به گزارش مشرق به نقل از فارس، هفته‌نامه آلماني اشپيگل در گزارش با اشاره به اوضاع وخيم اقتصادي آمريکا و گسترش فاصله طبقاتي در اين کشور تأکيد کرد که ستاره امپراتوري آمريکا در حال افول کردن است. در اين گزارش آمده است که "در روزهاي اخير در حالي که آمريکايي‌هاي پولدار کمکهاي ميلياردي خود را به امور خيريه جشن مي‌گيرند بقيه مردم اين کشور در وضعيتي بدتر از هر زمان ديگر به سر مي‌برند ".
بنا بر اين گزارش، پيش از اين در آمريکا بندرت افراد در يک دوره طولاني بيکار بوده‌اند و فاصله بين فقيرترين و پولدارترين مردم به اين صورت فاحش و زياد نبوده است.
اشپيگل گزارش کرد: وضعيت ساکنان شهر کونتشورا در شمال لس‌آنجلس با وجود آنکه از نظر مالي خوب است، ولي حدود 20درصد آنان در معرض بي‌خانمان شدن قرار دارند.
در ادامه اين گزارش آمده است که، شمار اشخاص مراجعه کننده به مراکز خيريه براي گرفتن غذا دو برابر شده است، بعضي از اين اشخاص با خودروي بي‌ام‌دبليو مي‌آيند و براي خيلي از مردم آمريکا اين خودروها يادآور دوران خوب اقتصادي است.
"ويليام سينلي " کارشناس امور اجتماعي و رفاهي و رئيس امور خيريه شهرک کونتشورا گفت: اين فقيران جديد اشخاصي هستند که هيچ وقت فکر نمي‌کردم با آنها در خيريه روبه‌رو شوم. اشخاصي از طبقه مرفه بوده‌اند که اکنون بيکار شده و در معرض بي‌خانمان شدن قرار دارند؛ امروز ما اشخاصي را در خيريه‌ها مشاهده مي‌کنيم که خودروهاي آنها 50 هزار دلار ارزش دارد و تا چندي قبل صاحب خانه بوده‌اند.
در اين گزارش آمده است: شمار ميليونرها در آمريکا در سال 2009 حدود 17 درصد افزايش يافته است دو هفته قبل نيز 40 نفر از ثروتمندان آمريکا ازجمله بنيانگذار مايکرو سافت اعلام کردند که بعد از مرگ نصف ثروت آنها براي امور خيريه صرف شود.
کارشناسان از اين نگران هستند که اقتصاد آمريکا براي سال‌ها ضعيف بماند، اين نگراني زماني افزايش يافت که کمکهاي دولتي نه تنها در کليت وضعيت جامعه آمريکا تغييري ايجاد نکرد؛ بلکه درست برعکس براي خيلي از مردم وضعيت بد و بدتر مي شود.
بنا بر يک نظرسنجي 70 درصد جمعيت آمريکا هنوز بر اين باورند که رکود اقتصادي اين کشور ادامه پيدا مي‌کند؛ اين رکود اقتصادي اين بار فقط اشخاص فقير را هدف قرار نداده بلکه اشخاصي با تحصيلات و درآمد خوب طبقه متوسط را نيز هدف خود کرده است و آنان همچنان از آينده خود احساس نگراني مي‌کنند.
هم اکنون از هر 10 نفر حدود چهار نفر در آمريکا خود را جزء قشر متوسط مي‌دانند و معتقدند که جايگاه اجتماعي خود را بيش از اين نمي‌توانند نگه دارند.
"آريانا هافينگتن" يک روزنامه‌نگار معروف آمريکايي در مطلبي در اين خصوص نوشت: آمريکا در معرض خطر ورود به جهان سوم قرار گرفته است.
"در کنار مشکلات ملکي و اقتصادي و بدهي‌ها در آمريکا، فاصله طبقاتي رو به گسترش است. وضعيتي که اين کشور از بحران اقتصادي اواخر دهه 20 تاکنون اين کشور با آن مواجه نشده بود براي اولين بار از جنگ جهاني دوم تاکنون آمريکايي‌ها با مشکل بيکاري دراز مدت مواجه شده‌اند. شمار بيکاران دراز مدت سه برابر وقتهاي بحراني ديگر در آمريکاست و محتمل است که اين روند افزايش پيدا کند.
در حاليکه رقم بيکاري بعد از پايان رسمي رکود اقتصادي در آمريکا 9/5 درصد بود، ولياگر اشخاصي را جزء آن حساب کنند که جست‌وجو براي کار جديد را رها کرده و يا کارهاي مقطعي براي چند صد دلار در ماه انجام داده و از حساب پس انداز خود زندگي مي‌کنند، اين رقم به 17درصد کل جامعه کاري آمريکا مي‌رسد.
بنا بر آماري، حدود 50 ميليون آمريکايي براي مدت زمان کافي غذا ندارند و يک هشتم بزرگسالان و يک چهارم کودکان آمريکايي ازکوپن‌هاي غذاي مراکز خيريه استفاده مي‌کنند. اين رقم باور نکردني متعلق به کشوري است که ثروتمندترين کشور دنيا محسوب مي‌شود.
چيزي که براي آمريکايي‌ها از همه خطرناکتراست از دست رفتن خوش‌بيني به آينده در بين آنان است، کشوري که مردمان آن به خوش‌بيني معروف بودند اکنون اکثر شهروندانش انتظار دارند که زندگي کودکان آنها از زندگي خودشان بدتر شود.
امروز خيلي از آمريکايي ها اين نکته را فهميده‌اند که روياي آمريکايي خودشان فقط يک تب بود. تعداد فرصت‌هاي شغلي کم و درآمدها با رکود مواجه شده و نابرابري روز افزون در جامعه حاکم است.
در اين گزارش آمده است: آمريکا با يک بحران ساختاري مواجه است و اگرچه اين بحران از خيلي وقت پيش شروع شده ولي آنها تازه متوجه آن شده اند. رونق سهام، ملک و افزايش بي‌نهايت بدهي‌ها و تب مصرف‌گرايي اين نکته را مخفي نگهداشته که 30 سال رشد اقتصادي هيچ تاثيري روي جامعه آمريکا نداشته است.
در سال 1978 ميانگين درآمد مردها در آمريکا 45 هزار و 879 دلار در سال بود ، اين رقم در سال 2007 با محاسبه تورم حدود 45 هزار و 113 دلار بوده است؛ تمام اين درآمدها شامل منافع کلان سهامداران و شرکتهاي بزرگ و بازارهاي مالي بوده است و اين منافع به اشخاصي رسيد که هميشه پولدار بوده‌اند.
در30 سال اخير با آنکه توليد ناخالص داخلي آمريکا 110 درصد افزايش يافته است، ولي درآمد 90 درصد آمريکايي‌ها از سال 1973 فقط افزايش بسيار اندکي داشته، در حالي که تعداد اشخاص پولدار در آمريکا تقريبا سه برابر شده است.
در سال 1979 يک سوم سودي که آمريکا بدست آورده بود به طبقه ثروتمند جامعه آمريکا مي‌رسيد درحالي که امروز 60 درصد از در آمدهاي آن به دست اشخاص پولدار مي‌رسد.
در سال 1950 يک رئيس شرکت به طول ميانگين 30 برابر يک کارگر ساده حقوق مي‌گرفت، در حاليکه امروز اين مدير حدود 300 برابر حقوق يک کارگر ساده حقوق مي گيرد.
امروز يک درصد آمريکايي‌ها 37 درصد دارايي کل اين کشور را در اختيار دارند و اين نابرابري به اندازه زمان رکود اقتصادي آمريکا در اواخر دهه 1920 است.
آمارها نشان مي‌دهد که احتمال رفتن يک آمريکايي به طبقه متوسط بالا، حدود چهار درصد است که اين پايين‌ترين حد در بين کشورهاي صنعتي ديگر است.
سياستمداران آمريکايي جوابي براي تشديد اين بحران احتمالي نمي‌بينند و واشنگتن به دنبال ايجاد اشتغالي است که هنوز ايجاد نشده است.
"پاول کروگمن " برنده جايزه نوبل از آمريکا با اشاره به اينکه خيلي از شهرهاي آمريکا در آستانه ورشکستي است و پول پرداخت هزينه نگهداري ازخيابان ها را هم ندارند، گفت: در آمريکا چراغها خاموش مي‌شود، مشکل اصلي اين است که ديگر آنها نمي‌توانند مصرف گرايي کنند چون حساب پس اندازي ندارند و ارزش خانه‌هاي آنان نيز به نصف رسيده است؛ آنها ديگر وام‌هاي ارزان دريافت نمي‌کنند و درآمدشان کاهش يافته يا بيکار شده اند.
بنا بر اين گزارش، آنان ديگر قادر به پرداخت ماليات نيستند و براي همين هم خيلي از ايالت‌ها و شهرها با شکاف‌هاي بزرگ در بودجه‌هايشان رو به روشده‌اند، در ايالت هاوايي و در برخي از هفته‌ها، مدارس را روزهاي جمعه تعطيل مي‌کنند تا هزينه‌ها را کاهش دهند در منطقه‌اي از ايالت جورجيا اتوبوس‌هاي شرکت واحد را متوقف کرده‌اند. در شهر کلرادو اسپرينگز با حدود 380 هزار نفر جمعيت براي صرفه جويي يک سوم
چراغهاي خيابان خاموش شده است و خيلي از آمريکايي‌ها خانه‌هاي خود را از دست داده‌اند و خيلي از آنها يا در شهرها چادرنشين شده‌اند يا در بين بي‌خانمان‌ها زندگي مي‌کنند.
اشپيگل افزود: 61 درصد آمريکايي‌ها هيچ ذخيره مالي ندارند و فقط ماه به ماه زندگي مي‌کنند و روبه رو شدن با يک صورتحساب بيمارستاني مي‌تواند تبعات حياتي براي آنها در پي داشته باشد.
در پايان اين گزارش با اشاره به اينکه خيلي از مردم حتي پول ثبت نام کودکانشان را در کودکستان‌ها ندارند، آمده است: ديگر در آمريکا کارهاي ساده‌اي مانند فروشندگي و دستياري نيز پيدا نمي‌شود.
