به گزارش مشرق، به رسول خدا (ص) خبر دادند که سعد بن معاذ فوت کرده . پیغمبر(ص) با اصحابشان از جاى برخاسته ، حرکت کردند. با دستور حضرت - در حالى که خود نظارت مى فرمودند - سعد را غسل دادند.

 
پس از انجام مراسم غسل و کفن ، او را در تابوت گذاشته و براى دفن حرکت دادند.

در تشییع جنازه او، پیغمبر(ص) پابرهنه و بدون عبا حرکت مى کرد. گاهى طرف چپ و گاهى طرف راست تابوت را مى گرفت ، تا نزدیکى قبر سعد رسیدند. حضرت خود داخل قبر شدند و او را در لحد گذاشتند و دستور دادند سنگ و آجر و وسایل دیگر را بیاورند! سپس با دست مبارک خود، لحد را ساختند و خاک بر او ریختند و در آن خللى دیدند آنرا بر طرف کردند و پس از آن فرمودند:  من مى دانم این قبر به زودى کهنه و فرسوده خواهد شد، لکن خداوند دوست دارد هر کارى که بنده اش انجام مى دهد محکم باشد.

 
در این هنگام ، مادر سعد کنار قبر آمد و گفت :  سعد! بهشت بر تو گوارا باد!

 
رسول خدا(ص) فرمود:  مادر سعد! ساکت باش ! با این جزم و یقین از جانب خداوند حرف نزن ! اکنون سعد گرفتار فشار قبر است و از این امر آزرده مى باشد.

 
آن گاه از قبرستان برگشتند.

مردم که همراه پیغمبر (ص) بودند، عرض کردند: یا رسول الله ! کارهایى که براى سعد انجام دادید نسبت به هیچ کس ‍ دیگرى تاکنون انجام نداده بودید: شما با پاى برهنه و بدون عبا جنازه او را تشییع فرمودید.

 
رسول خدا فرمود: ملائکه نیز بدون عبا و کفش بودند. از آنان پیروى کردم .

عرض کردند:گاهى طرف راست و گاهى طرف چپ تابوت را مى گرفتید!

حضرت فرمود:چون دستم در دست جبرئیل بود، هر طرف را او مى گرفت من هم مى گرفتم !

عرض کردند:  یا رسول الله(ص) بر جنازه سعد نماز خواندید و با دست مبارکتان او را در قبر گذاشتید و قبرش را با دست خود درست کردید، باز مى فرمایید سعد را فشار قبر گرفت ؟

حضرت فرمود: آرى ، سعد در خانه بداخلاق بود، فشار قبر به خاطر همین است !

 
بحار، ج 6، ص 220 و ج 22، ص 107 و ج 73، ص 298 با کمى تفاوت .