به گزارش مشرق، یک منبع در گفت وگو با «ایران هسته ای» برخی جزئیات جدید از مذاکره دوجانبه و محرمانه ایران و امریکا در دوران دولت دهم را تشریح کرد.
اگرچه عموما اینگونه تصور می شود –و امریکایی ها هم به این تصور دامن زده اند- که مذاکرات دو جانبه میان ایران و امریکا عمدتا پس از روی کار آمدن حسن روحانی به طور جدی آغاز شده ولی دیپلمات ها می گویند این مذاکرات قبل از انتخابات و در دولت احمدی نژاد آغاز شده و به مراحل بسیار مهمی رسیده بود.
علی اکبر صالحی رییس فعلی سازمان انرژی اتمی و وزیر خارجه دولت محمود احمدی نژاد در گفت وگو با شبکه العالم برای نخستین بار جزئیاتی از این موضوع را بیان کرده است.
صالحی گفته است: «مقام معظم رهبری در آن زمان فرمودند برخی از مسئولین دولت سابق، بر مذاکره دوجانبه با دولت امریکا درخصوص مسأله هسته‌ای نظر داشتند. آن زمان که من در وزارت امور خارجه بودم (حدود دو سال و نیم یا سه سال پیش) موضوع را به خدمت رهبر عرض کردم و گفتم، اجازه دهید، ما با امریکایی‌ها راجع به موضوع هسته‌ای وارد مذاکره شویم. حضرت آقا فرمودند به امریکایی‌ها نمی‌شود اعتماد کرد و مصداق‌هایی در این خصوص فرمودند؛ برای نمونه، در موضوع افغانستان در موضوع عراق و اینکه آنها عهدشکنی و نقض پیمان میکنند و قابل اعتماد نیستند و حسن نیت ندارند. من خدمت ایشان عرض کردم، اگر اجازه دهید، ما در موضوع هسته‌ای هم این را تجربه کنیم. ایشان فرمودند: اشکالی ندارد، بروید و این کار را انجام دهید، اما بدانید که این اتمام حجت خواهد بود. ما بهانه را از آنها خواهیم گرفت و به مردم خودمان اعلام خواهیم کرد که از هر فرصتی برای حل و فصل مسالمت‌‌آمیز این موضوع در چهارچوب عزت، حکمت و مصلحت استفاده می‌کنیم و بهانه را از آنها خواهیم گرفت که آنها با افکار عمومی بازی نکنند. البته ایشان چند تا شرط گذاشتند و گفتند این چهار شرط را شما رعایت کنید: یکی از شروط آن بود که مذاکرات فقط در مورد هسته‌ای باشد. در مجموع می‌خواهم بگویم که کار شروع شد؛ این مسأله تقریبا مربوط به دو یا دو سال و نیم پیش است، بالاخره به هر ترتیبی کار شروع شد و به دولت جدید رسید که ادامه یافت».
یک منبع در تهران در گفت وگو با «ایران هسته ای» گفت دو شرط دیگر از آن 4 شرط این بوده است که اولا وزیر خارجه خود در مذاکرات شرکت نکند و ثانیا مذاکرات دارای نتایج ملموس زودهنگام باشد.
این منبع همچنین خبر داد که سیاستگذاری درباره این مذاکرات در یک کمیته 3 نفره شامل 3 تن از مسئولین ارشد دولت انجام می شده اما احمدی نژاد نقش چندانی در آن نداشته است.
به گفته این منبع، استراتژی اصلی در این مذاکرات اتمام حجت برای امریکا و نشان دادن عدم صداقت و غیر قابل اعتماد بودن آن بوده است.
این منبع در ادامه با اشاره به اینکه تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری 92، 3 دور مذاکره در مسقط برگزار شد، خبر داد که امریکایی ها در همان مذاکرات رسما غنی سازی ایران را پذیرفتند اما پس از روی کار آمدن دولت جدید و با مشاهده عجله و روحیه سازشکاری آن، چیزی را که قبلا پذیرفته بودند پس گرفتند و در توافق ژنو عملا این حق انکار شد و تداوم برنامه به شکل بسیار محدود به جای آن نشست.
این منبع گفت: «موضوع پذیرش غنی سازی توسط امریکا در نامه ای مکتوب به ایران اعلام شد».
این منبع همچنین خبر داد در همان مذاکرات مدالیته ای مورد مذاکره تقریبا نهایی قرار گرفت که خط پایان مذاکرات را هم با تفاوتی بسیار زیاد نسبت به آنچه در ژنو مورد توافق قرار گرفت، ترسیم می کرد.
این منبع گفت مسئولیت اصلی مذاکرات در آن مقطع با یکی از معاونان کارکشته وزارت خارجه بوده است.
بنابر این گزارش، دولت روحانی همانطور که قدر دستاوردهای فنی ایجاد شده در دولت قبلی را نداشت و آنها را با ما به ازایی بسیار اندک معاوضه کرد، ارزش این سوابق مذاکراتی را هم در نیافت و در مذاکرات نیویورک و توافق ژنو عملا کار را به نتیجه ای رساند که حتی با آنچه امریکایی ها چند ماه قبل آن را پذیرفته بودند هم تفاوت بسیار داشت چه رسد به اینکه با منافع کشور منطبق باشد.
از سوی امریکا جیک سالیوان مشاور جو بایدن و بیل برنز قائم مقام وزارت خارجه در این مذاکرات شرکت داشته است.
اگرچه عموما اینگونه تصور می شود –و امریکایی ها هم به این تصور دامن زده اند- که مذاکرات دو جانبه میان ایران و امریکا عمدتا پس از روی کار آمدن حسن روحانی به طور جدی آغاز شده ولی دیپلمات ها می گویند این مذاکرات قبل از انتخابات و در دولت احمدی نژاد آغاز شده و به مراحل بسیار مهمی رسیده بود.
علی اکبر صالحی رییس فعلی سازمان انرژی اتمی و وزیر خارجه دولت محمود احمدی نژاد در گفت وگو با شبکه العالم برای نخستین بار جزئیاتی از این موضوع را بیان کرده است.
صالحی گفته است: «مقام معظم رهبری در آن زمان فرمودند برخی از مسئولین دولت سابق، بر مذاکره دوجانبه با دولت امریکا درخصوص مسأله هسته‌ای نظر داشتند. آن زمان که من در وزارت امور خارجه بودم (حدود دو سال و نیم یا سه سال پیش) موضوع را به خدمت رهبر عرض کردم و گفتم، اجازه دهید، ما با امریکایی‌ها راجع به موضوع هسته‌ای وارد مذاکره شویم. حضرت آقا فرمودند به امریکایی‌ها نمی‌شود اعتماد کرد و مصداق‌هایی در این خصوص فرمودند؛ برای نمونه، در موضوع افغانستان در موضوع عراق و اینکه آنها عهدشکنی و نقض پیمان میکنند و قابل اعتماد نیستند و حسن نیت ندارند. من خدمت ایشان عرض کردم، اگر اجازه دهید، ما در موضوع هسته‌ای هم این را تجربه کنیم. ایشان فرمودند: اشکالی ندارد، بروید و این کار را انجام دهید، اما بدانید که این اتمام حجت خواهد بود. ما بهانه را از آنها خواهیم گرفت و به مردم خودمان اعلام خواهیم کرد که از هر فرصتی برای حل و فصل مسالمت‌‌آمیز این موضوع در چهارچوب عزت، حکمت و مصلحت استفاده می‌کنیم و بهانه را از آنها خواهیم گرفت که آنها با افکار عمومی بازی نکنند. البته ایشان چند تا شرط گذاشتند و گفتند این چهار شرط را شما رعایت کنید: یکی از شروط آن بود که مذاکرات فقط در مورد هسته‌ای باشد. در مجموع می‌خواهم بگویم که کار شروع شد؛ این مسأله تقریبا مربوط به دو یا دو سال و نیم پیش است، بالاخره به هر ترتیبی کار شروع شد و به دولت جدید رسید که ادامه یافت».
یک منبع در تهران در گفت وگو با «ایران هسته ای» گفت دو شرط دیگر از آن 4 شرط این بوده است که اولا وزیر خارجه خود در مذاکرات شرکت نکند و ثانیا مذاکرات دارای نتایج ملموس زودهنگام باشد.
این منبع همچنین خبر داد که سیاستگذاری درباره این مذاکرات در یک کمیته 3 نفره شامل 3 تن از مسئولین ارشد دولت انجام می شده اما احمدی نژاد نقش چندانی در آن نداشته است.
به گفته این منبع، استراتژی اصلی در این مذاکرات اتمام حجت برای امریکا و نشان دادن عدم صداقت و غیر قابل اعتماد بودن آن بوده است.
این منبع در ادامه با اشاره به اینکه تا قبل از انتخابات ریاست جمهوری 92، 3 دور مذاکره در مسقط برگزار شد، خبر داد که امریکایی ها در همان مذاکرات رسما غنی سازی ایران را پذیرفتند اما پس از روی کار آمدن دولت جدید و با مشاهده عجله و روحیه سازشکاری آن، چیزی را که قبلا پذیرفته بودند پس گرفتند و در توافق ژنو عملا این حق انکار شد و تداوم برنامه به شکل بسیار محدود به جای آن نشست.
این منبع گفت: «موضوع پذیرش غنی سازی توسط امریکا در نامه ای مکتوب به ایران اعلام شد».
این منبع همچنین خبر داد در همان مذاکرات مدالیته ای مورد مذاکره تقریبا نهایی قرار گرفت که خط پایان مذاکرات را هم با تفاوتی بسیار زیاد نسبت به آنچه در ژنو مورد توافق قرار گرفت، ترسیم می کرد.
این منبع گفت مسئولیت اصلی مذاکرات در آن مقطع با یکی از معاونان کارکشته وزارت خارجه بوده است.
بنابر این گزارش، دولت روحانی همانطور که قدر دستاوردهای فنی ایجاد شده در دولت قبلی را نداشت و آنها را با ما به ازایی بسیار اندک معاوضه کرد، ارزش این سوابق مذاکراتی را هم در نیافت و در مذاکرات نیویورک و توافق ژنو عملا کار را به نتیجه ای رساند که حتی با آنچه امریکایی ها چند ماه قبل آن را پذیرفته بودند هم تفاوت بسیار داشت چه رسد به اینکه با منافع کشور منطبق باشد.
از سوی امریکا جیک سالیوان مشاور جو بایدن و بیل برنز قائم مقام وزارت خارجه در این مذاکرات شرکت داشته است.
