به گزارش مشرق به نقل از فارس، سرهنگ "معمر ابومنيار قذافي " رهبر ليبي و آنگونه که خود ادعا مي‌کند، رهبر انقلاب مردمي اين کشور و فرمانده نيروهاي مسلح ليبي در سال 1969 است که رياست شوراي رهبري انقلاب ليبي را از سال 1969 تا 1977 بدست داشت. قذافي از سال 1551 که ليبي در آن زمان يکي از ايالت‌هاي امپراتوري عثماني بشمار مي‌آمد تا کنون بر اين کشور حاکميت دارد و قديمي‌ترين حاکم ليبي و هم چنين قديمي‌ترين رهبر جهان بشمار مي‌آيد.

قذافي در سال 1969 با انجام کوتايي سفيد به همراه افسران ديگر که خود را به تبعيت از افسران آزاد مصر افسران آزاد خوانده بودند، به سلطنت پادشاه ليبي "ادريس السنوسي " پايان داده و خود قدرت را در کشور بدست گرفت.

* زندگي شخصي

"معمر محمد عبدالسلام أبو منيار القذافي " از قبيله "القذاذفه " در سال 1942م در روستايي به نام "جهنم " در نزديکي "شعيب الکراعي " في دشت "جارف " در منطقة "سرت " به دنيا آمد.
تحصيلات ابتدايي خود را در همان روستا به پايان رساند و سپس به شهر "سبها " در جنوب ليبي رفت ‌و پس از ازدواج با همسر اولش و به دنيا آمدن "محمد قذافي " از وي جدا شد و سپس با همسر دومش از قبيله "فرکاش " از شهر "دارالبيضاء " ازدواج کرد تا از وي صاحب هفت فرزند گردد که بزرگترين آنها "سيف الاسلام قذافي " است.

"جين کرتز " سفير آمريکا در ليبي در سال 2009 قذافي را اينگونه توصيف مي‌کند: شخصيتي عجيب با ادا اصول و اطواري غريب که به نوعي در فرد ايجاد ترس و وحشت مي‌کند، او عاشق سوارکاري است و دوستان و دشمنان را به يک اندازه از خود رنجيده خاطر مي‌کند.
کريز مي‌افزايد: او از لحاظ شخصيتي مبتلا به ترس ناخودآگاه و غير ارادي است و از بلندي‌ها به شدت مي‌ترسد و ترجيح مي‌دهد که هيچ‌گاه بر بالاي آب‌ها پرواز نکند.

* خاندان ليبي و حاکميت بر کشور

معمر قذافي داراي 7 فرزند، 6 پسر و يک دختر است که هر کدام از آنها بخشي از امور کشور را در دست دارند:

1- محمد: رئيس کميته ملي المپيک ليبي و صاحب 40 درصد از شرکت مشروبات غير الکلي ليبي که صاحب امتياز شرکت کوکاکولا در اين کشور است و شرکت ارتباطات بي‌سيم و با سيم و پست و تلگراف ليبي را نيز اداره مي‌کند.

2- سيف الاسلام
معمر قذافي به وي به عنوان جانشين خود نگاه مي کند و طي حوادث اخير ليبي با ظاهر شدن در تلويزيون رسمي اين کشور مردم ليبي را به قتل عام و کشتار تهديد کرد.
وي فارغ التحصيل دانشگاه لندن در رشته دکتراي اقتصاد و منادي اصلاح سياسي و اقتصادي در ليبي و رئيس موسسه بين المللي خيريه قذافي است.
سفارت امريکا در طرابلس در مورد نقش وي در رژيم معمر قذافي مي‌گويد: سيف الاسلام براي معمر چون تيغ دو لبه‌ است، از يک سو وجهه ليبي را در سطح بين المللي بهبود مي‌بخشد و از سوي ديگر و به اعتقاد بسياري از مردم اين کشور با مزدوري خويش براي بيگانگان و به دليل داشتن اعتماد به نفس بيش از حد لطمات و ضرباتي بسياري به کشور ليبي وارد کرده است.
او از دوستان بسيار نزديک "عبد الباسط المقرحي " متهم اصلي قضيه لاکربي است و از اخبار درز کرده به منابع خبري به نظر مي‌رسد که وي با برادرانش براي رسيدن به قدرت اختلاف نظر شديد دارد.

3- ساعدي: بسيار خشن و بدرفتار و متهم به قاچاق و مصرف مواد مخدر. داراي نفوذ بسيار جهت گرفن امتيازات تجاري و صاحب شرکت توليد تلويزيون در ليبي. گفته مي‌شود، وي در سرکوب اعتراضات بنغازي دخالت مستقيم داشته است.

4- معتصم: مشاور امنيت ملي قذافي. سفير صربستان در ليبي او را "کودن " خوانده و گفته مي‌شود، اختلافات شديدي با سيف الاسلام دارد.

5- هنيبعل: فردي متقلب و به دليل بازداشت توسط دولت ليبي به خاطر ضرب و شتم خدمتکارانش موجب بروز بحران ميان دو کشور ليبي و سوئيس شد و معمر قذافي را واداشت، در فوريه 2010 ميلادي، از مسلمانان بخواهد عليه سوئيس "جهاد کنند " و فتوا بدهد، مسلماناني که براي سوئيس کار مي‌کنند، کافرند.
گفته مي‌شود، هنيبعل به نوعي با بيماري‌هاي روحي و رواني نيز دست به گريبان است.

6- خميس: فرمانده يگان‌هاي ويژه ليبي معروف به "يگان 33 " است که آموزش‌هاي نظامي خود را در روسيه سپري نمود و گفته مي‌شود، يگان او بود که سرکوب اعتراضات بنغازي را برعهده داشت.

* ديدگاه‌ها و انديشه‌هاي سياسي قذافي

قذافي بنابر آنچه در کتاب سبز خود نوشته در حکومت به حاکميت دمکراتيک و مستقيم مردم معتقد است. هم چنين وي در اين کتاب نظريه‌اي را مطرح مي‌کند که نه مارکسيستي و نه سرمايه‌داري است و آن را نظريه جهان سوم براي زمامداري و حکومت مي‌داند. وي در مورد نظريه‌اش مي گويد: اين چکيده تجربه‌هاي بشري است و معتقد است: کميته‌هاي انقلاب بايد قدرت را در کشور بدست داشته باشند.
در مورد خاورميانه و نزاع اعراب - اسرائيل نيز ديدگاه "کتاب سفيد " يا "اسراطين " را ترويج مي‌کند، يعني تاسيس کشور فلسطيني واحد و يکپارچه که هم اعراب و هم يهود در آن درکنار يکديگر زندگي کنند.

* ديدگاه‌هاي قذافي درباره اعراب و جهان عرب

گرايشات قومي و عربي‌اش او را واداشت طرح‌هاي عجيب و غريبي براي جهان عرب ارائه دهد، از جمله:
- اعلام "ميثاق طرابلس " در سال 1969 ميان ليبي و سودان و مصر.
- "اعلاميه قاهره " در سال 1970 که با تکيه بر اصول و مبادي انقلاب،‌ آزادي و سوسياليسم خواستار اتحاد سه کشور شد.
- اتحاد جمهوري‌هاي عربي در سال 1971 ميان سه کشور ليبي و مصر و سوريه تحت اين عنوان که اين اتحاد مقدمات اتحاد کامل سه کشور را فراهم خواهد نمود.
- "بياينه جربه " جهت تاسيس جمهوري اسلامي عربي در سال 1974 ميان ليبي و تونس.
- "بيانيه وجده " که درصدد تاسيس اتحاد عربي آفريقايي بود و در سال 1984 ارائه گرديد.
- دعوت از کشورهاي عربي در سال 1988 جهت پيوستن به اتحاديه عربي - آفريقايي که آن را در سال 1984 با کشور مراکش آغاز نمود و اتحاد با مراکش را اولين گام در راه تشکيل اين اتحاديه تلقي کرد.
- لغو مرزها و قوانين گمرکي ميان ليبي و تونس از يک سو و ليبي و مصر از سوي ديگر در سال 1988
- ايفاي نقش در اتحاد دو يمن.
- امضاي "موافقتنامه مراکش " در سال 1989 به عنوان اولين گام در راه تحقق وحدت عربي.
- ارائه طرح اتحاد اعراب.
- ارائه طرح اتحاديه عربي - آفريقايي.

* ديدگاهاي قذافي درباره آفريقا

از جمله شعارهاي قذافي در مورد آفريقا اين است که "آفريقا براي آفريقايي‌هاست " و "آفريقايي‌ها بايد با يکديگر متحد شوند ". شايد قذافي به اين طريق مي خواست به نقش آفريقا در جهان کنوني تاکيد کند و شايد به همين دليل بود که آفريقا نقش مهمي در تغيير ديدگاه‌هاي آمريکا و انگليس در قضيه لاکربي بازي کرد و اين دو کشور را واداشت تا مواضع ليبي را در اين باره بپذيرند.
قذافي در سال 1999 "تجمع کشورهاي ساحل و صحرا " را تاسيس کرد که هم اکنون 23 کشور آفريقايي در آن عضويت دارند و پس از آن براي تبديل سازمان وحدت آفريقا به سوي اتحاديه آفريقا گام برداشت.

* قضيه ربودن امام موسي صدر

"سيد موسي صدر " معروف به "امام موسي صدر " متولد 14 خرداد 1307 در قم مرجع ديني و سياسي شيعيان پس از مهاجرت از ايران به لبنان، "مجلس اعلاي شيعيان لبنان " را تأسيس کرد و رهبري فکري و سياسي شيعيان اين کشور را عهده‌دار شد. وي در 3 شهريور سال 1357 و در آخرين مرحله از سفر دوره‌اي خود به کشورهاي عربي، بنابر دعوت رسمي معمر قذافي وارد ليبي شد و در روز 9 شهريور ربوده شد. دستگاه‌هاي قضايي لبنان و ايتاليا، و هم‌چنين تحقيقات انجام شده از سوي واتيکان، ادعاي رژيم ليبي مبني بر خروج صدر از آن کشور و ورود او به رم را رسما تکذيب کرده‌اند. مجموعه اطلاعات آشکار و پنهاني که طي دو دهه پيش بدست آمده، تماما گواه آنند که موسي صدر هرگز خاک ليبي را ترک نگفته‌است.
در اين ميان قرائن متعددي حکايت از آن دارند که امام موسي صدر هم‌چنان زنده بوده و چون برخي ديگر از علماي اسلامي، شرايط زندان حبس ابد را مي‌گذراند. در خبري که در 13 ارديبهشت 1380 توسط سايت "جبهه نجات ملي ليبي " بر روي شبکه جهاني اينترنت منعکس گرديد، مدعي آن است که موسي صدر در اواخر سال 1376 توسط برخي زندانبانان زندان ابوسليم شهر طرابلس مشاهده گرديد و اندکي پيش از ماه رمضان گذشته به مکاني ديگر انتقال يافته‌است.

به‌تازگي يک منبع ديپلماتيک ليبيايي که از نظام معمر قذافي رهبر ليبي جدا شده است، به " الجزاير تايمز " گفت که سيد موسي صدر هنوز درقيد حيات است و زيرنظر دستگاه‌هاي امنيتي ليبي و درمکاني بسيار ويژه نگاهداري مي‌شود.

* ماجراي لاکربي و تحريم ليبي

در 21 دسامبر 1988 هواپيماي خطوط مسافري پان امريکن بر فراز دهکده لاکربي در اسکاتلند منفجر شد و تمام 270 مسافر و خدمه آن جان باختند.

فاجعه هوايي لاکربي در آن سال‌ها به بزرگترين جريان تحقيق و بازجويي تاريخ انگلستان تبديل شد. اين حادثه تروريستي را عموماً حمله‌اي به آمريکا تلقي کردند، چون 189 نفر از قربانيان آمريکايي بودند. ماجراي لاکربي تا پيش از حملات 11 سپتامبر 2001 مرگبارترين حمله به شهروندان آمريکايي تلقي مي‌شد.

دولت‌هاي آمريکا و انگليس، ليبي را مسئول بمب‌گذاري در اين هواپيما معرفي کردند که به وضع تحريم‌هاي بين‌المللي عليه ليبي منجر شد. در سال 2003 دولت ليبي رسماً مسئوليت بمبگذاري در يک هواپيماي مسافربري شرکت پان امريکن در سال 1988 را قبول کرد. عبدالباسط مقرحي تنها فردي است که در ارتباط با اين بمب‌گذاري محکوم شده است.

* تحولات اخير ليبي

روز 27 بهمن سالجاري شبکه هاي تلويزيوني عرب زبان از آغاز اعتراضات و قيام مردمي در ليبي خبر داده و عنوان کردند که ليبي تظاهرات در اين کشور را آغاز کرده‌اند.

دليل شعله‌ور شدن اعتراضات مردمي در ليبي دستگيري يک وکيل و فعال حقوق بشر به نام "فتحي تاربل " عنوان شده که با بستگان زنداني‌هاي زندان ابوسليم که در آن مخالفان حکومتي و متهمان به اسلامگرايي نگهداري مي‌شوند، ارتباط داشته است.

پس از اعلام اين خبر صدها فعال سياسي مخالف رژيم قذافي خواستار برگزاري تظاهرات در روز 17 فوريه(28 بهمن) همزمان با ششمين سالگرد تظاهرات شهر بن غازي در سال 2005 شدند، در آن سال نيروهاي امنيتي رژيم ليبي به شدت اين تظاهرات را سرکوب کردند.
از 17 فوريه تا کنون اعتراضات مردمي سراسر ليبي را فراگرفته که با سرکوب بسيار شديد رژيم معمر قذافي و قتل عام مردم اين کشور و محکوميت‌هاي بين المللي همراه بوده است.