به گزارش مشرق، روزنامه «خراسان» در سرمقاله شماره امروز خود به قلم «محمد سعید احدیان»نوشت:
خبرهایی از آغاز اقدامات ایران در انجام تعهدات برجام، توسط مسئولان ذی ربط مطرح شده و این مسئله این نگرانی را ایجاد کرده که آیا نکات و شروط رهبرانقلاب در نامه تایید اجرای برجام رعایت شده است؟
دقت در جزئیات 9 بندی که رهبر انقلاب در نامه «تایید مشروط اجرای برجام» به رئیس جمهور مطرح کرده اند نشان می دهد بر خلاف برداشتی که برخی دارند این شروط، مسائلی قابل اجرا هستند و اگر طرف مقابل اراده ای بر اجرای برجام داشته باشد، مشکلی در اجرایی شدن برجام ایجاد نمی کند، اما این نکته که در هرصورت این شروط باید با جدیت و بدون اغماض اجرایی شود، ضرورتی غیرقابل خدشه است که منافع ملی کلان ما به آن گره خورده است. در یادداشتی دیگر تشریح خواهیم کرد که غیر از بند یک، بقیه موارد روندی دارند که در حین اجرای برجام باید به صورت جدی مدنظر قرار گیرند، اما بند اول این شروط که اعلامیه کتبی لغو یا برداشته شدن تحریم ها است، از این جهت از اهمیت برخوردار است که در صورت محقق نشدن آن، آغاز اقدامات ایران در کاهش سانتریفیوژها و ... قبل از ضمانت کافی از طرف مقابل انجام شده است و لذا مجوز اجرایی شدن ندارد.
گرچه تاییدات رهبر انقلاب از وزیر امورخارجه و هیئت مذاکره کننده در تدین و امانت داری، در اجرایی شدن منویات رهبرانقلاب در ما ایجاد آرامش می کند، اما واقعیت این است که نامه آقای روحانی در پاسخ به نامه رهبر انقلاب به عنوان رئیس جمهور، متاسفانه به گونه ای نوشته شده بود که نگرانی از تسامح در رعایت شروط نامه را جدی کرد و حداقل این ابهام را ایجاد کرد که ممکن است در تشخیص مصادیق رعایت و عدم رعایت مربوط به شرط الزام کتبی لغو یا برداشته شدن تحریم ها، اختلاف سلیقه جدی وجود داشته باشد و این احتمال وجود دارد که برداشت مسئولان اجرایی از محتوای نامه، مطابق ضمانتی که رهبرانقلاب تعیین کرده اند، نباشد. البته در این زمینه هرکس از جمله نویسنده برداشت هایی دارد که در مجالی دیگر ارائه خواهد شد، اما واقعیت این است که این برداشت ها بیشتر می تواند برای روشن کردن افکارعمومی راهگشا باشد اما آنچه مهم است این مسئله است که این ضمانت باید مستقیم یا غیرمستقیم نظر رهبری را تامین کند و لذا قبل از قطعی شدن این مسئله، اجرایی کردن تعهدات ایران، هم از جهت قطعی شدن تامین شرط رهبری و هم از جهت اطمینان جامعه از تامین نظر ایشان، درست به نظر نمی رسد، همان طور که قبلا هم ذکر شده بود، مطابق نامه رهبری شورای عالی امنیت ملی باید هرچه زودتر اعضای کمیسیون نظارت بر اجرای برجام و شرح وظایف این کمیسیون را تعیین کند و به عنوان مصوبه شورای عالی امنیت ملی به تایید رهبرانقلاب برساند. همچنین نکته مهمی که تا تشکیل این هیئت وجود دارد این مسئله است که ضروری است، هر اقدام ایران روی زمین تا قبل از شکل گیری این هیئت به تاخیر بیفتد و البته اگر تشکیل این هیئت زمان بر است و ممکن است بی دلیل کار را به تاخیر بیندازد، لازم است فعلا تا این هیئت تشکیل می شود، اقدامات ایران صرفا بعد از مصوبه شورای عالی امنیت ملی( با توجه به این نکته که تصمیمات شورا در صورت تایید رهبری تبدیل به مصوبه می شود) ممکن باشد.
در این صورت هم مسئولان اجرایی مطمئن می شوند که در اجرای برجام منافع ملی با دقت تمام رعایت شده است و هم جامعه از نگرانی درآمده و همه با اطمینان به تشخیص هیئت تعیین شده به عنوان فصل الخطاب نظرات کارشناسی، از اقدامات صورت گرفته حمایت خواهند کرد.
خبرهایی از آغاز اقدامات ایران در انجام تعهدات برجام، توسط مسئولان ذی ربط مطرح شده و این مسئله این نگرانی را ایجاد کرده که آیا نکات و شروط رهبرانقلاب در نامه تایید اجرای برجام رعایت شده است؟
دقت در جزئیات 9 بندی که رهبر انقلاب در نامه «تایید مشروط اجرای برجام» به رئیس جمهور مطرح کرده اند نشان می دهد بر خلاف برداشتی که برخی دارند این شروط، مسائلی قابل اجرا هستند و اگر طرف مقابل اراده ای بر اجرای برجام داشته باشد، مشکلی در اجرایی شدن برجام ایجاد نمی کند، اما این نکته که در هرصورت این شروط باید با جدیت و بدون اغماض اجرایی شود، ضرورتی غیرقابل خدشه است که منافع ملی کلان ما به آن گره خورده است. در یادداشتی دیگر تشریح خواهیم کرد که غیر از بند یک، بقیه موارد روندی دارند که در حین اجرای برجام باید به صورت جدی مدنظر قرار گیرند، اما بند اول این شروط که اعلامیه کتبی لغو یا برداشته شدن تحریم ها است، از این جهت از اهمیت برخوردار است که در صورت محقق نشدن آن، آغاز اقدامات ایران در کاهش سانتریفیوژها و ... قبل از ضمانت کافی از طرف مقابل انجام شده است و لذا مجوز اجرایی شدن ندارد.
گرچه تاییدات رهبر انقلاب از وزیر امورخارجه و هیئت مذاکره کننده در تدین و امانت داری، در اجرایی شدن منویات رهبرانقلاب در ما ایجاد آرامش می کند، اما واقعیت این است که نامه آقای روحانی در پاسخ به نامه رهبر انقلاب به عنوان رئیس جمهور، متاسفانه به گونه ای نوشته شده بود که نگرانی از تسامح در رعایت شروط نامه را جدی کرد و حداقل این ابهام را ایجاد کرد که ممکن است در تشخیص مصادیق رعایت و عدم رعایت مربوط به شرط الزام کتبی لغو یا برداشته شدن تحریم ها، اختلاف سلیقه جدی وجود داشته باشد و این احتمال وجود دارد که برداشت مسئولان اجرایی از محتوای نامه، مطابق ضمانتی که رهبرانقلاب تعیین کرده اند، نباشد. البته در این زمینه هرکس از جمله نویسنده برداشت هایی دارد که در مجالی دیگر ارائه خواهد شد، اما واقعیت این است که این برداشت ها بیشتر می تواند برای روشن کردن افکارعمومی راهگشا باشد اما آنچه مهم است این مسئله است که این ضمانت باید مستقیم یا غیرمستقیم نظر رهبری را تامین کند و لذا قبل از قطعی شدن این مسئله، اجرایی کردن تعهدات ایران، هم از جهت قطعی شدن تامین شرط رهبری و هم از جهت اطمینان جامعه از تامین نظر ایشان، درست به نظر نمی رسد، همان طور که قبلا هم ذکر شده بود، مطابق نامه رهبری شورای عالی امنیت ملی باید هرچه زودتر اعضای کمیسیون نظارت بر اجرای برجام و شرح وظایف این کمیسیون را تعیین کند و به عنوان مصوبه شورای عالی امنیت ملی به تایید رهبرانقلاب برساند. همچنین نکته مهمی که تا تشکیل این هیئت وجود دارد این مسئله است که ضروری است، هر اقدام ایران روی زمین تا قبل از شکل گیری این هیئت به تاخیر بیفتد و البته اگر تشکیل این هیئت زمان بر است و ممکن است بی دلیل کار را به تاخیر بیندازد، لازم است فعلا تا این هیئت تشکیل می شود، اقدامات ایران صرفا بعد از مصوبه شورای عالی امنیت ملی( با توجه به این نکته که تصمیمات شورا در صورت تایید رهبری تبدیل به مصوبه می شود) ممکن باشد.
در این صورت هم مسئولان اجرایی مطمئن می شوند که در اجرای برجام منافع ملی با دقت تمام رعایت شده است و هم جامعه از نگرانی درآمده و همه با اطمینان به تشخیص هیئت تعیین شده به عنوان فصل الخطاب نظرات کارشناسی، از اقدامات صورت گرفته حمایت خواهند کرد.
