گروه بین‌الملل مشرق- عملیات اخیر ارتش رژیم صهیونیستی موسوم به "صخره سخت" از روز 8 ژوئیه علیه مردم غزه آغاز شد و همچنان ادامه دارد. طی این حملات هوایی و موشکی و اخیراً زمینی بیش از 500 نفر از مردم غزه کشته شده‌اند که به تأیید نمایندگان سازمان ملل اکثر آن‌ها غیرنظامی و شمار زیادی از آن‌ها کودک و زن بوده‌اند.

چند شب پیش فعالانی از آمریکا، اسپانیا، سوئد، ونزوئلا، فرانسه، انگلستان، استرالیا، و نیوزیلند خود را به بیمارستان سالمندان "الوفاء" در منطقه "شجاعیه" شهر غزه رساندند و به عنوان سپر انسانی قصد دفاع از آن را داشتند. با این حال ارتش اسرائیل ساعت 2 بامداد 20 ژوئیه پنج موشک را به عنوان هشدار به سوی این بیمارستان شلیک کرد که در اثر آن بخشی از دیوار بیمارستان فرو ریخت. در حال حاضر عملاً امکان استفاده از بیمارستان وجود ندارد.

"رینا آندولینی" فعال مسلمان حامی مردم غزه از کشور انگلیس

یکی از این فعالان توضیح می‌دهد: اولین حمله موشکی اسرائیل در ساعت 2:00 بامداد طبقه چهارم بیمارستان را هدف قرار داد. ساعت 19:00 حمله دیگری انجام شد و درها، پنجره‌ها و شیشه‌ها از جا کنده شد و شکست، پله‌های بیمارستان آسیب دید و سوراخی بزرگ در دیوار بیمارستان ایجاد شد. ساعت 20:00 کسی با رئیس بیمارستان تماس گرفت و با "لهجه غلیظ اسرائیلی" پرسید: آیا تلفات داده‌اید؟ آیا طبقه بالای بیمارستان خالی است؟ آیا قرار است بیمارستان را تخلیه کنید؟

این در حالی است که رئیس بیمارستان الوفاء می‌گوید: ما نمی‌توانیم بیمارستان را تخلیه کنیم، چون جایی نیست که بیماران را به آن‌جا ببریم. "بیمارستان الوفاء جای بیمارانی است که 24 ساعت شبانه روز نیاز به توجه پزشکی دارند، از جمله بیمارانی که نمی‌توانند حرکت کنند و یا افرادی که با لوله تغذیه می‌شوند. بسیاری از بیماران بیش از 60 سال دارند و زنان و مردان سالخورده هستند."

در حال حاضر، داوطلبان بین‌المللی بیمارستان را ترک کرده‌اند و در یک مرکز امداد و نجات در حومه محله "شجاعیه" مستقر هستند. "رینا آندولینی" 32 ساله یکی از فعالان بین‌المللی است که به غزه آمده است. وی تصمیم گرفته بود تا به همراه چند تن از دوستان خود که از سراسر دنیا خود را به غزه رسانده‌اند، به عنوان سپر انسانی از بیمارستان الوفاء دفاع کند.

خبرنگار بین‌الملل مشرق مصاحبه‌ای را با "رینا آندولی" فعال انگلیسی حامی فلسطین ترتیب داده و از وضعیت غزه و به خصوص بیمارستان الوفاء جویا شده که متن مصاحبه به شرح زیر است:

بیمارستان الوفاء بعد از اصابت موشک‌های اسرائیلی

لطفاً بگویید چرا در غزه هستید و چگونه به موضوع فلسطین علاقه‌مند شدید؟

من 1 ژوئن امسال برای دومین بار به غزه آمدم. فقط آمده‌ام تا به هر شکلی که می‌توانم به مردم غزه کمک کنم. خداوند این امکان را برای من فراهم کرد که به غزه بیایم و می‌دانم وظیفه دارم هرچه از دستم برمی‌آید برای مردم این منطقه انجام دهم. مهم‌ترین کمکی که من می‌توانم بکنم اطلاع‌رسانی درباره غزه است و این کار را از طریق مصاحبه با رسانه‌های جمعی و انتشار اخبار و تصاویر مظلومیت مردم غزه در شبکه‌های اجتماعی انجام می‌دهم.

من سال‌هاست به موضوع فلسطین علاقه‌مند شده‌ام و به همین خاطر سال 2013 برای اولین بار به غزه سفر کردم. این سفر من را مصمم‌تر کرد تا دوباره به غزه برگردم تا در میان مردمی باشم که به آن‌ها علاقه دارم. البته من به تنهایی نمی‌توانم چیزی را تغییر دهم، اما دعا می‌کنم که تلاش‌های ما پاداش داشته باشد و یک روز ان‌شاء الله شاهد فلسطینی آزاد باشیم.

تنها دسترسی اکثریت مردم جهان به آنچه واقعاً در غزه اتفاق می‌افتد از طریق رسانه‌هایی است که بسیاری معتقدند عمدتاً توسط صهیونیست‌ها کنترل می‌شوند. لطفاً شما به ما بگویید که این روزها وضع زندگی در غزه چگونه است؟

غزه به یک حمام خون تبدیل شده است. اسرائیلی‌ها قتل‌عام به راه انداخته‌اند و غیرنظامیان را هدف قرار می‌دهند. سربازان رژیم صهیونیستی 20 ژوئیه یک آتش‌بس 3 ساعته اعلام کردند و گفتند فعالان بین‌المللی می‌توانند به وضعیت مجروحان رسیدگی کنند. ما هم طبق وظیفه‌ای که داشتیم به محله شجاعیه رفتیم که من نام آن را "منطقه مرگ" گذاشته‌ام.

پس از اعلام آتش‌بس تلاش ما برای پیدا کردن مجروحین در منطقه شجاعیه آغاز شد و حین جستجو کاملاً در تیررس نظامیان صهیونیست بودیم. با این حال فکر می‌کردیم چون آتش‌بس است، می‌توانیم با خیال راحت مجروحان را پیدا کنیم و به بیمارستان انتقال بدهیم. سعی داشتیم مجروحان بی‌شماری را نجات دهیم که روی زمین افتاده بودند. با این حال، به محض آن‌که وارد یک محیط باز شدیم، صدای شلیک گلوله‌ای را شنیدیم. تک‌تیرانداز اسرائیلی نتوانست هیچ‌کدام از ما را بزند، اما گروه چند نفره‌مان از هم پاشید.

من در یک طرف با محمد و مرد جوان فلسطینی دیگری بودم که آمده بود تا دنبال خانواده‌اش بگردد. در طرف دیگر "جو"، "چارلی" و "فرد" بودند. مرد فلسطینی کمی ار ما فاصله گرفت و همین کافی بود... صدای شلیک گلوله دوم را  ساعت 15:27 شنیدیم و مرد جوان روی زمین افتاد. هیچ‌کس نمی‌توانست به او کمکی کند. تنها یک متر با ما فاصله داشت، اما نمی‌توانستیم به او کمک کنیم. بی‌شک اگر تکان می‌خوردیم بقیه ما هم هدف تک‌تیراندازهای اسرائیلی می‌شدیم.

شما ظاهراً به عنوان یک سپر انسانی برای دفاع از بیمارستان الوفاء به منطقه رفته‌اید. آیا ارتش اسرائیل در غزه چیزی به عنوان سپر انسانی را به رسمیت می‌شناسد؟

به هیچ وجه. نیروهای اشغالگر هیچ ارزشی برای زندگی انسان‌ها قائل نیستند. چه زندگی فلسطینیان و چه زندگی سایر انسان‌ها. آنها به طرف همه کس شلیک می‌کنند، هیچ فرقی ندارد که آن فرد یک غیرنظامی فلسطینی باشد یا یک فعال بین‌المللی. صهیونیست‌ها هر کاری لازم باشد انجام می‌دهند تا به آن هدفی برسند که به دنبالش هستند. حمله به بیمارستان الوفاء در غزه این موضوع را به خوبی نشان می‌دهد. صهیونیست‌ها به افراد بی‌گناه و آسیب‌پذیری حمله کرده‌اند که حتی قادر به دفاع از خود هم نیستند، چه برسد به آن‌که مقابل اسرائیل بجنگند.

لطفاً در مورد وضعیت بیمارستان الوفاء و بیماران در آن بگویید. مقامات ارتش اسرائیل در توجیه حمله به بیمارستان‌ها اعلام کرده‌اند که نیروهای مقاومت از بیمارستان‌ها برای شلیک موشک به سمت اسرائیل استفاده می‌کنند. آیا از بیمارستان الوفاء به عنوان پایگاه نظامی هم استفاده می‌شود؟

خیر. بیمارستان الوفاء صرفاً یک مرکز توانبخشی برای تمام سنین است. به مردم کمک می‌کند تا دوباره روی پای خود بایستند. البته الآن دیگر بیمارستانی در کار نیست. اسرائیلی‌ها آن را نابود کردند. دیگر جایی برای کمک به کسانی وجود ندارد که نیاز به مراقبت‌های پزشکی دارند.

یک پسر 12 ساله به نام محمد این‌جا بستری بود که چند ماه پیش در آب غرق شده و به مدت 15 دقیقه زیر آب باقی مانده بود. این اتفاق عملکرد مغز او را مختل کرده بود. محمد در حال حاضر، هیچ واکنشی به اقدامات پزشکی نشان نمی‌دهد. دارو و درمان دیگر نمی‌تواند کمکی به او کند، اما خداوند می‌تواند. موارد بسیاری مثل این وجود دارد و بیمارستان الوفاء سعی می‌کند به همین‌گونه افراد کمک کند.

هیچ سرباز یا نظامی فلسطینی در این بیمارستان حضور ندارد. بعضی مسائل که توسط صهیونیست‌ها مطرح می‌شود، تنها به منظور توجیه اقداماتشان است. تمام مردم دنیا می‌دانند که هیچ توجیه قابل قبولی برای حمله به بیمارستان‌ها و کشتن بیماران وجود ندارد. گرچه اسرائیل به ارائه توجیه برای کشتن زنان و کودکان نیاز ندارد.

آیا امکانات بیمارستان کافی است؟ چه امکاناتی هنوز نیاز است و اگر این امکانات ارائه نشود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

منظورتان از امکانات چیست؟ ما به یک بیمارستان کاملاً جدید نیاز داریم. آیا کسی می‌تواند به ما یک بیمارستان جدید بدهد؟ اسرائیلی‌ها با موشک به این بیمارستان غیرنظامی حمله کردند و عملاً چیزی از آن باقی نگذاشتند. کسی نیست بگوید بیماران بستری‌شده را کجا باید ببریم. بیماران جدید را کجا باید بستری کنیم؟ افرادی که در این بیمارستان بستری بودند مجبور شده‌اند به خانه بروند و بدون مراقبت‌های ویژه حتی ممکن است بمیرند.

شایعاتی وجود دارد مبنی بر این‌که ارتش اسرائیل علیه غزه از سلاح‌های ممنوعه، مانند بمب فسفری استفاده کرده است. آیا این شایعات صحت دارد و اگر چنین است سلاح‌های ممنوعه چه اثری روی تلفات داشته است؟

بله. بسیاری از موادی که اسرائیل در حمله به غزه استفاده می‌کند غیرقانونی است. از طرف دیگر، ما همین الآن هم با کمبود تجهیزات پزشکی حتی برای مداوای بیماران عادی مواجه هستیم. صهیونیست‌ها از مواد شیمیایی استفاده می‌کنند که ما هیچ درمانی برای آسیب‌های آن‌ها نداریم. پزشکان بیمارستان کاملاً درمانده شده‌اند، چرا که امکانات لازم برای درمان قربانیان این سلاح‌های شیمیایی را ندارند.

چرا کشورهای غربی هنوز هم هیچ پشتیبانی رسمی از غزه نمی‌کنند؟

من نمی‌دانم چرا دولت‌های غربی و جامعه جهانی مقابل این جنایات فریاد نمی‌زنند، اما همین سکوت آن‌هاست که اتفاقاً کرکننده است. زندگی فلسطینیان برای سیاستمداران غربی هیچ ارزشی ندارد.

در انتها اگر صحبتی با مخاطبین ما دارید یا نکته دیگری هست که فکر می‌کنید لازم است بیان شود، لطفاً بفرمایید.

وضعیت در غزه هر لحظه بدتر می‌شود. مردم جلوی چشمان ما مجروح می‌شوند و می‌میرند. کودکان پدر و مادر خود را از دست می‌دهند. پدر و مادرها فرزندان خود را از دست می‌دهند. نیروهای اشغالگر اسرائیلی هم دست از این قتل‌عام برنمی‌دارند. جهان باید علیه اسرائیل اقدام کند. این قتل‌عام باید متوقف شود. فلسطین باید از اشغالگری اسرائیل نجات پیدا کند. جنایت علیه بشریت باید متوقف شود. استفاده از مواد شیمیایی غیرقانونی باید متوقف شود. کشتار و تخریب و محاصره باید پایان یابد. همین الان.

البته فلسطینی‌ها شکایتی نمی‌کنند. فقط خدا را برای همه چیز شکر می‌کنند و هر روز در مبارزه با اشغالگران مصمم‌تر می‌شوند. هرچه اسرائیل بیش‌تر آن‌ها را تحت فشار می‌گذارد، آن‌ها امیدشان بیش‌تر می‌شود. هیچ چیز باعث نمی‌شود مبارزه با ظلم و ستم متوقف گردد. مردم غزه قوی هستند و به خود افتخار می‌کنند و ایمان راسخ به خدا دارند.

باز هم می‌گویم با توجه به حملات مکرر اسرائیل، برای ما امکان‌پذیر نیست که به داخل بیمارستان برویم. این کار بیش از حد خطرناک است. صبح امروز هنگامی که به آن‌جا رفتم، هنوز هم دود از بیمارستان بلند می‌شد و هیچ راهی برای ورود به بیمارستان وجود نداشت. این بیمارستان تا اطلاع ثانوی قادر به ارائه خدمات نیست و حتی در صورت تأمین امنیت هم به تعمیرات، دارو و تجهیزات جدید زیادی نیاز خواهد داشت.