چه گوییم از داغ عزیزان از دست رفته، که چون کوه بر دوشمان سنگینی می‌کند! همچنان که با چشمان خود جان دادن ضیوف‌الرحمن در حرم امن الهی را نظاره می‌کردیم.

زمانیکه بر دوش می‌کشیدیم پیکر بی‌جان قاری قرآن و عزیزان جانبازانمان را. لحظه‌ای که خیره شدیم به پیکرهای پاکی که گرمای هوا و ازدحام جمعیت، تاب و توانشان را گرفته بود.
و آن زمان که غرق در حسرت و افسوس سلب خدمت و یاری رساندن از سوی آل سعود می‌شدیم و در میان انبوه مشکلات می‌دویدیم به امید دمیدن حیاتی مجدد در کالبد عزیزانمان؛ ناگهان پیام سرشار از حزنتان چون چراغی، روشنگر مسیرمان شد و با توانی مظاعف دانستیم دعای خیر نائب امام زمانمان (عج) در این راه دشوار پشت و پناهمان خواهد بود.

مشکلات ناشی از گرمای هوا و ازدحام جمعیت و پیشگیری از شیوع بیماری‌های گوناگون و نگهداری و مراقبت از سالمندان و بیماران پُرخطر در کاروان‌ها که از وظایف ذاتی‌مان بود از طرفی و حوادث و سوانح صحن مسجدالحرام و مِنا نیز از طرفی دیگر آزمونی بر صبوری و تدبیر سرخپوشان هلال است.

در این میان کمک رسانی به حجاج دیگر کشورها را نیز علی رغم همه محدودیت‌های کشور سعودی در دستور کار قرارداده و به یاریشان شتافته و درهای بیمارستان‌ها و درمانگاه‌هایمان را به رویشان گشودیم تا رهبر عزیزمان را تسلی بخش این مصیبت بزرگ باشیم. اطمینان قلبی داریم، آنچه را که تا امروز علی رغم تمام محدودیت‌ها توانسیم انجام دهیم، از دعای خیر شما و مسلیمن واقعی جهان است.