به گزارش مشرق به نقل از فارس، آيات القرمزي، شاعر بحريني در يکي از تجمعات در ميدان لوءلوء شعري خواند که منجر به ربايش و شکنجه اين شاعر شد. ترجمه بخشي از اين شعر به همراه فيلم شعرخواني اين شاعر جوان در ادامه مي‌آيد:
ما زندگي در قصر را نمي‌خواهيم و هواي رياست هم در سر نداريم
ما مردماني هستيم که ذلت و بدبختي را از بين خواهيم برد.
ما انسان‌هايي هستيم که بدون اعمال خشونت ظلم را از اساس ريشه کن خواهد کرد
چرا که نمي‌خواهيم مردم در ضعف و بيچارگي خود باقي بمانند
***
گفت‌وگوي تمثيلي حمد و شيطان
ابليس: اي حمد از خدا بترس. دل من بخاطر اين مردمان تکه تکه شده من بر عليه تو به پا خواهم خاست
حمد: من اين‌گونه ياد گرفتم که آنان را ناديده بگيرم و خوارشان کنم و به انواع بدبختي‌ها مبتلايشان کنم
ابليس: اي حمد آيا صداي اعتراض مردم را نمي‌شنوي؟
حمد: اي ابليس من از خون اين مردمان سير نمي‌شوم
بعد از من اين سرزمين براي هيچ کودک و جوان و بزرگسالي نبايد گوارا باشد
براي خواري و ذلت هزاران در گشوده شده است
و جوان‌ها در زندان به سر مي‌برند و کل مردم را داغدار کرده‌ام
***
من سعادت را جز در مرگ نمي‌بينم
و زندگي با ظالمان را جز ننگ و عار نمي‌دانم
***
خون مردمان بي هيچ گناهي ريخته مي‌شود
گويي بحرين کربلاست
