به گزارش مشرق، جان کری که روز گذشته وارد مصر شده بود، در کنفرانس خبری مشترک با «سامح شکری»، همتای مصری خود سخنانی درباره اوضاع عراق بر زبان آورد که بسیار تعجب‌برانگیز بود. او گفت: «آمریکا مسئول اتفاقاتی که در عراق می‌افتد، نیست!» هنوز زمان زیادی از این اظهارنظر نگذشته بود که سخنان «راند پاول»، سناتور جمهوریخواه درباره کمک‌های آمریکا به شورشیان دولت اسلامی عراق و شام بر روی خروجی شبکه خبری سی‌ان‌ان قرار گرفت. وی سیاست‌های نادرست آمریکا و مداخله بیش از حد در بحران سوریه را عامل به وجود آمدن پناهگاهی مناسب برای تروریست‌های خاورمیانه و کشیده شدن هرج و مرج به شمال عراق دانست و گفت: «یکی از دلائل تقویت داعش ارسال سلاح‌های آمریکایی برای متحدان این گروه در سوریه است. داعش در سوریه متحد ما بود؛ ما برای عقب راندن نیروهای وفادار به دولت دمشق، به شبه نظامیان سلاح دادیم و مکانی امن برای این افراد در سوریه درست کردیم؛ به نظر من دخالت ما در سوریه منجر به اوضاع جاری عراق شد.»
وی افزود: « ما در جنگ سوریه، با داعش متحد بودیم و در حقیقت در صف این گروه در جنگ مقابل بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه بودیم. آیا حالا می‌خواهیم با دخالت نظامی در عراق مقابل متحد خود در سوریه بایستیم؟ این یک تناقض است.»
هر چند این سناتور جمهوریخواه به وضوح از نقش آمریکا در تقویت شورشیان داعش و مسلح کردن آنها پرده برداشته، اما پاسخ دیگری که می‌توان به ادعای جان کری درباره عدم دخالت در اوضاع عراق داد، ارجاع او به گذشته‌های نه چندان دور است. تا پیش از سال 2003 یعنی دقیقا تا قبل از لشکرکشی آمریکا به عراق، خبری از القاعده و نیروهای تکفیری در این کشور نبود. اما بلافاصله بعد از اشغال عراق به دست نظامیان آمریکایی، استان الانبار به مقر تروریست‌های تکفیری تبدیل شد. در آن زمان بهانه آنها لشکرکشی آمریکا و هدفشان کشتار نظامیان آمریکایی بود اما بعد از خروج آمریکایی‌ها از عراق، این مردم عراق اعم از شیعه و سنی بودند که سیبل حملات آنها قرار گرفتند. هر چند شورشیان این گروه می‌کوشند خود را نماد اهل سنت نشان دهند، اما در واقع، آنها ترکیبی از تکفیری‌ها و بعثی‌ها هستند.
با توجه به این سابقه جا دارد از وزیر امور خارجه آمریکا این سئوال پرسیده شود، اگر آنها نقشی در شکل‌گیری اتفاقات اخیر عراق ندارند، آیا او می‌تواند نمونه‌ای از جنایت‌های تفکیری‌ها در عراق پیش از سال 2003 ارائه کند؟
به علاوه، هر چند در ابتدای شروع اقدامات تروریستی داعش در عراق دقیقا مشخص نبود، پشت صحنه این اتفاقات چیست اما اکنون با فرو نشستن گردوغبارهای پیرامون این حادثه و موضع‌گیری‌های مقامات آمریکایی مشخص شده، این بار هم آمریکا در پشت خرابکاری‌های دولت اسلامی عراق و شام قرار دارد. درست در زمان اوج‌گیری حملات داعش به شهرهای مختلف عراق زمانی که دولت بغداد خواستار کمک آمریکا برای سرنگونی شورشیان دولت اسلامی عراق و شام شد، واشنگتن اعلام کرد شرط این کشور برای حمایت از بغداد استعفای نوری المالکی از قدرت است!
با توجه به همین موضوع بود که برخی تحلیلگران گفتند، احتمالا آمریکا طرح عربستان سعودی را در عراق پیگیری می‌کند. به باور آنها نوعی معامله میان آمریکا و عربستان بر سر عراق و مصر صورت گرفته است به این معنا که عربستان در قاهره، حافظ منافع آمریکا شود و به دولت عبدالفتاح السیسی، رئیس‌جمهور جدید مصر یاری رساند تا در راستای اهداف منطقه‌ای که حسنی مبارک نیز پیرو آن بود، حرکت کند و آمریکا هم در عراق پنهانی از داعش حمایت کند.
البته باید گفت که حمایت آمریکا از تکفیری‌ها مسبوق به سابقه است. در واقع، اخراج ارتش سرخ شوروی در افغانستان در اواخر دهه هفتاد را شاید بتوان اولین انگیزه‌ای دانست که باعث شکل‌گیری القاعده شد. آمریکا که نمی‌خواست به صورت مستقیم با اتحادیه جماهیر شوروی در افغانستان وارد درگیری شود، سعی کرد با فریب تعدادی از افراطیون و سلفی‌ها در کشورهای اسلامی و تحریک احساسات اسلامی آنان، گروهی منحرف را تشکیل دهد که زیر پوسته اعتقادات پوشالی و ظاهر دینی، منافع آمریکا در منطقه را برآورده کنند. به این ترتیب، این سازمان در اواخر دهه 1970 تحت عنوان دفتر «مکتب الخدمه» و با هدف آموزش، پشتیبانی و تجهیز مجاهدین عرب برای جنگ با شوروی سابق آغاز به کار کرد. ماموریت این گروه البته خیلی زود به ثمر نشست و ارتش شوروی در اوایل دهه هشتاد مجبور به عقب نشینی از افغانستان شد.
اما این پایان راه القاعده نبود. پیروزی این طرح، تصمیم‌سازان غربی را بر آن داشت تا اجازه دهند این پروژه به صورت مداوم در منطقه باقی بماند و هر جا لازم بود، در راستای منافع غرب وارد عمل شود. از نمونه‌های این مورد می‌توان به بحران سوریه اشاره کرد. در واقع، آمریکایی‌ها در بحران سوریه بار دیگر با حمایت غیر مستقیم از این گروههای تروریستی باعث تقویت آنها شدند. این حمایت‌های مالی و نظامی و استراتژیک به اندازه‌ای بود که این گروههای تروریستی توانستند دستاوردهایی داشته باشند و از طریق مقابله با ارتش سوریه، کنترل برخی مناطق را نیز به دست گیرند. با توجه به این موارد سخنان جان کری درباره اینکه آمریکا نقشی در اتفاقات اخیر در عراق ندارد، بسیار عجیب و غیرمنطقی به نظر می‌رسد.
