر، آيه 9: إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّکْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ؛ بى‏ترديد ما اين قرآن را به تدريج نازل کرده‏ايم و قطعا نگهبان آن خواهيم بود .
سوره قمر، آيه 40: وَلَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ؛ و قطعا قرآن را براى پندآموزى آسان کرديم پس آيا پندگيرنده‏اى هست.

گشايش درهاي بهشت
شک نيست همه ما به عاقبت خود و زندگي پس از مرگ اهميت مي دهيم و بهترينها را مي خواهيم، اين خواستن نبايد تنها به دل و زبان باشد، بلکه بايد در عمل نيز چنان رفتار کنيم و چنان اعمالي داشته باشيم که شايسته و نيکو بوده، بهترينها را براي خود رقم بزنيم .
خيرخواهي، نوعدوستي، محبت، پرهيز از اعمالي نظير دروغ، دزدي و خيانت از جمله اعمالي هستند که انسان را در مسير کمال و سعادت و دستيابي به خير آخرت کمک مي کنند.
سوره مؤمنون، آيه 11: الَّذِينَ يَرِثُونَ الْفِرْدَوْسَ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ؛ همانان که بهشت را به ارث مى‏برند و در آنجا جاودان مى‏مانند.
سوره نساء، آيه 124: وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتَ مِن ذَکَرٍ أَوْ أُنثَى وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُوْلَئِکَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلاَ يُظْلَمُونَ نَقِيرًا؛ و کسانى که کارهاى شايسته کنند چه مرد باشند يا آن در حالى که مؤمن باشند آنان داخل بهشت مى‏شوند و به قدر گودى پشت هسته خرمايى مورد ستم قرار نمى‏گيرند.