به گزارش مشرق به نقل از مهر، اين روزنامه نگار در نشست مطبوعاتي که روز جمعه پس از برگزاري اجلاس فوق العاده شوراي همکاري در منامه با حضور شيخ خالد وزير خارجه بحرين، شيخ عبدالله بن زايد وزير خارجه امارات و دبيرکل شوراي همکاري خليج فارس برگزار شد وقتي به حوادث ميدان لؤلؤ و محل تجمع اعتصاب کنندگان اشاره کرد نتوانست جلو اشکهاي خود را بگيرد و شديدا گريست و آنچه را که در اين ميدان گذشت يک قربانگاه واقعي توصيف کرد.
ريم خليفه در ادامه گفت: جناب وزير، من اولين بار است که سوال نمي کنم، من در برابر تمامي رسانه هاي گروهي مي خواهم در چند کلمه با شما سخن بگويم، من يک هموطن بحريني هستم، پدرم سني مذهب و مادرم شيعه است، ازدواج و ارتباط (بين شيعه وسني) در بحرين بخشي از فرهنگ ما شده است، ما هيچ گونه تبعيضي قايل نيستيم، من طايفه گرا نيستم، من تا استخوان به وطنم عشق مي ورزم، من يک روزنامه نگار مستقل هستم، بخاطر عشق به ميهنم حاضرم هرچه وطنم بخواهد دراختيار قرار دهم، ما وعده ملک حمد را باور کرديم و به منشور ملي راي داديم، ولي وزير آنچه در ميدان لؤلؤ رخ داد يک کشتار و قربانگاه بود.
وي در ادامه افرود: اجازه بدهيد در برابر رسانه هاي بحريني وخارجي بگويم نمي خواهم براي کسي دردسر درست کنم، ولي آنچه در بيمارستان سلمانيه ديدم نمي توان باور کرد، ما به خون نياز داريم، آقاي وزير در اين بيمارستان مجروحاني هستند که به خون نياز دارند.
اين روزنامه نگار در ادامه ياد آور شد: من نمي خواهم وقت شما را بگيرم فقط اجازه بدهيد و معذورم بداريد، من يک ميهن پرست هستم، مي خواهم بگويم که ما خواهان تغيير حکم نيستيم، ما فقط مي خواهيم صداي ما گوش شنوا داشته باشد، و در روند اصلاحات و توسعه شرکت داشته باشيم. آقاي وزير من از شما و از همه اعضاي خاندان حاکم سوال مي کنم مشکل در کجاست؟ آيا مشکل در عدم اعتماد است؟ براي چه ؟ آيا به مردم بي اعتمادي وجود دارد؟ اين همه تبعيض براي چيست؟
وي گفت: آقاي وزير عذرخواهي مي کنم، ببخشيد، باز مي گويم ببخشيد وقتي من آن صحنه ها را ديدم مجروحان را ديدم و مردمي را ديدم که روي زمين افتاده بودند، آقاي وزير اکنون که اين حرفها را مي زنم، تمام بدنم مي لرزد، من با وطنم در حال عزاي عمومي بسر مي برم، اجازه بدهيد، من با کمال ادب و احترام مي گويم ، من از ملک حمد مي خواهم اقدام عاجلانه اي اتخاذ کند و اين کشور را نجات دهد. من اکنون به عنوان يک روزنامه نگار صحبت نمي کنم، من مي خواهم بگويم چرا چنين اتفاقي افتاد؟ آيا نيازي به آوردن ارتش از کشورهاي همسايه بود؟ جناب وزير ما از ساعت 3 بامداد تاکنون نخوابيده ايم، واي برشما، واي برشما، من از صميم قلب مي خواهم و با خواهش مي گويم که بايد اين اوضاع حل شود، از اينکه وقتتان را گرفتم عذرمي خواهم.
وزير خارجه بحرين بدنبال سخنان وي اظهار داشت ما از هيچ کشور خارجي ارتش نياورديم و آنچه اتفاق افتاد حفظ نظم از سوي نيروي دفاع بحرين بود که براي حفظ نظم منطقه انجام شد وگرنه ارتش بحرين يا نيروي دفاع بحرين تا کنون اسلحه به روي مردم نکشيده است. نمي توانم بپذيرم که نيروي دفاع به سوي مردم آتش گشوده است، اين ارتش کشور است که از ميهن و دستاوردهاي آن و حفظ جان مردم و پيشگيري از خونريزي حمايت مي کند!