به گزارش مشرق - "پاول پیلار" که مدت سه دهه از مقامات ارشد سازمان سیای آمریکا و تحلیلگران ارشد بخش خاورمیانه این سازمان آمریکایی بوده و در حال حاضر نیز از اساتید دانشگاه "جرج تاون" آمریکاست، در گفت‌وگو با روزنامه سوئیسی "تاگس انسایگر" اظهار داشت: سیاست خارجی آمریکا از افغانستان گرفته تا عراق و اوکراین سیاستی سنجیده نیست. این باور آمریکایی مبنی بر اینکه کشوری منحصر به فرد است یکی از مسائل آن محسوب می‌شود.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به بحران اوکراین پرداخته اقدامات روسیه در کریمه را با توجه به سیاست‌های غلط گسترش ناتو به شرق که از سالها قبل از دوره باراک اوباما آغاز شده بود غیرقابل اجتناب توصیف کرد.
این مقام سابق سازمان سیا سابقه تحولات امروز اوکراین را به دوران بعد از پایان جنگ سرد و احساس پیروزمندی آمریکا در آن دوره مربوط دانسته خاطرنشان کرد: قدرت اجرایی جرج بوش به‌خصوص این احساس پیروزمندی را به‌صورت قابل توجه نشان داد، اما پشت این حس پیروزمندانه یک طرز تفکر عمومی آمریکایی و اینکه چگونه به بقیه دنیا می‌نگرد نهفته بود. در این طرز فکر آمریکایی مسئله شکست خورده و پیروز و شخصیت خوب و بد همواره مطرح بوده است. وضعیت حاکم در ایالات متحده آمریکا این بود که ما در جنگ سرد پیروز شده‌ایم.
این مقام سابق سازمان سیا در بخش دیگری از این گفت‌وگو در این باره اظهار تأسف کرد که غرب و به‌خصوص آمریکا در گذشته و در برخی موارد برای قوانین بین المللی و اصولی مانند دموکراسی و حق تعیین سرنوشت کشورها ارزش و احترام قائل نبوده‌اند و در این راستا گفت: ما بعضی وقتها به‌گونه‌ای رفتار کرده‌ایم که انگار قوانین بین المللی برای ما صدق نمی‌کند.
این مقام سابق سازمان سیا حمله آمریکا به عراق در سال 2003 را بدترین مورد بی‌توجهی به قوانین بین المللی از طرف آمریکا عنوان کرده و نتیجه اقدامات مداخله جویانه آمریکا در برخی کشورها از جمله افغانستان، عراق و لیبی را قدرت گرفتن ناخواسته گروه‌های افراطی در این کشورها عنوان کرده و در بخش دیگری از این گفت‌وگو به مسئله سوریه پرداخته گفت: من باید رک و پوست‌کنده اعتراف کنم که من هم هیچ طرحی مد نظرم نیست که چگونه می‌توان صلح را در این کشور برقرار کرد. شاید در این کشور نیز نتیجه‌ای مانند جنگهای داخلی لبنان در سالهای 1970 و 1980 به وقوع بپیوندد. صلح تازه زمانی به این کشور برمی‌گردد که احزاب جنگی از درگیری‌ها خسته شوند.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو تصریح کرد: ما می‌توانیم بگوییم که بشار اسد با وجود برخی اقدامات خشونت‌باری که مرتکب شده است بهترین ضامن برای ایجاد امنیت در سوریه می‌تواند باشد، اگر ما نخواهیم منتظر بمانیم که احزاب جنگ در سوریه از نبرد خسته شوند.
وی در ادامه درباره موضع فراکسیون جمهوری‌خواهان نومحافظه کار در آمریکا که پایان رژیم بشار اسد در سوریه را می‌خواهند، گفت: در واشنگتن یک عرصه سیاسی حاکم است که بحث درباره برخی مسائل خاص در آن ممنوع است، یکی از این نمونه‌ها بحران اوکراین است. الحاق کریمه به روسیه عملی است که انجام شده است، این اتفاق افتاده است، حتی اگر هیچ‌کس در واشنگتن آشکارا به آن اعتراف نکند.
"پیلار" در ادامه خاطرنشان کرد که بسیاری از مسئولان در واشنگتن یک گستره توجه و درک بسیار کوتاه‌مدتی از وقایع گذشته دارند. آنچه ده سال پیش در جنگ عراق اتفاق افتاد به‌سرعت فراموش شد. اعضای کنگره آمریکا هم گستره توجه و درک بسیار کوتاه‌تری از این وقایع دارند. آنها همواره خود را با جدیدترین وقایع و رسوایی‌ها مشغول می‌کنند و زمانی که اتفاق تازه‌ای رخ می‌دهد رسوایی قبلی دوباره به دست فراموشی سپرده می‌شود.
وی در بخش پایانی این گفت‌وگو به مسئله بحران اوکراین پرداخته گفت که این یک خطای بزرگ بود که دولت جدید اوکراین زبان روسی را دیگر به‌عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت نمی‌شناسد. این اقدام بین ساکنان اوکراین که به‌زبان روسی سخن می‌گویند رعب و وحشت ایجاد کرده است. اگر من یک دیپلمات غربی بودم و می‌خواستم یک اقدام قانع کننده در کیف انجام دهم، بنابراین دولت اوکراین را تحت فشار قرار می‌دادم که به عقب برگشته در راستای ساختن اوکراینی که هم با روسیه و هم با اتحادیه اروپا در صلح زندگی کند، تلاش کند.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو به بحران اوکراین پرداخته اقدامات روسیه در کریمه را با توجه به سیاست‌های غلط گسترش ناتو به شرق که از سالها قبل از دوره باراک اوباما آغاز شده بود غیرقابل اجتناب توصیف کرد.
این مقام سابق سازمان سیا سابقه تحولات امروز اوکراین را به دوران بعد از پایان جنگ سرد و احساس پیروزمندی آمریکا در آن دوره مربوط دانسته خاطرنشان کرد: قدرت اجرایی جرج بوش به‌خصوص این احساس پیروزمندی را به‌صورت قابل توجه نشان داد، اما پشت این حس پیروزمندانه یک طرز تفکر عمومی آمریکایی و اینکه چگونه به بقیه دنیا می‌نگرد نهفته بود. در این طرز فکر آمریکایی مسئله شکست خورده و پیروز و شخصیت خوب و بد همواره مطرح بوده است. وضعیت حاکم در ایالات متحده آمریکا این بود که ما در جنگ سرد پیروز شده‌ایم.
این مقام سابق سازمان سیا در بخش دیگری از این گفت‌وگو در این باره اظهار تأسف کرد که غرب و به‌خصوص آمریکا در گذشته و در برخی موارد برای قوانین بین المللی و اصولی مانند دموکراسی و حق تعیین سرنوشت کشورها ارزش و احترام قائل نبوده‌اند و در این راستا گفت: ما بعضی وقتها به‌گونه‌ای رفتار کرده‌ایم که انگار قوانین بین المللی برای ما صدق نمی‌کند.
این مقام سابق سازمان سیا حمله آمریکا به عراق در سال 2003 را بدترین مورد بی‌توجهی به قوانین بین المللی از طرف آمریکا عنوان کرده و نتیجه اقدامات مداخله جویانه آمریکا در برخی کشورها از جمله افغانستان، عراق و لیبی را قدرت گرفتن ناخواسته گروه‌های افراطی در این کشورها عنوان کرده و در بخش دیگری از این گفت‌وگو به مسئله سوریه پرداخته گفت: من باید رک و پوست‌کنده اعتراف کنم که من هم هیچ طرحی مد نظرم نیست که چگونه می‌توان صلح را در این کشور برقرار کرد. شاید در این کشور نیز نتیجه‌ای مانند جنگهای داخلی لبنان در سالهای 1970 و 1980 به وقوع بپیوندد. صلح تازه زمانی به این کشور برمی‌گردد که احزاب جنگی از درگیری‌ها خسته شوند.
وی در بخش دیگری از این گفت‌وگو تصریح کرد: ما می‌توانیم بگوییم که بشار اسد با وجود برخی اقدامات خشونت‌باری که مرتکب شده است بهترین ضامن برای ایجاد امنیت در سوریه می‌تواند باشد، اگر ما نخواهیم منتظر بمانیم که احزاب جنگ در سوریه از نبرد خسته شوند.
وی در ادامه درباره موضع فراکسیون جمهوری‌خواهان نومحافظه کار در آمریکا که پایان رژیم بشار اسد در سوریه را می‌خواهند، گفت: در واشنگتن یک عرصه سیاسی حاکم است که بحث درباره برخی مسائل خاص در آن ممنوع است، یکی از این نمونه‌ها بحران اوکراین است. الحاق کریمه به روسیه عملی است که انجام شده است، این اتفاق افتاده است، حتی اگر هیچ‌کس در واشنگتن آشکارا به آن اعتراف نکند.
"پیلار" در ادامه خاطرنشان کرد که بسیاری از مسئولان در واشنگتن یک گستره توجه و درک بسیار کوتاه‌مدتی از وقایع گذشته دارند. آنچه ده سال پیش در جنگ عراق اتفاق افتاد به‌سرعت فراموش شد. اعضای کنگره آمریکا هم گستره توجه و درک بسیار کوتاه‌تری از این وقایع دارند. آنها همواره خود را با جدیدترین وقایع و رسوایی‌ها مشغول می‌کنند و زمانی که اتفاق تازه‌ای رخ می‌دهد رسوایی قبلی دوباره به دست فراموشی سپرده می‌شود.
وی در بخش پایانی این گفت‌وگو به مسئله بحران اوکراین پرداخته گفت که این یک خطای بزرگ بود که دولت جدید اوکراین زبان روسی را دیگر به‌عنوان زبان رسمی در این کشور به رسمیت نمی‌شناسد. این اقدام بین ساکنان اوکراین که به‌زبان روسی سخن می‌گویند رعب و وحشت ایجاد کرده است. اگر من یک دیپلمات غربی بودم و می‌خواستم یک اقدام قانع کننده در کیف انجام دهم، بنابراین دولت اوکراین را تحت فشار قرار می‌دادم که به عقب برگشته در راستای ساختن اوکراینی که هم با روسیه و هم با اتحادیه اروپا در صلح زندگی کند، تلاش کند.
