زنده‌یاد بیت‌الله عباسپور قهرمان پرورش اندام ایران که در میان طرفدارانش به بیتو (Baito) مشهور بود، مدت‌ها در بستر بیمار به سر ‌می‌برد و در بخش آی سی یوی بیمارستان آتیه تهران تحت مراقبت ویژه‌ پزشکان قرار گرفته بود.

او که از چند سال پیش عنوان "کوه‌ عضله ایران" را یدک می‌کشید، همواره به خوش‌خلقی و مهربانی شهره بود و در پشت آن همه عضله، قلبی پرمهر داشت.

"بیتو" پس از آنکه از چند ماه پیش در بستر بیماری افتاد،‌ دچار مشکلات جدی شد و از انجام برخی ساده نظیر غذا خوردن و راه رفتن نیز ناتوان شده بود.

متاسفانه شایعاتی مبنی بر اینکه وی به دلیل استفاده از مکمل‌ها غذایی دچار این بیماری شده، یکی از مواردی بود که قهرمان پرورش اندام ایران را رنج می‌داد. پزشک معالج عباسپور در پاسخ به این مطالب بارها اظهار کرده بود که عارضه قلبی بیمارش هیچ ربطی به رشته ورزشی و مکمل‌های غذایی‌اش ندارد.

در طول مدت زمانی که قهرمان پرورش اندام ایران در بستر بیماری بود شماری از مسوولان و ورزشکاران به عیادت وی آمدند که از جمله آنها می‌توان به محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان، حسین فریدون دستیار ویژه رییس‌جمهور، عبدالحمید احمدی معاون فرهنگی وزیر ورزش و جوانان و هادی ساعی پرافتخارترین ورزشکار المپیکی ایران اشاره کرد.

البته بیتو مدت‌ها علاوه بر بیماری از بی‌توجهی برخی مسولان نیز رنج می‌برد، تا این که‌ در هفته‌های اخیر کمک‌های قابل توجهی به این ورزشکار محبوب ایرانی شد که از جمله آنها می‌توان قول دستیار ویژه رییس جمهور برای پرداخت کامل هزینه‌های درمانی عباسپور از سوی دولت را نام برد.

فقط در یک مراسم در استان البرز مبلغ 300 میلیون تومان برای این قهرمان فقید پرورش اندام ایران جمع‌آوری شد.

از موارد قابل توجهی که پس از بستری شدن عباسپور پیش آمد، کمپین "دنیس جیمز" از قهرمانان پرورش اندام جهان و مربی عباسپور برای جمع‌آوری کمک به این قهرمان پرورش اندام ایران در یکی از شبکه‌های اجتماعی بود.

او که خود در ابتدا برای آغاز کمپینش هزار دلار به قهرمان پرورش اندام ایران کمک کرده بود، از دیگر ورزشکاران و دوستداران رشته پرورش اندام خواسته بود تا به عباسپور کمک کنند.

یک روز بعد از درخواست جیمز، مبلغی در حدود6 هزار دلار برای کمک به قهرمان پرورش اندام ایران جمع‌آوری شد.

قهرمان خوش‌خنده پرورش اندام ایران تا آخرین لحظات نیز همچنان لبخند بر صورت داشت، ولی دیگر خبری از آن همه عضله بر بدنش دیده نمی‌شد و با چشمانی مغموم در انتظار بهبود به سر می‌بُرد.