به گزارش مشرق، انتقاد از تاخیر دولت در ارائه برنامه‌های بخش مسکن همچنان ادامه دارد و برخی نمایندگان مجلس معتقدند که این بخش به امید خدا رها شده است و شماری دیگر از نمایندگان طرح استیضاح وزیر راه و شهرسازی را به هیات رئیسه مجلس تقدیم کرده‌اند.
اما در سوی دیگر ماجرا وزارت راه و شهرسازی به‌عنوان متولی بخش مسکن چند وقتی است که از بازنگری طرح جامع مسکن خبر داده و ارائه هرگونه برنامه‌ای را به پس از نهایی شدن این طرح موکول کرده است.
طرحی که قرار است همه سیاست‌های دولت در بخش مسکن را تعیین کرده تا بر اساس آن هدفگذار‌ی‌های لازم جهت کاهش فاصله عرضه و تقاضا انجام شود.
در این طرح بر اساس سه شاخص نیاز انباشته مسکن، خانوارهای جدید و واحدهای نیازمند نوسازی کشور مورد بازنگری قرار گرفته است. بر اساس نیازسنجی‌های صورت گرفته طرح جامع مسکن در دو فاز اجرایی می‌شود؛ فاز اول از سال 93 تا 95 و فاز دوم از سال 95 تا سال 1405 که در واقع افق برنامه طرح جامع مسکن محسوب می‌شود.
به‌عبارت دیگر طرح جامع مسکن برای یک دوره سه ساله و یک دوره 10 ساله تدوین شده تا به این ترتیب سیاست‌های دولت به تعادل بین عرضه و تقاضای مسکن منجر شود.
جزئیات طرح مسکن جامع حاکی از آن است که در فاز اول طرح جامع مسکن (سال 93 تا 95) بر اساس شاخص‌های خانوارهای جدید، نیاز انباشته مسکن و واحدهای نیازمند به نوسازی در مجموع دو میلیون و 788 هزار واحد مسکن باید ساخته شود.
مطابق برآوردهای انجام شده طی سه سال 93، 94 و 95 حدود 509 هزار خانوار جدید در کشور شکل می‌گیرد، از سوی دیگر در همین مدت نیز نیاز انباشت مسکن حدود 140 هزار واحد مسکونی خواهد بود و در نهایت نیز حدود 240 هزار واحد مسکونی نیازمند نوسازی هستند.
سهم سال 93 از ساخت مسکن در طرح جامع حدود یک میلیون واحد پیش‌بینی شده است. این در حالی است که سال 94 حدود 70 هزار واحد از رقم سال 93 کاسته شده و باید حدود 933 هزار واحد مسکونی ساخته شود.
در نهایت در سال 95 نیز 855 هزار واحد مسکونی ساخته می شود تا در مجموع حد فاصل سال‌های 93 تا 95 یعنی در فاز اول طرح جامع مسکن دو میلیون و 788 هزار واحد مسکونی ساخته شود.
گرچه نمایندگان مجلس از توقف ادامه طرح مسکن مهر و عدم ارائه برنامه دولت در بخش مسکن گلایه دارند، اما به نظر می‌رسد طرح جامع مسکن مورد بازنگری جامعی قرار گرفته و این امیدواری را به وجود آورده تا در یک بازه زمانی 13 ساله مشکلات تاریخی مسکن را برای همیشه ریشه‌کن کند.
البته رفع مشکلات عدیده مسکن در کشور به مسائل متعددی از جمله ایفای نقش حمایتی دولت بستگی دارد، دولت یازدهم به جز خودش سه دولت بعدی را نیز درگیر طرح جامع مسکن خواهد کرد و در این صورت باید تمام جوانب کار را مد نظر قرار دهد تا اتفاقی که برای طرح مسکن مهر (توقف) روی داد توسط دولت‌های دوازدهم، سیزدهم و چهاردهم برای طرح جامع تکرار نشود.
چگونگی تامین مالی برنامه‌های طرح جامع مسکن در فاز اول و افق 10 ساله نیز مهم‌ترین رکن دستیابی به اهداف تعیین شده در این طرح به شمار می‌رود و بی شک بدون در نظر گرفتن این مولفه اجرای برنامه‌ها با مصائب متعددی روبرو خواهد شد.
اما در سوی دیگر ماجرا وزارت راه و شهرسازی به‌عنوان متولی بخش مسکن چند وقتی است که از بازنگری طرح جامع مسکن خبر داده و ارائه هرگونه برنامه‌ای را به پس از نهایی شدن این طرح موکول کرده است.
طرحی که قرار است همه سیاست‌های دولت در بخش مسکن را تعیین کرده تا بر اساس آن هدفگذار‌ی‌های لازم جهت کاهش فاصله عرضه و تقاضا انجام شود.
در این طرح بر اساس سه شاخص نیاز انباشته مسکن، خانوارهای جدید و واحدهای نیازمند نوسازی کشور مورد بازنگری قرار گرفته است. بر اساس نیازسنجی‌های صورت گرفته طرح جامع مسکن در دو فاز اجرایی می‌شود؛ فاز اول از سال 93 تا 95 و فاز دوم از سال 95 تا سال 1405 که در واقع افق برنامه طرح جامع مسکن محسوب می‌شود.
به‌عبارت دیگر طرح جامع مسکن برای یک دوره سه ساله و یک دوره 10 ساله تدوین شده تا به این ترتیب سیاست‌های دولت به تعادل بین عرضه و تقاضای مسکن منجر شود.
جزئیات طرح مسکن جامع حاکی از آن است که در فاز اول طرح جامع مسکن (سال 93 تا 95) بر اساس شاخص‌های خانوارهای جدید، نیاز انباشته مسکن و واحدهای نیازمند به نوسازی در مجموع دو میلیون و 788 هزار واحد مسکن باید ساخته شود.
مطابق برآوردهای انجام شده طی سه سال 93، 94 و 95 حدود 509 هزار خانوار جدید در کشور شکل می‌گیرد، از سوی دیگر در همین مدت نیز نیاز انباشت مسکن حدود 140 هزار واحد مسکونی خواهد بود و در نهایت نیز حدود 240 هزار واحد مسکونی نیازمند نوسازی هستند.
سهم سال 93 از ساخت مسکن در طرح جامع حدود یک میلیون واحد پیش‌بینی شده است. این در حالی است که سال 94 حدود 70 هزار واحد از رقم سال 93 کاسته شده و باید حدود 933 هزار واحد مسکونی ساخته شود.
در نهایت در سال 95 نیز 855 هزار واحد مسکونی ساخته می شود تا در مجموع حد فاصل سال‌های 93 تا 95 یعنی در فاز اول طرح جامع مسکن دو میلیون و 788 هزار واحد مسکونی ساخته شود.
گرچه نمایندگان مجلس از توقف ادامه طرح مسکن مهر و عدم ارائه برنامه دولت در بخش مسکن گلایه دارند، اما به نظر می‌رسد طرح جامع مسکن مورد بازنگری جامعی قرار گرفته و این امیدواری را به وجود آورده تا در یک بازه زمانی 13 ساله مشکلات تاریخی مسکن را برای همیشه ریشه‌کن کند.
البته رفع مشکلات عدیده مسکن در کشور به مسائل متعددی از جمله ایفای نقش حمایتی دولت بستگی دارد، دولت یازدهم به جز خودش سه دولت بعدی را نیز درگیر طرح جامع مسکن خواهد کرد و در این صورت باید تمام جوانب کار را مد نظر قرار دهد تا اتفاقی که برای طرح مسکن مهر (توقف) روی داد توسط دولت‌های دوازدهم، سیزدهم و چهاردهم برای طرح جامع تکرار نشود.
چگونگی تامین مالی برنامه‌های طرح جامع مسکن در فاز اول و افق 10 ساله نیز مهم‌ترین رکن دستیابی به اهداف تعیین شده در این طرح به شمار می‌رود و بی شک بدون در نظر گرفتن این مولفه اجرای برنامه‌ها با مصائب متعددی روبرو خواهد شد.
