گروه ورزشی مشرق- در روزهای اخیر، ورود وزارت ورزش و جوانان به موضوع فوتبال واکنش های فراوانی را در پی داشته است. برخی آن را نقد کرده و برخی نیز در حمایت از ان سخن گفته اند. اما این ماجرا دارای زوایایی است که موجب شده تا برخی شائبه های نگران کننده ایجاد شود. همین نیز بر دامنه موضوع و ابعاد آن می افزاید و موجب می شود تا نگاه ها به سوی آن جلب شود.

برخی عنوان می دارند تمام این حواشی، رفتاری رو به جلو از سوی وزارتخانه ای است که مدیرانش دارای رویکردی منفی به فوتبال هستند. در حقیقت، کشتی گیرانی هستند که به انتقام گیری از این رشته مشغولند که همیشه مورد توجه و علاقه مردم بوده است. از سویی، این حواشی باعث می شود تا توجهات به سمت حوزه های دیگر ورزش نرفته که در وضعیت مطلوبی به سر نمی برند. در واقع، این موضوع برای مدیران دستگاه ورزش نتایج مطلوبی در پی خواهد داشت.


سرخابی ها به چه کسی می رسند؟
انتشار فهرست قراردادهای بازیکنان و کادر فنی دو تیم استقلال و پرسپولیس از سوی وزارت ورزش در برهه های حساسی که این دو در کورس رقابت بودند، موجب شد تا این پرسش به وجود آید که چه تدبیر و طراحی در پس این اتفاق بوده است؟ این خبر که البته برخلاف قانون منتشر شده بود، موجی از واکنش ها را در پی داشت. وزارت ورزش به یک باره رفتارهایی کرده و وارد میدان شد که در ادامه مشخص شد که با اشکالاتی همراه بوده است.

وزیر ورزش که فاقد سابقه ای اجرایی در مدیریت بوده، سخن از واگذاری سرخابی ها گفت؛ اما تا به امروز زمان و روند دقیق آن مشخص نشده و هر کس از تاریخی سخن می گوید. در واقع، به نظر می رسد برنامه ای مشخص در این رابطه وجود ندارد. در این مسیر، امیر خادم (معاون وزارت ورزش و جوانان) مسئول این دو تیم عنوان شد که تا به امروز نشان داده که به موضوع تسلط نداشته و نمی داند وارد چه میدانی شده است. نتیجه نیز این شده که این دو تیم در وضعیت نامطلوب و مبهمی به سر می برند؛ اما انتشار خبری در روزهای گذشته باعث شد تا ابهامتی در این باره ایجاد شود.


ابهام در فعالیت وزارت ورزش درباره سرخابی ها
در این بین، اعلام خبر واگذاری پرسپولیس به یک شرکت و مصاحبه رئیس آن باعث پرسش های بی پاسخی شد. اولین سوال مربوط به نحوه واگذاری و عدم اطلاع رسانی درباره آن است. چرا مسیر این موضوع تا به امروز مشخص نبوده است؟ چرا مدیر شرکت عنوان داشته که قرارداد محرمانه است و از شفاف سازی طفره رفته است؟ مگر وزارت ورزش منادی شفاف سازی نبوده است؛ پس چرا چنین رفتاری مطرح شده است؟ این پرسش ها اذهان عمومی را نگران کرده که چرا باید این قرارداد اینگونه غیر شفاف باشد.


از سوی دیگر، مدیر این شرکت عنوان داشته که اگر امیر خادم تصمیم بگیرد، واگذاری صورت گرفته و نهایی است. حال باید پرسید که مگر یک معاون وزارت ورزش دارای اهلیت جهت اعطای مدیریت است؟ نباید در این راستا مزایده ای برگزار شود تا بهترین پیشنهاد انتخاب شود؟ این رفتار شائبه برانگیز نیست و باعث ابهام نمی شود؟ آیا واگذاری یک شرکت دولتی در صلاحیت سازمان خصوصی سازی نیست؟ و ...

اکنون نگرانی ها درباره آینده دو تیم محبوب پایتخت افزوده شده است. به راستی، چه سرنوشتی در انتظار سرخابی ها است؟