به گزارش مشرق نيوز به نقل از ايسنا، حضرت عبدالعظيم حسني(ع) فرزند عبدالله بن علي، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبي(ع) است و نسب ايشان با چهار واسطه به آن حضرت مي‌رسد و مادر ايشان " فاطمه" دختر "عقبة بن قيس" است.
ولادت با سعادت حضرت عبدالعظيم(ع) در سال 173 هجري قمري در شهر مقدس مدينه واقع شده است و مدت 79 سال عمر با برکت ايشان با دوران امامت چهار امام معصوم يعني؛ امام موسي کاظم(ع)، امام رضا(ع)، امام محمدتقي(ع) و امام علي النقي(ع) مقارن بوده است، ايشان محضر مبارک امام رضا(ع)، امام محمد تقي(ع) و امام هادي(ع) را درک کرده و احاديث فراواني را از آنان روايت کرده است.
اين فرزند پيامبر صلّي الله عليه و آله وسلّم، از آنجا که از نوادگان حضرت امام حسن مجتبي(ع) است به «حسني» شهرت يافته است.
حضرت عبدالعظيم الحسني(ع) از دانشمندان شيعه و از راويان حديث ائمه معصومين(ع) و از چهره‌هاي بارز و محبوب و مورد اعتماد، نزد اهل بيت عصمت(ع) و پيروان آنان بود و در مسايل دين، آگاه و به معارف مذهبي و احکام قرآن، شناخت و معرفتي وافر داشت.
ستايشهايي که ائمه معصومين(ع) از ايشان به عمل آورده‌اند، نشاندهنده شخصيت علمي و مورد اعتماد اوست؛ حضرت امام هادي(ع) گاهي اشخاصي را که سؤال و مشکلي داشتند، راهنمايي مي‌فرمودند که از حضرت عبدالعظيم الحسني(ع) بپرسند و او را از دوستان حقيقي خويش مي‌شمردند و معرفي مي‌فرمودند.
در آثار علماي شيعه نيز، تعريفها و ستايشهاي عظيمي درباره ايشان به چشم مي‌خورد، آنان از حضرت عبدالعظيم الحسني(ع) به عنوان عابد، زاهد، پرهيزکار، ثقه(مورد وثوق)، داراي اعتقاد نيک و صفاي باطن و به عنوان محدثي عالي مقام و بزرگ ياد کرده‌اند.
در روايات متعددي نيز براي زيارت حضرت عبدالعظيم(ع)، ثوابي همچون ثواب زيارت حضرت سيدالشّهدا، امام حسين(ع) بيان شده است.
زمينه‌هاي مهاجرت حضرت عبدالعظيم(ع) از مدينه به ري و سکونت در غربت را بايد در اوضاع سياسي و اجتماعي آن عصر جستجو کرد؛ خلفاي عباسي نسبت به خاندان حضرت پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و شيعيان ائمه(ع) بسيار سختگيري مي‌کردند.
در ادامه برخي از سخنان معصومين(ع) و علماي بزرگوار که از سوي ايشان نقل شده است، آورده مي‌شود:
حضرت امام محمد باقر عليه السلام به محمد بن مسلم فرمود: مردم تو را گول نزنند، زيراکه مسئوليت کارهاي تو، به خودت متوجه است و به آنها ارتباط ندارد، ايام عمرت را به کارهاي بيهوده نگذران، روزهاي زندگي را به چون و چرا به هدر مده، زيرا همراه تو کساني هستند که کارهاي روزانه تو را محاسبه و يادداشت مي‌کنند. اگر عمل نيکي را انجام دادي، گرچه کوچک باشد، حقير مشمار، براي اينکه آن را خواهي ديد در جايي که تو را خشنود سازد؛ و اگر کار بدي انجام دادي، آن را نيز کوچک مشمار زيرا که به تو خواهد رسيد در هنگامي که تو را بدحال سازد، و نيکي کن، بدرستي که من چيزي را نديدم که انسان ر ا از زودتر به مقصد رساند از عمل خوب تازه‌اي که در مقابل گناه کهنه‌اي انجام دهد.
روزي حضرت امام رضا عليه السلام رو به حضرت عبدالعظيم عليه السلام فرمود و چند توصيه راهگشاي اخلاقي به او آموخت تا به شيعيان و ياران ابلاغ کند. متن فرمايش چنين بود:
اي عبدالعظيم، سلام مرا به دوستان برسان و به آنها بگو:
- شيطان را به دلهاي خويش راه ندهند.
- درگفتار خويش، راستگو باشند و امانت را ادا کنند.
- از جدال و نزاع بيهوده‌اي که سودي برايشان ندارد دوري کنند و خاموشي را پيشه خود سازند.
- به همديگر روي آورند و به ديدار و ملاقات هم بروند « فان ذلک قربه الي» زيرا اينکار موجب نزديکي به من است.
- آنان خود را به دشمني و بدگويي با يکديگر مشغول نسازند، زيرا با خود عهد کرده‌ام که اگر کسي چنين کاري انجام دهد و دوستي از دوستانم را ناراحت کند يا به خشم آورد، خداوند را بخوانم تا او را دردنيا با شديدترين عذابها مجازات کند و در آن سرا نيز از زيانکاران خواهد بود.
به ايشان بگو: همانا پروردگار نيکوکارانشان را آمرزيده و از خطاي گنهکارانشان درگذشته است، مگر کساني که به خدا شرک ورزيده يا دوستي از دوستانم را آزرده، يا کينه آنها را با دل بگيرد؛ بدرستي که خداوند او را نخواهد بخشيد تا آنکه از کردار ناشايست خويش دست بکشد، هرگاه از اين اعمال نادرست دوري گزيند، آمرزش خدا را شامل خود گردانيده است وگرنه، روح ايمان از قلبش بيرون رفته و از ولايت ما خارج گشته است و بهره‌اي از ولايت ما نخواهد برد «و اعوذبک من ذلک»
منبع: (با اندکي دخل و تصرف) سايت آستان مقدس حضرت عبدالعظيم حسني(ع) و امامزادگان
