گروه فرهنگی مشرق - «مصطفی اسماعیل» معروف به «اکبرالقراء» در تاریخ 17 ژوئن 1905 در ناحیه طنطای مصر متولد شد. وی تلاوت قرآن را نزد استاد البدوی فراگرفت سپس به همراه خلیلالحصری در محضر استاد ابراهیم سلام به تحصیل علوم و فنون قرائت پرداخت.
در جوانی شیخ «محمد رفعت» با شنیدن صدای مصطفی آیندهای درخشان به او نوید داد و دیری نپایید که مصطفی اسماعیل یکی از مشاهیر و نوابغ قرائت قرآن در طول تاریخ شد.
به نظر «مصطفی اسماعیل» اگر قاری صوت زیبایی دارد باید با موسیقی آشنا باشد و وقف و ابتدا بداند؛ همچنین مصطفی میگوید: «طریقه تجوید و صوت در تلاوت، برپایه 18 مقام استوار است که صبا، شور، حجاز، بیات و مشتقات آن، رست، سهگاه، عجم، مرسل و نهاوند برخی از این مقامها هستند».
مقام معظم رهبری درباره «مصطفی اسماعیل» میفرمایند: «هنر قاری قرآن این است که هرچه بیشتر معانی قرآن را در ذهن مستمع مجسم بکند؛ به این نکته توجه کنید؛ اینکه میبیند یک تلاوت یک دفعه گل میکند و اهل نظر و اهل بصیرت او را قبول میکنند بیجهت نیست یک علتی دارد؛ شیخ «مصطفی اسماعیل» یا «عبدالفتاح» و اساتیدی از این قبیل کسانی هستند که وقتی قرآن میخوانند شما میبینید مفاهیم قرآن در ذهنشان مجسم است؛ احساس میکنید او دارد مفاهیم را به شما میدهد نه حرف را؛ علت (شهرتشان) اینها هست؛ لذاست که اینها در همان منطقه خودشان هم معروف میشوند و دیگران و شاگردهایشان مقلد اینها میشوند؛ شما نگاه کنید بین این قراء بزرگ؛ مثلا شیخ «مصطفی اسماعیل» که من دقت کردم و شاید دیگران هم همین طور باشند من ندیدم جایی در وقف مطلق «مصطفی اسماعیل» نایستد؛ معمولا میایستد؛ شما هم بایستید؛ این ایستادن صدا را زیباتر و دلنشینتر میکند و هم معنی؛ این هم یک نکته بود».
شیخ «مصطفی اسماعیل» در تاریخ 26 دسامبر 1978 درگذشت و با این واقعه دوران طلایی قاریان مصری رو به افول گذاشت.
در جوانی شیخ «محمد رفعت» با شنیدن صدای مصطفی آیندهای درخشان به او نوید داد و دیری نپایید که مصطفی اسماعیل یکی از مشاهیر و نوابغ قرائت قرآن در طول تاریخ شد.
به نظر «مصطفی اسماعیل» اگر قاری صوت زیبایی دارد باید با موسیقی آشنا باشد و وقف و ابتدا بداند؛ همچنین مصطفی میگوید: «طریقه تجوید و صوت در تلاوت، برپایه 18 مقام استوار است که صبا، شور، حجاز، بیات و مشتقات آن، رست، سهگاه، عجم، مرسل و نهاوند برخی از این مقامها هستند».
مقام معظم رهبری درباره «مصطفی اسماعیل» میفرمایند: «هنر قاری قرآن این است که هرچه بیشتر معانی قرآن را در ذهن مستمع مجسم بکند؛ به این نکته توجه کنید؛ اینکه میبیند یک تلاوت یک دفعه گل میکند و اهل نظر و اهل بصیرت او را قبول میکنند بیجهت نیست یک علتی دارد؛ شیخ «مصطفی اسماعیل» یا «عبدالفتاح» و اساتیدی از این قبیل کسانی هستند که وقتی قرآن میخوانند شما میبینید مفاهیم قرآن در ذهنشان مجسم است؛ احساس میکنید او دارد مفاهیم را به شما میدهد نه حرف را؛ علت (شهرتشان) اینها هست؛ لذاست که اینها در همان منطقه خودشان هم معروف میشوند و دیگران و شاگردهایشان مقلد اینها میشوند؛ شما نگاه کنید بین این قراء بزرگ؛ مثلا شیخ «مصطفی اسماعیل» که من دقت کردم و شاید دیگران هم همین طور باشند من ندیدم جایی در وقف مطلق «مصطفی اسماعیل» نایستد؛ معمولا میایستد؛ شما هم بایستید؛ این ایستادن صدا را زیباتر و دلنشینتر میکند و هم معنی؛ این هم یک نکته بود».