به اعتقاد این کارشناسان این نبرد در صورت شکست و ناکامی گروه های مسلح در تحقق اهداف استراتژیک اشان، آخرین نبرد آنها خواهد بود و در غیر این صورت سوریه در معرض خطر تقسیم جغرافیایی و سیاسی قرار خواهد گرفت که یکی از آنها بدون تردید تشکیل دولت سنی در مرزهای ترکیه است، این درحالی است که دور از انتظار نیست، از سوریه دولتی فلسطینی نیز بعدها زاده شود تا پس از آن چشم انتظار تشکیل کشورهای کوچکی باشیم که اقلیت های علوی و شیعی و مسیحی را در باقی مانده مساحت سوریه در برگیرد .

دیپلماسی شرق و خاورمیانه هم اکنون بر این اساس بنا شده و روند امور جاری در شمال سوریه را به دقت بسیار زیر نظر دارد، به ویژه آنکه به خوبی می داند، مشارکت مستقیم ترکیه در این نبردها و حمایت عیان آنکارا از گروه های مسلح تروریستی نه به خاطر محبت و عشق و علاقه آن به گروه های مسلح یا محافظت از آنها و بخشیدن جانی دوباره در آنها با حمایت های سیاسی و امنیتی است، بلکه از این بیم دارد، مبادا شکست این گروه ها و موفقیت ارتش و نظام سوریه منتهی به افزایش نفوذ ترک های علوی شود که در نزدیکی مرزهای سوریه و حکومت این کشور متمرکز هستند و اقامت دارند و در حالی که دولت ترکیه این گروه را همچنان اقلیت می داند، اما جدیدترین آمارهای ارائه شده از سوی مرکز آمار ترکیه نشان می دهد که جمعیت علوی های ترکیه به 16 میلیون نفر می رسد و در این بین استان «اسکندرون» مهمترین کانون تمرکز و تجمع سیاسی و مردمی آنها به شمار می آید. 

اما دیگر علوی های ترکیه در دیگر مناطق و شهرهای مرزی ترکیه که در جوار مرزهای سوریه قرار دارند، پراکنده شده اند، به همین دلیل حضور و مشارکت ترکیه در بحران سوریه و نبردهای جاری در آن به امری حیاتی و استراتژیک برای حکومت «رجب طيب اردوغان» تبدیل می شود که نفوذ سیاسی خود را ارتش تقسیم می کند.

در مقابل به نظر می رسد که نظام سوریه تاکنون سکوت اختیار کرده و تنها با تمام قوا با نیروهای نظامی و امنیتی و دیپلماتیک خود به مقابله با منافع ترکیه می پردازد و مانع از تحقق آنها می شود، چراکه به خوبی از اهداف واقعی آنکارا آگاه است و از آنجا که ایران و روسیه را پشتیبان خود می بیند، بنابراین واهمه ای از ترفندها و توطئه های ترکیه و طرف های هم پیمان آن ندارد، چراکه به خوبی از موازنه حاکم بر سوریه و منطقه آگاه است. 
این موضوع سکوت سوریه در قبال نبردهای جاری در مناطق مختلف این کشور و حملات متقابل طرف های درگیر را آشکار می سازد. دمشق به خوبی می داند، ترکیه نمی تواند، پا را از حمایت های نظامی و لجستیکی نمی تواند، فراتر نهد، چون هم آنکارا و هم دمشق به خوبی می داند، در صورت بر هم خوردن معادله حاکم بر بحران با طرف های دیگری همچون مسکو و تهران مواجه خواهد شد. 

در این ارتباط یک دیپلمات آگاه منطقه ای در این خصوص از نامه و پیام فوری تهران به آنکارا سخن می گویند که پیش از آنکه یک پیام برای ترک ها باشد، یک تهدید و یادآور توافقاتی بود که در سفر اخیر اردوغان به تهران در دسامبر سال گذشته به آن دست یافتند که از جمله آنها توافق بر سر فروش گاز ایران به ترکیه و ده ها توافق اقتصادی و تجاری و سرمایه گذاری بود که بالطبع می بایست موجب نزدیک شدن بیش از پیش آنکارا به تهران و عادی شدن روابط بین آنها شود.
در این بین اگر ترکیه در اندیشه برهم زدن موازنه حاکم بر سوریه و منطقه باشد و خطوط قرمز مشخص شده را زیر پا بگذارد، بدون تردید با اقدامات قاطع ایران و روسیه مواجه خواهد شد که اولین آن حضور ناوهای روسی در بندر طرطوس و دیگری قطع گاز توافق شده از ایران به ترکیه و ورود منطقه به جنگی تمام عیار است.

منبع: عرش نیوز