به گزارش مشرق، ابراهیم کارخانه‌ای نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی در یادداشتی 20 هشدار بر بیانیه هسته‌ای کاخ سفید درباره تفاهم لوزان ارائه کرد.

متن کامل این یادداشت به این شرح است:

همانگونه که تیم مذاکره کننده هسته ای جمهوری اسلامی عنوان فرمودند فکت شیت آمریکایی‌ها واقعیت ندارد ولی از آنجا که یکی از اعضای 1+5 نیز آن را تایید کرده است بر این اساس هشدارهای ذیل ضروری است:

الف) در حوزه منابع انسانی

1- طولانی بودن دوره های زمانی 10، 15، 20، 25 ساله برنامه جامع مشترک موجب می‌گردد تاسیسات  هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران با روزمرگی و رکود و رخوت مواجه گردد و این در حالی است که در توافق نامه ژنو تنها یک دوره زمانی طولانی مدت پیش بینی شده است.

2- در شرایط مذکور روحیه شور و نشاط که موتور پیش برنده برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران بوده است صدمه جدی خواهد دید.

3- قدرت خلاقیت و ابتکار و نوآوری که لازمه آن بستر مناسب و مبتنی بر اقدامات فناورانه است با چالش جدی مواجه می‌گردد.

4- با تشدید نظارت بازرسان آژانس بر تاسیسات هسته ای؛ قدرت برنامه ریزی و کارآمدی کارکنان با کندی مواجه خواهد شد.

5- با حضور مستمر و پر رفت و آمد بازرسان آژانس نبض کار مختل و روحیه کارکنان که عموماً از نیروهای نخبه و کارآمد می‌باشند تخریب و بر سرخوردگی آنها افزوده خواهد شد.

ب) در حوزه فنی و تخصصی

6- در صورتی که ذخایر مواد غنی شده استراتژیک UF6 از 10 تن به 300 کیلو کاهش، ساخت سانتریفیوژها به مدت 10 سال متوقف و هیچ نوع سانتریفیوژ نسل جدیدی در تولید اورانیوم غنی شده بکارگرفته نشود، برنامه فناوری هسته ای جمهوری اسلامی ایران فلج و رو به افول خواهد گذاشت و حتی ایران نخواهد توانست پس از پایان قرارداد با روسیه (سال 1400) سوخت مورد نیاز عملی نیروگاه یکم بوشهر را تأمین نماید و این در حالی است که بر اساس قرارداد نیروگاه دوم بوشهر نیز می‌بایست طی 10 سال آینده به بهره برداری برسد. افزون بر آن تعیین سقف غنی‌سازی زیر 67/3 صدم درصد به‌جای زیر پنج درصد، سوخت‌رسانی بهینه نیروگاه را با مشکل کاهش راندمان ـ بازده ـ مواجه خواهد ساخت که جای تجدید نظر جدی دارد.

7- بدون شک با نظارت آژانس بر زنجیره تامین مواد و تجهیزات و به تبع آن اعمال بازرسی‌های شدید؛ روحیه کار و تلاش از هم گسیخته و برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران بسوی توقف پیش خواهد رفت.

8- منع 15 ساله استفاده از مواد شکاف پذیر و تحقیق و توسعه در فردو با هیچ منطقی جز زورگویی و زیاده خواهی آمریکایی‌ها قابل توجیه نیست، در حالی که فردو دژ مستحکم و امن پدافند غیر عامل فعالیت های هسته ای جمهوری اسلامی ایران است تبدیل آن به یک آزمایشگاه عادی، در تقابل با شأن، اقتدار و عزت ملت ایران است. جایگزینی کلیه سانترفیوژهای نسل یک در فردو و به‌دنبال آن در نطنز با سانتریفیوژهای نسل جدید در چرخه تحقیق و توسعه با مواد قابل شکافت و آغاز به‌کار صنعتی آن‌ها بلافاصله پس از دوره زمانی طولانی‌مدت اقدام مشترک که حداکثر بیش از پنج سال به طول نخواهد انجامید حداقل مطالبه مردم از تیم مذاکره‌کننده است.

9- محور قرار دادن زمان گریز هسته ای از سوی آمریکایی‌ها نه تنها در طی یک دوره 10 ساله برنامه غنی سازی و تحقیق و توسعه ایران را محدود خواهد کرد، بلکه با استمرار آن در قالب محدودیت های مشخص؛ برنامه غنی سازی صنعتی کشور را با چالش جدی و در نهایت با توقف مواجه خواهد ساخت.

10- در صورتی که کانال تدارکاتی انحصاری پیشنهاد شده از سوی آمریکایی‌ها به منظور نظارت و تایید تک تک موارد مربوط به تامین، فروش و انتقال مواد و فناوری هسته ای و مواد دارای استفاده دو گانه به ایران واقعیت داشته باشد محدودیت‌های بزرگی نه تنها در برنامه هسته ای بلکه در صنعت دفاعی و توسعه ای کشور رخ خواهد داد که جمهوری اسلامی ایران را با مشکلات جدی مواجه خواهد ساخت.

11- نابود کردن هسته اصلی راکتور اراک تحت عنوان مبهم باز طراحی و باز سازی، انتقال سوخت مصرف شده به خارج از کشور در طول عمر راکتور و تعهد نا محدود در بازفرآوری یا تحقیق و توسعه باز فرآوری و برچیدن 13 هزار سانتریفیوژ در نطنز و فردو خشن‌ترین اقدام از سوی آمریکا است که عزت، احترام و اقتدار ملت ایران را نشانه رفته است.

12- الزام ایران  به عدم انباشت آب سنگین به مدت 15 سال  فراتر از نیاز راکتور باز طراحی شده اراک و فروش آن در بازار های بین المللی در حالی که مستقیماً هیچ کاربرد غیر صلح آمیزی بر آب سنگین متصور نیست جز سلب اختیار جمهوری اسلامی ایران و زیاده خواهی آمریکایی‌ها هیچ توجیه دیگری ندارد.

ج) در حوزه اقتدار و امنیت ملی

13- غیر قابل پیش بینی بودن دامنه ناامنی ناشی از بکارگیری تجهیزات پیشرفته و فناوری های نوین نظارتی که در بیانیه مشترک نیز به آن اشاره شده مشکلات غیر قابل پیش بینی را در عرصه امنیتی کشور ایجاد خواهد کرد.

14- ورود به حریم امنیتی و نظامی به بهانه های واهی برای کشف اتهامات پنهان‌کارانه و برنامه ریزی شده در قالب پروتکل الحاقی و حتی فراتر از آن؛ نظام امنیتی و استقلال کشور را در معرض توطئه های زنجیره ای و هدفمند بیگانگان قرار خواهد داد.

15- با توجه به اینکه در عصر کنونی یگانه چالش اصلی آمریکا و غرب، شکل گیری تمدن نوین اسلامی با الگوگیری از ایران اسلامی است، امریکا و همدستانش در صددند برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران را بعنوان بهانه سیاسی برای پیشبرد توطئه های شوم خود در منطقه به خدمت بگیرند. 5+1 باید بداند که حریم امنیتی و نظامی خط قرمز خدشه‌ناپذیر و غیر قابل نفوذ جمهوری اسلامی ایران در روند برنامه جامع اقدام مشترک است.

16- به روز رسانی و تجمیع قطعنامه‌های شورای امنیت در قالب یک قطعنامه جدید با توجیه الزام بین المللی برای اجرای تعهدات طرف مقابل، حیله و نیرنگ خطرناک آمریکا برای کشاندن اتهامات پنهان کارانه (PMD) به شورای امنیت و تهدید موجودیت جمهوری اسلامی ایران است؛ این در حالی است که از 6 قطعنامه صادره شورای امنیت تنها یک مورد آن (1929) مرتبط با تحریم‌های اقتصادی و مالی است و از سوی دیگر صدور قطعنامه علیه یمن و دفاع شورای امنیت از متجاوز برای رد هرگونه خوش باوری در این زمینه کفایت می کند.

17- ساده انگاری است که تصور شود علی رغم هویت استکبار ستیز جمهوری اسلامی؛ اهدافی که آمریکا و صهیونیسم بین‌الملل در اجرای پروتکل الحاقی در ایران تعقیب می کنند مانند سایر کشورها است. پروتکل الحاقی ابزار نفوذ جاسوسی غرب بر قلب کشورهای مستقل و آزاده جهان است که آمریکا در صدد است از آن بعنوان یک اهرم توطئه علیه ایران بهره ببرد.

18- ادامه فراتر از 15 سال تعهدات شفاف سازی و تمهیدات مهم بازرسی و پایبندی به پروتکل الحاقی و دسترسی‌های بیشتر برای تحقیق درباره تاسیسات مشکوک و پرداختن به نگرانی های آژانس درباره جنبه های نظامی  احتمالی (PMD)؛ توطئه ای زنجیره ای و برنامه ریزی شده است که ابعاد آن بسیار وسیع تر از برنامه هسته ای است که در صورت واقعیت موجودیت جمهوری اسلامی ایران را هدف قرار خواهد داد!

19- با کدام منطق قابل توجیه است که در ابتدا جمهوری اسلامی ایران بر اساس راستی آزمایی آژانس تعهدات خود را انجام بدهد و خود را خلع ید نماید و پس از آن 1+5 به تعهدات خود که برداشتن تحریم هاست عمل کند؟ آیا این است پاداش انجام 100 درصدی تعهدات ایران در توافق نامه ژنو؟ آیا منطقی است که جمهوری اسلامی ایران شدید‌ترین محدودیت ها را بپذیرد ولی غرب از تنها تعهد خود سرباز زند و آن را موکول به انجام تعهدات فنی و گسترده جمهوری اسلامی ایران نماید جای عزت، اقتدار و احترام در کجای این اقدام نهفته است؟ آیا با تقبل  محدودیت های پیشنهادی آمریکا و تعطیلی فعالیت های هسته ای ایران طی  دوره های 10، 15 و 20 و 25 ساله و حتی فراتر از آن، برای حفظ دستاوردها و پیشرفت برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران آینده‌ای متصور خواهد بود؟

20- آنچه که در بیانیه کاخ سفید آمده است برنامه ذلت باری است که به دور از شأن، عزت و اقتدار ملت ایران است و یقیناً تیم مذاکره کننده به نمایندگی از ملت سلحشور ایران به این حیله و نیرنگ آمریکایی ها نه بزرگ خواهند گفت هرگز زیر بار تحقیر و تهدید آن‌ها نخواهند رفت.