در قسمت هایی از این اثر چنین آمده است:

آیت‌الله غیوری از روحانیونی به شمار می‌رود که نقش بسزایی در همراهی با نهضت حضرت امام و تحمل زندان و سال ها تبعید داشت . ایشان در سال 1309 هجری شمسی در خانواده ای متدین در شهر نجف آباد متولد شد.پدر ایشان،کاسب و به زهد و تقوا مشهور بود .

سید علی غیوری پس از طی تحصیلات ابتدایی ، از طریق منبرهای حجت الاسلام صالحی نجف آبادی ، به طلبگی علاقه مند شد و فراگیری دروس حوزوی را از سال 1325 ، در اصفهان آغاز کرد . تا سال 1327 در نهایت فقر و تنگدستی در این شهر به تحصیل ادامه داد و پس از آن به مدرسه ی حاج ملا صادق در قم عزیمت کرد . آغاز آشنایی ایشان با مسائل سیاسی به واسطه ی آشنایی با حضرت امام خمینی (ره) بود.ایشان در همان زمان به تدریس در مدرسه ی جامعه ی تعلیمات اسلامی و تبلیغ در روستاهای اطراف قم پرداخت.

آیت الله غیوری در سال 1341 به دعوت عده ای از اهالی شهر ری و تأیید حضرت امام به آنجا رفت و با کمک خیرین آنجا ، مسجد ، مدرسه و صندوق قرض الحسنه ای را برای مردم تأسیس کرد که عملکرد بسیار موفقی داشت . ایشان در اداره ی این مؤسسات سعی می کرد از افراد مبارز و هوادار امام استفاده کند ، از جمله در دعوت از سخنرانان برای مسجد امام حسن عسکری (ع) ، ذکر نام حضرت امام را شرط می کرد که به همین علت چند بار به کلانتری محل احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت . همچنین آیت الله غیوری در جلساتی با حضور دیگر روحانیون مبارز نیز شرکت می کرد که بعدها پایه و اساس جامعه ی روحانیت را تشکیل داد . در این جلسات ، چگونگی کمک به زندانیان سیاسی و خانواده های آنها بررسی شده ، اقداماتی در این زمینه انجام گرفت.

آیت الله غیوری به هنگام تدارک رژیم برای برگزاری جشن های تاجگذاری در سال های 50-49 ، مسجد امام حسن عسکری (ع) در شهر ری را به یکی از کانون های فعال مبارزه و توزیع اعلامیه تبدیل کرد . ساواک با ردیابی اعلامیه ها ، ایشان را دستگیر کرد . ایشان پس از تحمل چند ماه شکنجه و زندان آزاد شد و آزادی او از زندان با توجه به محبوبیتی که در بین مردم شهر ری داشت ، با استقبال شایانی همراه بود . به دنبال ادامه ی فعالیت های سیاسی آیت الله غیوری پس از آزادی از زندان ، ایشان در سال 1352 مجددا دستگیر و به جرم شرکت در جلسات جامعه ی روحانیت به سیرجان تبعید شد و در آنجا با تشکیل جلسات مذهبی، سخنرانی ، تربیت طلاب و نوشتن تفسیر قرآن ، فعالیت های فرهنگی – سیاسی خود را ادامه داد .

آیت الله غیوری ، پس از بازگشت از تبعید ، ضمن ادامه ی مبارزات ، همپای انقلابیون تا پیروزی کامل به عضویت کمیته ی استقبال از حضرت امام در آمد. پس از پیروزی انقلاب ، اولین سمت ایشان مسئولیت تشکیل کمیته های انقلاب شهر ری بود ، سپس از جانب امام به عنوان نماینده ی ولی فقیه در کشورهای آفریقایی منصوب شد که در این دوره خدمات شایان توجهی مانند تأسیس بیمارستان ، مدرسه و مراکز گسترش اسلام در آفریقا انجام داد . ایشان پس از مدتی از سوی حضرت امام به نمایندگی ولی فقیه در سازمان هلال احمر منصوب شد و در تأسیس سازمان اقتصادی و جمعیت تعاون اسلامی نقش بسزایی داشت.

آیت الله غیوری پس از رحلت امام خمینی (ره) ، عهده دار شهریه حضرت آیت الله خامنه ای شد و علاوه بر آن ، از طرف مقام معظم رهبری، مسئولیت رسیدگی به امور مالی دانشگاه آزاد اسلامی، مسئولیت جامعه روحانیت شهرری، بنیاد نور، بنیاد هدایت، مؤسسه خیریه باقیات الصالحات و تعدادی دیگر از بنیادها را نیز بر عهده داشت.

با مرور خاطرات آیت الله سید علی غیوری ، نقش روحانیون جوان و میزان گرایش آنها به نهضت امام خمینی و همچنین شرایط دشوار طلبگی در سال‌های آغازین نهضت امام خمینی(ره)، به خوبی آشکار می شود. اهمین این خاطرات به ویژه از آن نظر است که ایشان اولین کسی بود که توانست حضرت امام خمینی را در مورد پرداخت شهریه به طلاب متقاعد سازد و بدین ترتیب مرجعیت ایشان را تحکیم نماید. نقش آیت الله غیوری در جمع آوری و پرداخت وجوهات حضرت امام و ارتباط ایشان با سایر طلاب ، بسیار مؤثر بود.

در حقیقت این خاطرات از آن جهت که نحوه ی تلاش راوی را در زمینه ی سامان دادن به فعالیت های مذهبی مردم شهر ری و یا به هنگام تبعید در سیرجان، بیان می کند ، جالب توجه است . از طرف دیگر به دلیل ارتباط راوی با جامعه روحانیت و اقداماتی که ایشان برای سرپرستی از خانواده ی زندانیان انجام می داد ، بسیار با ارزش است . فعالیت های راوی پس از انقلاب ، از جمله نمایندگی حضرت امام در آفریقا ،‌ سازمان هلال احمر و سرانجام تأسیس بنیادهای خیریه و تحت پوشش قرار دادن ایتام و نیازمندان و ... همگی حکایت از روح بزرگ و ایثارگر ایشان و همچنین توانایی خستگی ناپذیر برای خدمت به نظام اسلامی ، مسلمین و مردم این سرزمین دارد.

آیت‌الله طالقانی در وصف ایشان گفته بود «در میان روحانیون، هیچ کس به اندازه آقای غیوری در دوران زندان به ملاقات بنده نیامده بود» و آیت‌آلله هاشمی رفسنجانی نیز در خاطرات خود بیان می‌کند «هر گاه برای ما مشکلی از نظر تعقیب نیروهای امنیتی رژیم شاه پیش می‌آمد، به منزل آیت‌الله غیوری در شهر ری می‌رفتیم».

کتاب «آئینه‌دار مهر» دربردارنده خاطرات آیت‌الله غیوری است. خاطرات ایشان طی چندین جلسه مصاحبه‌ی حضوری و در فاصله‌ی سال‌های 1382-1374 در مرکز اسناد انقلاب اسلامی و جلسات متعددی در سال‌ 1385 در معاونت فرهنگی و پژوهشی مؤسسه‌ی خیریه‌ی باقیات الصالحات انجام شده است. خاطرات اولیه که توسط مرکز اسناد انقلاب اسلامی و بر اساس توالی زمانی و موضوعی سازماندهی شده بود، با مصاحبه‌های تکمیلی معاونت فرهنگی و پژوهشی مؤسسه‌ی خیریه‌ی باقیات‌الصالحات با آیت‌الله غیوری ، تلفیق و تکمیل گردید.

این اثر در سال 1392 در شمارگان 1200 نسخه و  287 صفحه و به قیمت هفتاد و شش هزار ریال تجدید چاپ گردیده است.