به گزارش مشرق به نقل از خبرگزاري‌ها، تصويب دور چهارم قطعنامه تحريم‌ها عليه ايران که بدون اجماع در شوراي امنيت سازمان ملل يعني با مخالفت برزيل و ترکيه صورت گرفت پيامي روشن مبني بر از بين رفتن اتفاق نظر کشورهاي عضو شوراي امنيت در خصوص برنامه هسته‌اي ايران و علاوه بر آن از بين رفتن هژموني آمريکا و هم‌پيمانانش خبر داد.به نظر مي‌رسد هند نيز که يکي از مصرف کنندگان انرژي ايران و طرف‌هاي معامله‌هاي کلان اقتصادي است منافع خود را بر قدرت‌طلبي قدرت‌هاي غربي ترجيح داده و جا پاي ترکيه و برزيل گذاشته است.
بر همين اساس مجله آمريکايي "نيوزويک " در گزارشي تحت عنوان "چرا دهلي‌نو سعي در جلب حمايت تهران دارد" تأکيد کرد که هند نيز راه ترکيه و برزيل را در قبال ايران در پيش گرفته است و سعي دارد در برابر غرب بايستد.
* هند + ترکيه و برزيل
اين نشريه آمريکايي در ادامه به بررسي دلايل اين موضوع پرداخت و گزارش خود را اينگونه آغاز کرد: اوايل سال جاري ميلادي هنگامي که برزيل و ترکيه درست پيش از رأي‌گيري سازمان ملل متحد در خصوص تحريم‌هاي ايران اعلام کردند که قراردادي را براي فرآوري مجدد اورانيوم با درصد غناي پائين ايران به امضا رساندند، خشم دولت "باراک اوباما " رئيس جمهوري آمريکا را برانگيختند. اين مسئله براي واشنگتن همچون بازگشت به روزهاي بد جنبش عدم تعهد در گذشته بود: دو کشور بزرگ درحال توسعه در تلاش براي جلوه بخشيدن به تلاش‌هاي ضدغربي خود به قيمت عدم اشاعه هسته‌اي بودند. آنها حتي از طريق رأي منفي به تحريم‌هاي جديد به غرب کج‌دهني کردند.
اين مجله نوشت: هم اکنون بسياري اين سؤال را مطرح مي‌کنند که آيا هند نيز کشور بعدي خواهد بود که سعي دارد به حاميان ايران بپيوندد؟
* شکايت هند از تحريم‌هاي ايران
بر اساس اين گزارش، ماه گذشته ميلادي پس از اينکه اوباما قانون تحريم‌هاي جديد و شديد يکجانبه عليه ايران را به امضا در‌آورد، «نيروپاما رائو» ديپلمات ارشد هند گلايه کرد که اين نوع ابتکار عمل‌ها مي‌تواند تاثير نامطلوب و مستقيمي بر شرکت‌هاي هندي و مهمتر از آن بر امنيت انرژي اين کشور و تلاش‌هاي دولت هند براي تحقق نيازهاي توسعه‌‌اي مردم اين کشور داشته باشد. دهلي‌نو همچنان به اعلام حمايت خود از حق ايران براي برخورداري از انرژي هسته‌اي غيرنظامي ادامه مي‌دهد و مقامات اين کشور صراحتا اعلام مي‌کنند که تصور نمي‌کنند تحريم‌ها بهترين راه براي متقاعد کردن ايران به کنار گذاشتن برنامه تسليحات هسته‌اي اين کشور باشد.
نيوزويک ادامه داد: هند از زمان‌هاي دور هنگامي که ايران، سرزمين پارس و پادشاهي ايران بود و هند نيز تحت حاکميت خاندان مغول بود، از روابط نزديکي با ايران بهره‌مند بوده است.
* وابستگي اقتصادي هند به ايران
اما در سال‌هاي اخير هند به دنبال تقويت روابط خود با تهران برآمده است، آن هم فقط به دو دليل. نخست اينکه، شکوفايي اقتصادي هند - رشد اقتصادي که اين کشور براي بالا کشيدن صدها ميليون نفر از مردمش از ورطه فقر روي آن حساب ميکند - نيازمند انرژي است و ايران در حال حاضر حدود 15 درصد از واردات نفت هند را تامين ميکند؛ رقمي که طي 5 سال آينده در حالي که هند به طرح‌هاي افزايش قابل توجه ظرفيت پالايشي خود براي نفت خام خاورميانه ادامه مي‌دهد، قرار است به طرز چشمگيري افزايش يابد. شرکت نفت "هندوستان پتروليوم " که شرکت نفت دولتي هند است ميزان واردات نفت از ايران را سه برابر کرده است. هند همچنين قصد دارد گاز طبيعي ايران را نيز خريداري کند و به شدت نيز سرمايهگذاري کرده است تا به ايران کمک کند که ميدان‌هاي گازي خود را توسعه بخشيده و در کنار آن نيز تأسيسات بندرگاهي چابهار واقع در درياي عمان را که نزديک‌ترين محل براي ارسال نفت و گاز با کشتي به هند است، ارتقاء بخشد.
* همکاري ايران و هند در افغانستان
هفته‌نامه آمريکايي فوق در ادامه نوشت: دوم اينکه، هند به تهران به عنوان يک شريک بالقوه در افغانستان مي‌نگرد. و با اين احتمال رو به افزايش که سازمان پيمان آتلانتيک شمالي (ناتو) احتمالا بدون شکست قاطعانه طالبان از افغانستان عقب‌نشيني خواهد کرد، دهلي‌نو قصد دارد از اينکه افغانستان به کشور نيابتي پاکستان تبديل شود، جلوگيري به عمل آورد. تهران مي‌تواند در اين زمينه به دهلي نو کمک کند. در طول جنگ داخلي افغانستان، تهران از اقوام هزاره افغانستان که مسلمانان شيعه بودند، در مقابل طالبان پشتون که تحت حمايت پاکستان بودند، حمايت کرد. در اين ميان، هند نيز از سرکرده‌هاي قومي و اقليت ازبک و تاجيک حمايت مالي کرد. دهلي‌نو ممکن است به دنبال ايجاد اتحاد ميان اين گروه‌هاي غير پشتون در افغانستان باشد تا طرح‌هاي اسلام‌آباد براي کابل را خنثي کند.
بر اساس اين گزارش، علاوه بر اين، هند به حفظ روابط خوب با تهران نيازمند است تا بتواند تجهيزات و امکانات مورد نياز براي نيروهاي کمکي خود در افغانستان را از طريق ايران ارسال کند، چرا که پاکستان اجازه نمي‌دهد کمک‌هاي هند از طريق اين کشور عبور داده شود.
* نتيجه‌گيري نيوزويک
پيگيري استراتژيک روابط نزديک‌تر با ايران توسط هند با مانعي اساسي در قالب برنامه هسته‌اي ايران مواجه شده است. هند تاکنون براي حفظ روابط حياتي خود با غرب، دو مرتبه در آژانس بين‌المللي انرژي اتمي عليه ايران رأي داده است. "نيروپاما رائو " وزير امور خارجه هند متعهد شده است که هند به تمامي تحريم‌هاي سازمان ملل عليه ايران پايبند خواهد بود، حتي اگر اين سري تحريم‌ها به طور خاص سرمايهگذاري مشترک 35 ساله هند و ايران در بخش کشتيراني را هدف قرار داده باشد؛ سرمايهگذاري که به واسطه آن 8 نفت‌کش، نفت خام ايران را به هند مي‌برند. شرکت "ايرانو هند " که محصول اين سرمايهگذاري مشترک است تعطيل خواهد شد و چندين شرکت ديگر نيز چنانچه به تجارت با ايران ادامه دهند، ارتباط آنها با بازارهاي بين‌المللي قطع خواهد شد.
راهکار نيوزويک براي مقابله با پيوستن هند به جمع مخالفان آمريکا
نيوزويک نوشت: براي حل اين مسئله، هند ممکن است سعي در وقت‌کشي داشته باشد. اين کشور مي‌تواند چالش‌هاي قانوني براي تحريم‌هاي يکجانبه و جديد غرب را افزايش دهد.
اين مجله در ادامه نتيجه‌اي را که قابل جمع با موارد ذکر شده فوق نيست ارائه ميکند و در آن تلاش ميکند مسير هند را متفاوت از مسير برزيل و ترکيه جلوه دهد. نيوزويک مي‌نويسد: اما چنانچه دهلي‌نو توسط واشنگتن و بروکسل تحت فشار قرار گيرد، احتمالا تسليم خواهد شد. بعيد است که هند نيز همان راه برزيل و ترکيه را در پيش گيرد و با تلاش‌هاي غيرنظامي [شسوراي امنيت] براي وادار کردن ايران به پايبندي به پيمان منع گسترش تسليحات هسته‌اي (ان‌پي‌تي) مخالفت کند. با وجود همه اينها، هند آرزوي کسب نفوذ، قدرت و شناخت بين‌المللي به عنوان يک قدرت جهاني را در سر مي‌پروراند. هند با امضاي توافقنامه هسته‌اي غير نظامي هند و آمريکا در سال 2005 گامي مهم در رسيدن به اين هدف برداشت؛ توافقنامه‌اي که ضرورتاً هند را به عنوان يک کشور تسليحات هسته‌اي قانوني به رسميت شناخت. هند قصد ندارد اين مسير را از طريق اتحاد با يک کشور منزوي هسته‌اي نظير ايران خراب کند.
اين گزارش در ادامه با قلمي که نشان از خشم از ناکارآمدي تحريم‌ها دارد، به ارائه توصيه‌هايي به دهلي‌نو مبني بر عدم همکاري با تهران مي‌پردازد و مي‌افزايد: هند همچنين به دنبال يک نشان افتخار ديگر نيز هست: کسب کرسي دائم شوراي امنيت سازمان ملل. بعيد است در صورت تخريب سياست‌هاي اتحاديه اروپا و آمريکا در قبال ايران، به اين هدف دست يابد. هند مي‌تواند سوخت فسيلي را از طريق بسياري کشورهاي ديگر نيز بدست آورد. اما تنها يک جا است که کرسي‌هاي دائم شوراي امنيت را توزيع ميکند و آنجا قطعا تهران نيست.
