به گزارش مشرق به نقل از مهر، پيرترين رفتگر شهرمان را به خاطر داريد؟ همان آقا عبدالله که 76 سال داشت. ماهي 200 هزار تومان حقوق مي گرفت و هر شب تا صبح محدوده ميدان شهر زيبا و خيابان هاي اطرافش را جارو مي کشيد. اوکه شب ها کار مي کرد و روزها در مسجد مي خوابيد. نماز قضا نداشت، بي توقع بود و دنبال يک لقمه نان حلال و...

خلاصه همان آقا عبدالله که شما و ما او را خوب مي شناسيم و بعد از مصاحبه اي که مهر با او داشت، سوژه خيلي از روزنامه ها، صدا و سيما و ... شد، حالا روي تخت بيمارستان افتاده و چند شبي است که ديگر کسي صداي خش خش جارويش را نمي شنود. آقا عبدالله واقعا بي توقع بود. يادتان هست مي گفت جارو سبک است اما پاهايش مجال راه رفتن را ندارند. او خواسته اي جز بازنشسته شدن ( بازنشستگي 10 ساله با وجود 17 سال کار) را نداشت.

کسي نمي داند که بالاخره عبدالله به آرزويش مي رسد يا نه؟ آيا اجل امان مي دهد جاروي رفتگري را در آستانه 77 سالگي زمين بگذارد و تن پير و عليلش را در خانه محقري که در شهرستان دارد به آغوش گرم خانواده اش بسپارد...

براي او که بعد از سوژه خيلي از رسانه ها شدن، چيزي که به دست نياورد، خيلي چيزها را هم از دست داد؛ از جمله دلخوري پيمانکار، از دست دادن سر پناه، بي مهري خادم مسجد و...!