به گزارش مشرق، سعيد بيابانکي در گفت‌و‌گو با فارس درباره حاشيه‌هاي اختتاميه جشنواره فجر و خداحافظي علي معلم دامغاني از دنياي شعر و شاعري و آيا اينکه دنياي شعر و شاعري بازنشستگي دارد يا نه گفت: شاعري که بازنشستگي ندارد. اين شعر است که به آدم سلام مي‌کند و شعر هم هست که از آدم خداحافظي مي‌کند. اما به هر حال اين اتفاق افتاده و احتمالا منظور ايشان بوده است که ديگر پشت تريبون حاضر نمي‌شوم.
* اي کاش شاعران پيشکسوت از ورزشکاران درس بگيرند
وي افزود: 2 سال پيش من در مصاحبه با خبرگزاري‌ها گفته بودم که اي کاش پيش کسوت‌هاي شعر هم از ورزش درس مي‌گرفتند و يک روز با تريبون خداحافظي مي‌کردند.
بيابانکي گفت:اين خداحافظي با تريبون به علت کثرت شاعران جوان در يکي دودهه اخير و کارهاي درخشاني است که ارائه مي‌دهند و به هر حال بايد عرصه براي جوان‌ترها باز شود.
وي افزود: بارها ديده شده که در يک برنامه 2 ساعته شعرخواني، 10 نفر پيشکسوت شعر مي‌خوانند که معمولا اين شعرهايشان هم قديمي و براي 20 سال پيش است. معلوم است که جماعت به حظ هنري نمي‌رسد در حالي که جوان‌ترها مي‌توانند اين نقص را بر طرف کنند.
* معلم خودش را تکرار نکرده اما بقيه از او درس بگيرند
اين شاعر گفت: گرچه به نظر من با خداحافظي استاد معلم از شعر و شاعري بخشي از جامعه ادبي زيان مي‌کند چون او تنها شاعر نيست بلکه فاضل و دانشمند و گنجينه‌اي از اطلاعات ادبي و تاريخي است، اما او مي‌خواسته با اين کار به ديگران درس بدهد که به او اقتدا کنند.
بيابانکي اظهار داشت: علي معلم با اين حرکت مي خواست به آنهايي که ديگر حرفي براي گفتن ندارند ياد بدهد کنار بروند و اين درحالي است که خود ايشان در اين سال‌ها هيچ وقت خودش را تکرار نکرده و درجا نزده است.
وي افزود:علي معلم زماني با مثنوي‌هاي آنچناني شورانگيزي مي‌کرد، در فصل بعدي کارهايش به ترانه سرايي پرداخت و دو سالي هم بود که شنيده بودم به شعرهاي نيمايي مي‌پردازد. ايشان درجا نزده اما بقيه از او ياد بگيرند.
