به گزارش مشرق به نقل از ايران ديپلماتيک، ناآرامي‌هاي اخير در بحرين، بويژه پس از وقايع رخ داده در مصر و تونس باعث شده تا عربستان سعودي و حکومت سلطنتي آن بشدت به تکاپو بيفتند.

در بحرين اکثريت مردم شيعه هستند اما اقليت سني حاکميت را در دست دارد و در ضمن اين را به يقين مي‌داند که در صورت بروز کوچکترين ناآرامي مي‌بايست هرچه سريعتر آن را سرکوب کند.
نگراني از ايران و نفوذ بدون وقفه آن، حکام طرفين بشدت هراسان کرده است. شيعيان بحريني و شيعيان عربستان سعودي که هر دو به زبان عربي صحبت مي‌کنند، مدت‌ها است که به نوعي با يکديگر روابط نزديک تري دارند. اکنون عربستان سعودي قصد دارد نقش برادر بزرگ تر را براي بحرين ايفاء کند. اگر چه بخش‌هاي جنوبي بحرين زماني داراي نفت فراوان بود، اما آنچه مسلم است نفت و ذخاير نفتي بحرين روبه پايان هستند و بحريني ها از نفت مرز عربستان سعودي استفاده مي‌کنند.

بدين وسيله طبق قرار دادي که در سال 1986 منعقد شد، بحريني‌ها از مرز حدودا 16 مايلي استفاده مي‌کند. البته شيخ‌ هاي عربستان سعودي و شاهزاده‌هاي آنان تعطيلات و خوش گذراني‌هاي خود را در آخر هفته ها و تعطيلات در بحرين و بارها و کلوب هاي شبانه آنجا به عيش مي‌گذرانند.

شيخ حمد پادشاه بحرين تصميم گرفت در سال 2001 اصلاحاتي را در قانون اساسي بحرين اجرا کند، البته عربستان سعودي چندان از اين بابت راضي و خشنود نبود. تا بدين جاي کار عربستان سعودي دخالت علني در قبال ناآرامي‌ها و بحران‌هاي موجود در بحرين نداشته، نگراني هاي رياض عمدتاً جنبه استراتژيک دارند. واشنگتن در شرايط کنوني با چالش‌هاي متعدد احتمالي سعودي، بحريني مواجه است، اولين آنها بخش يا استان شرقي است که مملو از چاه هاي نفت مي‌باشد و در واقع 10% از مايحتاج روزانه نفت جهان در آنجا توليد مي‌شود.
اگرچه تدابير شديد امنيتي در اطراف چاه ها اتخاذ شده، اما چاه هاي نفتي در گذشته در تيررس ايراني ها و القاعده قرار گرفته است. چنانچه بحران‌هاي موجود در بحرين به نوعي به عربستان سعودي سرايت کند، مي‌توان گفت که بحران ها از منطقه‌ اي بودن تبديل به بحران هاي جهاني خواهند شد. مطلب نگران کننده دوم اين است که بحرين مقر ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريکا است از همه مهم تر پايگاه هاي نظامي دريايي که وظيفه تأمين و پوشش نيروها در خليج(فارس) را دارد و حتي عملکرد هاي پوششي و لجستيک نيروهاي نظامي در افغانستان را دارد، در کنار محله‌هاي شيعه نشين مي‌باشد، آمريکا بشدت از اين بابت نگران است هرچند که جمعيت معترض تظاهرکننده تا به حال درخواست نکرده تا نيروهاي نظامي آمريکا آنجا را ترک کنند.

در سطح سياسي و گسترده‌تر ماه گذشته هيلاري کلينتون وزير خارجه آمريکا از دولت بحرين به عنوان يک متحد و همپيمان تجليل کرد، دولتي که امروزه با زور اسلحه به جان معترضين افتاده که عمدتاً زنان و کودکان هستند.

 غير از اين که بحرين کشوري با اکثريت شيعه است و تمايلات وابسته به ايران دارد کشورهاي ديگر منطقه که پايگاه هاي نظامي آمريکا در آنجا است، احتمالاً مجبور خواهند بود، ارتباطات خود با آمريکا مخصوصاً با کمتر کردن پايگاه هاي نظامي آمريکا در کشورهاي خود، را مدنظر قرار دهند.

کشورهايي چون، کويت، امارات متحده عربي، سلطنت عمان و قطر همان طوري که بعد از وقايع 11 سپتامبر 2001 عربستان سعودي مجبور شد، به خاطر ممانعت از نارضايتي هاي داخلي، دست به اقدامات مشابهي بزند. آمريکا در شرايط کنوني مي‌بايست فشار هر چه بيشتر بر دولت پادشاهي حمد در بحرين بياورد تا از خشونت استفاده نکند، مخصوصاً اين که آنها با سلاح‌هاي ساخت آمريکا به کشتار مردم خود، دست زده‌اند. چنانچه مشکلات بحرين بخواهند به عربستان سعودي سرايت کند وضعيت به جايي خواهد کشيد که بحران‌هاي زيادي به بار خواهد آورد.