به گزارش مشرق به نقل از فارس، شهيد محمد پدر دره گرگي معروف به « محمد بروجردي» در سال 1333 ش در يکي از روستاهاي اطراف بروجرد به دنيا آمد. از هفت سالگي به همراه خانواده، ساکن تهران شد و در سال 1356، با هدف ضربه زدن به رژيم پهلوي، گروه «توحيدي صف» را تشکيل داد.
او در همان سال راهي نجف گرديد و از طرف حضرت امام خميني(ره)، مأمور آگاه کردن مردم از جنايات رژيم شد و در اين سنگر به ايفاي وظيفه پرداخت. گروه صف به فرماندهي محمد بروجردي، به هنگام ورود حضرت امام به ميهن اسلامي و روزهاي پس از آن، مسؤوليت حفاظت از جان امام را بر عهده گرفت.
با عزيمت امام به قم، بروجردي مسؤول زندان اوين شد. شهيد بروجردي نقش مهمي در تشکيل سپاه پاسداران انقلاب اسلامي داشت و خود از فرماندهانِ اوليه آن به شمار مي‏رفت.
وي در سال 1358 ش براي فرونشاندنِ آشوب ضد انقلاب در کردستان، راهي اين منقطه گرديد و با اقامت چهار ساله خود در آن ديار، وضعيت اين منطقه را سروسامان داد تا جايي که به مسيح کردستان شهرت يافت. شهيد بروجردي در سال 1361، به عنوان فرمانده سپاه در غرب کشور، قرارگاه حمزه سيدالشهداء (ع) را تشکيل داد و عمليات‏هاي نظامي را از اين مکان، هدايت مي‏نمود.
تا اينکه سرانجام اين پاسدار غيور و فداکار، طي يکي از مأموريت‏هاي خود در نزديکي شهرستان نقده بر اثر برخورد با مين، در 29 سالگي جان به جان آفرين تسليم کرد و پس از تشييعي باشکوه، در بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

آنچه که پيش رو داريد سخنان مقام معظم رهبري پيرامون اين شهيد بزرگوار است:

«... مرحوم شهيد بروجردي بسيار فعال بود. يکبار در سال 1359 يا اوايل 1360 رفتم منطقه غرب. ايشان آن وقت در باختران بود و من از نزديک شاهد کار او بودم.

اما چيزي که از شهيد بروجردي در آنجا احساس کردم و يک احترام عميقي از او در دل من بوجود آورد، اين بود که ديدم اين برادر، با کمال متانت و با کمال نجابت، به چيزي که فکر مي کند، مسئوليت و وظيفه است.

برخي با احساسات شخصي و گروهي فکر مي کردند يک نفر که با او موافقند، او را تقويت کنند و کسي را که با او مخالفند، با او مخالف کنند. اما شهيد بروجردي هيچ گونه حرکتي که از آن حرکت، آدم احساس کند که در آن کار شکني يا مخالفتي هست، انجام نمي داد و اين، علاقه من به اين شهيد عزيز را خيلي بيشتر کرد.

من تصور مي کنم روحيه آرامش و نداشتن حالت ستيزه جويي با دوستان و گذشت و حلم در مقابل کساني که تعارض هاي کاري با او داشتند نشانه آن روح عرفاني شهيد بود. معاشرت که بتوانم جزئيات حالات عرفاني او را بدست بياورم، متأسفانه نداشتم؛ ولي برخورده و رفتارها نشان دهنده معنويات و روحيات افراد هستند.»