به گزارش مشرق به نقل از فارس، نخستين برنامه سينمايي «هفت» در سال 90، شب گذشته با محوريت بررسي تفکرشهيدان اهل قلم شهيد مرتضي آويني، با حضور مسعود فراستي منتقد سينما، مسعود ده‌نمکي کارگردان، علي معلم تهيه کننده، محمدرضا شريفي‌نيا بازيگر و فريدون جيراني مجري از شبکه سوم سيما پخش شد.
بنا براين گزارش، در ابتداي برنامه اتفاقات سينمايي کشور از هفته پاياني سال گذشته تا کنون از عدم برگزاري مجمع کانون کارگردانان، وعده ساخته شدن کاخ جشواره تا صدر نشيني وقاچاق «اخراجي‌ها3» مرور شد.
به گزارش فارس، در ادامه «هفت»، فريدون جيراني با اشاره به سه جريان موجود در سينماي سال 72 خاطرنشان کرد: سينما در اوايل دهه هفتاد متأثر از سه رويکرد اکران فيلم‌هاي روشنفکرانه، غير سياسي و جشنواره پسند، سينما در خدمت سياست و سينماي مستقل مبتني بر عرضه و تقاضا بود، حال سوال اينجاست که شهيد آويني کجاي اين جريانات قرار داشت؟ فراستي در پاسخ به اين سوال اظهار داشت: براي مرتضي دغدغه سينما در ادامه دغدغه‌هاي فرهنگي بود و به شدت نظر منسجم و خط داري داشت، در سوره و يا هر جاي ديگري که بود تک صدايي عمل نمي‌کرد و شجاعانه و با حفظ اصول ديالوگ برقرار مي‌کرد.
وي افزود: در حقيقت آويني پرچم‌دار تفکر مخالف تهجر و تجدد بود، جيراني در واکنش به اين اظهار نظر گفت: فکر نمي‌کنم شهيد آويني ضد تجدد باشد بلکه تفکري مانند آل احمد و شريعتي در خصوص تجدد داشت.
فراستي ضمن تأئيد نظر جيراني بيان داشـت: مرتضي با تفکري تحت عنوان ما فرهنگ را دنباله سياست نمي‌دانيم، مرزي را بين کساني که ادعا مي‌کردند در مسير تفکري وي قدم برمي‌دارند ايجاد کرد و همچنان اين خط فکري ادامه دارد.
اين منتقد سينما در ادامه گفت: مرتضي طرفدار سينماي پرمخاطب بود و روايت فتح ادامه عملي تفکرات آويني بود، مستندي که در سينماي جنگ بهترين مستند و در سينماي ايران از بهترين‌ها محسوب مي‌شود.
* آويني، سينما را نه ظرف بلکه راه مي‌دانست
به گزارش فارس در ادامه برنامه جيراني با اشاره به سال 71 وجشنواره فيلم فجر که مرتضي آويني نيز در آن داور بود گفت: به نظر مي‌رسيد تفکر آويني در آن زمان در حال تغيير بود، فراستي در برابر اين اظهار نظر اذعان داشت: اگر تغييري نيز وجود داشته در نگاه تئوريک مرتضي به سينما بوده، البته بايد بگويم وي سينما را نه ظرف، بلکه راه مي‌دانست، راهي که بايد با آن حرف‌هاي انقلاب را منتقل کرد و در اين سال تفکري که سال‌ها قبل در بنياد فارابي تحت عنوان ميزان آمادگي سينما براي در خدمت سياست بودن سينما را تعديل داد و در عين حال الگوهاي مرتضي در زمينه مستند و فيلمسازان خارجي به درستي انتخاب شده بود و به جرأت مي‌توان گفت که جاي خالي سيدمرتضي آويني در زمينه تفکري هنر هفتم به شدت احساس مي‌شود و اگر بود از فيلم‌هايي چون «بچه‌هاي آسمان» و «طلا و مس» استقبال مي‌کرد.
اين منتقد سينما در پايان سخنانش در پاسخ به سوال جيراني در خصوص طنز تلويزيوني «هشت» در برنامه «خنده بازار» گفت: اين که طنز ساخته شود اساساً خوب است، اما طنز بايد تند باشد و به نظرم «خنده بازار» از مشکل متن رنج مي‌برد، گرچه عينک بازي من و ادا و اطوارهاي تو را خوب از آب در آورده بود.
