به گزارش مشرق، رضا علیپور ملی‌پوش سنگ‌نوردی ایران است که تاکنون 5 مدال جهانی و دو مدال آسیایی را برای کشورمان به ارمغان آورده است و اولین مدال آور جهانی سنگ نوردی محسوب محسوب می‌شود، اما آنطور که باید و شاید به وی توجه نمی‌شود و با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند.
علیپور که با توجه به سرعت بالایش لقب «یوز ایرانی» را به وی داده‌اند، تمام مسابقات را با هزینه شخصی اعزام می‌شود و می‌گوید تاکنون در 8-7 مسابقه که رفته و بیش از 100 میلیون تومان هزینه کرده است اما تنها 20 میلیون تومان آن را فدراسیون پرداخت کرده است.
ظاهرا شرایطی که برایت وجود دارد، چندان مناسب نیست و رضایت نداری؟حدود 10 سال است که سنگ نوردی می‌کنم و در طول این مدت هم به تنهایی کار کرده‌ام. مربی سطح یک در جهان بسیار کم است. البته خودم آنقدر تجربه کسب کردم که دیگر به مربی احتیاج نداشته باشم.
تاکنون چند مدال را کسب کرده‌اید؟
در 8-7 مسابقه‌ای که شرکت کردم 5 مدال جهانی را کسب کردم و 2 مدال آسیایی هم دارم.
شنیده‌ایم هزینه سفرها را خودتان پرداخت می‌کنید.
بله تمام مسابقاتی که اعزام می‌شوم با هزینه شخصی است. متأسفانه نه فدراسیون، نه وزارت ورزش و نه تربیت بدنی شهرم یعنی قزوین هیچ کمکی نمی‌کنند و توجه ندارند. خودم هم شغلی ندارم که بخواهم درآمدزایی کنم. تاکنون صد میلیون تومان برای مسابقاتی که رفتم هزینه کردم اما تنها 20 میلیون تومان آن بازگشته است.
یعنی برای مدال‌هایی که به نام ایران کسب می‌کنی فدراسیون پاداشی در نظر نمی‌گیرد؟
برا هر مسابقه ای که می‌روم، حدود 10 تا 12 میلیون باید هزینه کنم و فدراسیون فقط پول بلیت رفت و برگشتم را پرداخت می‌کنند. از حقوق و پاداش خبری نیست.
با این شرایط انگیزه‌ات کم نمی‌شود؟
انگیزه‌ای باقی نمانده است که بخواهد کم هم بشود. من فقط برای خودم تمرین می‌کنم و لذت می‌برم. حتی در سالنی هم که تمرین می‌کنیم در روزهای تعطیل شما حق حضور ندارید و باید در منزل بمانید. فدراسیون هم در طول سال تنها یک مسابقه را ترتیب می‌دهد که آن هم برای یک ورزشکار حرفه‌ای در سطح اول جهانی اصلا کافی نیست.
نزدیک‌ترین مسابقاتی که در پیش دارید چه رقابتی است؟
دو ماه دیگر باید در مسابقات جهانی چین شرکت کنم و در بخش سرعت نماینده ایران هستم.
ظاهرا این رشته قرار است در المپیک هم حضور پیدا کند. با این شرایط برایت خوب نمی‌شود؟
سنگ‌نوردی فعلا نامزد حضور در المپیک است و در مسابقات 2016 ریو قرار است به صورت نمایشی حاضر شویم.
اینکه بدون مربی و امکانات در مسابقات جهانی مدال کسب می‌کنی برای رقیبانت تعجب‌برانگیز نیست؟
چرا آنها خیلی تعجب می‌کنند و شاید برایشان غیرممکن است اما برای من غیرممکن وجود ندارد و به امید کسی نمی‌نشینم. حتی قرار است در مسابقات چین هم با هزینه شخصی حاضر شوم.
ظاهرا لوازمی هم که استفاده می‌کنی باید گران باشد؟
بله، اینطور است، هر دو ماه یکبار باید 450 هزا تومان هزینه خرید کفش کنم و مواقعی هم که پول نداشته باشم، باید پینه بزنم!
برای رفع این مشکلات با مسئولان وزارت ورزش مکاتبه‌ای داشته‌ای؟
من چندین بار مصاحبه کردم و یک بار هم تلویزیون گزارشی پخش کرد. وقتی اینها جواب نمی‌دهد مکاتبه چه ارزشی می‌تواند داشته باشد؟ اگر بخواهند کمک می‌کنند؛ مطمئنم خودشان خبر دارند.
