گروه فرهنگي مشرق- تلويزيون ايران در شب هاي ماه مبارک رمضان غير از سريال ها روتيني که از افطار آغاز و تا جايي که مخاطب توان بيدار ماندن را دارد ادامه پيدا مي کند-البته بگذريم از تکرار برخي سريال هاي ماه رمضان هاي سال هاي قبل- برنامه هاي ديگري دارد که بعضي هايش به اندازه وقتي که برايش مي گذاريد تصوير و اطلاعات به درد بخور در اختيارت مي گذارد.اگر چه فرهنگ به مفهوم اصلي اش و محتواي آموزنده اش و نه آنچه که ما الان با آن روبروييم که در همه دنيا سرگرمي مي خوانندش، در اولويت هاي دست چندم رسانه هاي خودي ما قرار مي گيرد، اما اگر جدي به آن پرداخته شود مي تواند مخاطب را چند پله اي با خودش بالا بکشد. برنامه "راز" که از تلاش هاي نادر طالب زاده است يکي از آن برنامه هايي است که نمي خواهد مخاطبش را سرگرم کند.
"راز" برنامه اي در حيطه فرهنگ تعريف شده که به مخاطب نمايي از فعالان و فعاليت هاي فرهنگي انقلاب مي دهد اما با توجه به علاقمندي هاي طالب زاده رنگ بوي اين برنامه بيش از هر حيطه اي از فرهنگ به رسانه نزديک شده است.
دعوت از مستند سازان و فعالان رسانه اي، مسئولان فرهنگي، تئوريسين هاي فرهنگي و بحث کردن با آنها بر سر مسائل روز اين دنياي وسيع و البته مغفول يکي از کارهايي است که طالب زاده به خوبي آن را به انجام رسانده است.
اگر چه اين برنامه را شبکه چهار سيما با مخاطب خاصش پخش مي کند و اين آن چيزي نيست که بشود از يک دانشگاه عمومي انتظار داشت، اما مخاطب بالاخره برنامه اش را از ميان انبوه سرگرمي ها تلويزيوني انتخاب مي کند.
اما با وجود پخش برنامه ارزشمند راز دو نکته را نبايد فراموش کرد:
اول اينکه آن قدر جاي خالي فرهنگ انقلاب اعم از رسانه، ادبيات، هنر و انديشه در رسانه ملي خالي است که اساسا تلاش ارزشمند راز نيز هنوز نتوانسته جاي قابل توجهي را پر کند، چه اساسا در بضاعت برنامه اي اين چنين نيست که بشود و بتواند بار چنين سنگيني که نيازمند گروه هاي متعدد برنامه ساز است را پر کند.
دوم اينکه راز يک نياز ديگر را نيز زنده مي کند، نياز فضاي فرهنگي ايران به حضور يک برنامه جسور و منتقد براي نقد دستگاه و متوليان فرهنگي و نهادهاي متعدد در اين حوزه و بررسي نسبت انها و دست آورد ها و توليداتشان با فرهنگ و هنر انقلاب اسلامي و فعالان آن؛ فرهنگ و هنري که با وجود تحت فشار بودن فعالانش هنوز به مدد انگيزه و اعتقاد نفس مي کشد.
