به گزارش مشرق، شعار "ما فراتر از یک باشگاه هستیم" در ورزشگاه نوکمپ پیچیده بود. مدت زیادی است که کاتالان‌ها خودشان را بیش از یک باشگاه صرف می‌دانند. برای اثبات این مدعا شاید بتوان دلایل زیادی آورد اما اگر این حرف درست بود، می‌توان خیلی ساده به ژاوی هرناندس گفت: "فراتر از یک بازیکن".

این هافبک خوش نقش یکی از بهترین بازیکنانی است که تاکنون در ترکیب بارسلونا به میدان رفته‌اند. البته شاید بسیاری بر این باور باشند که اگر بخواهیم پوستری از بارسلونا چاپ کنیم، بدون شک باید لیونل مسی را در آن گنجاند. پسرک آرژانتینی می‌تواند با قهرمانی در این فصل از لیگ قهرمانان اروپا به چهارمین قهرمانی‌اش در اروپا در 9 سال دست پیدا کند اما ژاوی، کاپیتان بارسلونا است و به نوعی چهره اصلی بلوگرانا به حساب می‌آید.

ژاوی 24 سال است که در نوکمپ حضور دارد. یازده سال داشت که پا به لاماسیا گذاشت و به بازیکنی بدل شد که در طول دهه گذشته هر چه بارسلونا به دست آورده است، او نبض اصلی آن قهرمانی‌ها بوده است. با کلمات کمی می‌توان کارهای بزرگی را که ژاوی برای بارسلونا انجام داده است، شرح داد. اگر بخواهیم عادلانه هم قضاوت کنیم، باید اعتراف کنیم تمامی سال‌های حضور و تمامی لحظه‌های بودن او در ترکیب بارسلونا حداقل یک وجه مثبت داشته است.

حالا اما تصمیمی که ژاوی برای رفتن به لیگ قطر گرفت کمی سوال‌برانگیز است. شاید در این برهه از زندگی‌ ژاوی گل به خودی زده است. در حالی که باشگاه بارسلونا به خاطر تخلف در امضای قرارداد با بازیکنان کم سن و سال با محرومیت از سوی فیفا رو به رو شده، چهره باشگاه به خاطر امضای قرارداد با نیمار خراب شده و 10 میلیون یورو هم به این خاطر جریمه شده و از سوی دیگر قانون ضداسپانسری در بارسلونا پس از 100 سال زیر پا گذاشته شده و نام "بنیاد قطر" روی پیراهن آبی - اناری نقش بسته است، به یک باره ژاوی نیز بارسلونا را ترک و اعلام کرد راهی لیگ قطر خواهد شد.

با احترام به این کشور عربی باید بگوییم ژاوی با کاری که انجام داد، چهره فوتبالی‌اش را خراب کرد. پنجشنبه گذشته بود که او اعلام کرد سه سال آینده را در لیگ کشور قطر و باشگاه السد سپری خواهد کرد و برای آکادمی فوتبال این کشور کار و به عنوان سفیر این کشور در راه تبلیغات برای جام جهانی 2022 نیز فعالیت می‌کند.

همه می‌دانند که انتخاب قطر برای میزبانی جام جهانی 2022 جنجال‌های زیادی داشته است. اتهام تبانی، برکناری محمد بن‌همام، زیر سوال رفتن اقدام‌های قطر برای کسب میزبانی، برخی اتهام‌ها به سپ بلاتر برای سپردن میزبانی به قطری‌ها، کشته شدن بسیاری از کارگران مهاجر در قطر برای آماده کردن ورزشگاه‌های جام جهانی و مسایلی از این دست شاید هیچکس را به برگزاری این جام جهانی در کنار خلیج فارس خوش بین نکرده باشد. تحقیقاتی که اخیرا نشریه ساندی تایمز انجام داده است نشان می‌دهد بسیاری از اعضای کمیته اجرایی فیفا پیش از برگزاری رای گیری میزبانی جام جهانی 2022 به نوعی با قطری‌ها دیدارهایی داشته یا وجوهی را دریافت کرده‌اند. پیشتر نیز به خاطر شرایط کاری کارگرانی که در این کشور کشته شده بودند، به قطری‌ها هشدارهایی داده شده بود. قرار بود وضع کارگران تغییر کند و اگر برای آنها اتفاقی افتاد، به خانواده آنها دیه پرداخت شود اما تاکنون هیچ اقدام اجرایی در این زمینه انجام نگرفته است.

از سوی دیگر هم قرار بود جام جهانی به خاطر گرما بسیار زیاد قطر در فصل تابستان به زمستان منتقل شود که هنوز تصمیمی قطعی در این خصوص گرفته نشده است. تلاش های برخی از کشورها برای رای گیری دوباره برای انتخاب یک میزبان دیگر هم به جایی نرسیده است. از یک زمانی به بعد هم هیچ جزییاتی در زمینه فعالیت‌های قطر برای آماده شدن برای میزبانی جام جهانی منتشر نشده است. آنها هیچ واکنشی به نگرانی های سایر کشورها در خصوص اشتباه ها و کارهایی که انجام می دهند نشان نداده و گویی با لبخندی تمسخرآمیز به تمام دنیای فوتبال می نگرند.

چیزی که نیاز است تا قطری ها بتوانند به برگزاری تورنمنت 2022 امید داشته باشند و بتوانند با وجود مخالفت های جهانی آن را به موقع برگزار کنند، استفاده از نام های بزرگ است. کسانی که شخصیت بالایی در دنیای فوتبال دارند. ستارگانی که تمام دنیا آنها را می شناسند. فوتبالیست هایی که سال ها در مرکز توجه فوتبال دوستان قرار داشته اند تا با استفاده از این نام ها شاید بتوانند آمار کارگران کشته شده را لاپوشانی کرده و کمبودهایشان را جبران کنند.

ژاوی کسی است که می داند در دنیای فوتبال چه می گذرد. شاید او از کارهایی که قطری ها و فیفا انجام داده اند نیز آگاه باشد اما 30 میلیون یورو برای سه سال در جیبش گذاشتند. شاید ژاوی به جای آن که با روحش در مورد سال های پایانی دوران فوتبالش تصمیم بگیرد، منفعت مالی را به هر چیز دیگری ترجیح داده است. این اسطوره اسپانیایی شاید اصولی را که در سال های وفاداری به بارسلونا تحت هر شرایطی حفظ کرد، به یک باره از یاد برد و کاری انجام داد که ارتباطی با ارزش های فوتبالی نداشته باشد.

شاید دفعه بعدی که فیفا یا کمیته برگزاری مسابقه های جام جهانی 2022 در قطر به خاطر تخلفاتی که انجام می دهند مورد انتقاد و پرسش قرار بگیرند، آنها سفیر جدیدشان را برای ملاقات با سران فیفا بفرستند. آنها از مردی که 133 بار برای تیم ملی فوتبال اسپانیا به میدان رفته و در دوران فوتبالش 26 جام گرفته است، استفاده خواهند کرد. کسی که یکی از بهترین ها در تاریخ فوتبال است و شاید بتواند در طول سه سالی که به عنوان سفیر جام جهانی در قطر کار می کند، رای بسیاری را به سود قطری ها برگرداند.

شاید در این فیلموگرافی ژاوی فکر کرده خیلی از اتفاق های اخیر در قطر نباید رخ می داده است اما نمی توان منکر آنها شد. شاید او با خود اندیشیده که می تواند نقش مثبتی برای سر و سامان دادن به خیلی چیزها ایفا کند اما در اصل با گذشته اش در دنیای فوتبال و کارهای بزرگی که انجام داده، شوخی کرده است. بدون شک ژاوی نمی تواند جلوی آمار کشته شدن یک کارگر در هر دو روز را بگیرد. او نمی تواند تغییری در شیوه ای که قطری ها میزبانی جام جهانی را کسب کردند ایجاد کند. تنها کاری که ژاوی می تواند انجام دهد این است که مقابل دوربین عکاسان لبخند بزند و با چاپ پوسترهایش در تبلیغ برای تورنمنتی که هرگز در آن حضور نخواهد داشت تبلیغ کند.

سوال اصلی این است که آیا 30 میلیون یورو به تمامی اینها می‌ارزد؟ ژاوی عضوی از تیم بارسلونای افسانه ای بوده است. او تاکنون هم ثروت زیادی اندوخته است. نیازی حتی به یک سِنت از این 30 میلیون هم نداشت. در فصل جاری بیش از 9 میلیون یورو از بارسلونا دستمزد گرفته است. در این شرایط تصمیمی که برای حضور در قطر گرفت آن هم با دستمزدی مشابه آنچه در بارسلونا می گرفت را به سختی می توان توجیه کرد. او حتی اگر می خواست در هر شرایطی هم که شده به دوران فوتبالش ادامه دهد، می توانست صدها باشگاه دیگر از سراسر دنیا را انتخاب کند که ارزش بیشتری برایش داشتند. لیگ کشورهایی مانند آمریکا، استرالیا و یا حتی هند که بسیاری از ستاره های تاریخ گذشته در آن بازی می کنند اما چرا قطر؟ چرا او قرار است سفیر این جام جهانی برای قطری ها باشد؟ ژاوی تصمیمی گرفته است که کمی گیج کننده به نظر می رسد. او باید زمانی از بارسلونا خارج می شد که بسیار خاطره انگیزتر و بدون حاشیه تر می بود. او به عنوان یکی از بهترین های بارسلونا و تاریخ فوتبال مورد ستایش است و باید به اینها افتخار کند اما در ازایش کاری کرد که نمی توان قضاوت خوبی در مورد تصمیمش داشت.

ژاوی یک نام بزرگ برای بارسلونا است. او همین است. بزرگ. شاید سال‌های دور از این کاری که انجام داده پشیمان شود.