به گزارش مشرق، دکتر وحید فرنیا بیماری اسکیزوفرنی را از جمله اختلالات دسته جنون دانست و گفت: اسکیزوفرنی مهمترین و برجسته‌ترین اختلال این گروه است.
وی یادآوری کرد: اختلال اسکیزوفرنی از ابتدا با علائمی شبیه افسردگی اما خیلی جدی و شدیدتر بروز می‌کند، فرد به تدریج منزوی می شود، از جامعه کناره گیری می‌کند و ارتباطات بین فردی وی کاهش می‌یابد.
این پزشک متخصص معتقد است: این علائم زندگی و عملکرد روزانه فرد را به تدریج تحت تاثیر قرار می‌دهد، به گونه‌ای که بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی در دنیای شخصی خود فرو می‌رود و دیگر با دنیای واقعی خارج تعامل ندارد.
توهم شنوایی، توهم بینایی، بویایی و لمسی به این معنی که فرد بدون اینکه محرکی وجود داشته باشد چیزهایی ببینید و بشنود از جمله دیگر علائم اختلال اسکیزوفرنی است که فرنیا از آنها نام برد و ادامه داد: در این اختلال فرد چیزهایی را باور می‌کند که با واقعیت مطابقت ندارند.
به گفته وی مختل شدن بینش فرد، اختلال گفتاری، گفتن حرف‌های بی ربط، از هم گسیختگی افکار، کاهش انرژی بدن و انگیزه فرد بیمار، کم حرف شدن و کاهش هیجانات نیز از دیگر علائم اسکیزوفرنی است.
این متخصص بیماری های اعصاب و روان اظهارداشت: در موارد پیشرفته تر فرد دیگر توجهی به مسائل و بهداشت فردی خود نیز ندارد و به عبارتی دنیایی برای خود می سازد که دیگران نمی توانند آن را درک کنند.
فرنیا در خصوص دلایل بروز اسکیزوفرنی نیز خاطرنشان کرد: اگرچه همه عوامل این بیماری شناخته شده نیست، اما بر اساس فرضیه‌ها بروز اسکیزوفرنی تابع چند علت است که یکی از آنها دلایل بیولوژیکی و ژنها است.
وی افزود: ژنهایی وجود دارد که باعث اختلال در عصب رسانه "دوپامین" می شود که این عصب رسانه مسئول کنترل افکار، هیجانات و حرکات و اعمال فرد است و اختلال در آن زمینه ساز بروز اسکیزوفرنی است.
به گفته این روانپزشک، استعداد بروز اسکیزوفرنی در افرادی که بستگان درجه یک آنها مبتلا به این اختلال هستند بیشتر است، اما این بدان معنا نیست افراد خانواده حتما به این بیماری دچار خواهند شد.
فرنیا عوامل محیطی از جمله استرس‌های جدی را نیز از دیگر دلایل زمینه ساز اسکیزوفرنی خواند و تاکید کرد: مسائل روانشناختی و تعارضات معنوی و عقیدتی نیز می تواند در بروز این اختلال نقش داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه شایع‌ترین زمان بروز بیماری اسکیزوفرنی در دهه دوم و سوم زندگی و عمدتا در سن 15 تا 25 سال است، تصریح کرد: به ندرت ممکن است اسکیزوفرنی در دهه‌های پنج و شش زندگی نیز بروز کند.
این پزشک متخصص از اسکیزوفرنی به عنوان جنون جوانی نام برد که اختلال عود کننده است و گاه تا آخر عمر با فرد می‌ماند.
فرنیا اضافه کرد: درمان اسکیزوفرنی باید تا آخر عمر فرد ادامه پیدا کند، در غیر این صورت احتمال عود و تشدید بیماری وجود دارد.
وی با بیان اینکه یک بیماری اسکیزوفرنی به دلیل عدم کارایی لازم، بار سنگینی را به خانواده خود و جامعه وارد می کند، گفت: خانواده‌ها نباید به دلیل داشتن چنین عضوی احساس گناه کنند و همواره به خاطر داشته باشند که نحوه تربیت و رفتار آنها باعث بروز اسکیزوفرنی نشده است.
به گفته این متخصص بیماری‌های اعصاب و روان، خانواده‌ها نباید از چنین عضوی انتظار زیادی داشته باشند و مانند گذشته با وی رفتار کنند، چون چنین رفتاری از عوامل عود بیماری است.
وی یادآوری کرد: اختلال اسکیزوفرنی از ابتدا با علائمی شبیه افسردگی اما خیلی جدی و شدیدتر بروز می‌کند، فرد به تدریج منزوی می شود، از جامعه کناره گیری می‌کند و ارتباطات بین فردی وی کاهش می‌یابد.
این پزشک متخصص معتقد است: این علائم زندگی و عملکرد روزانه فرد را به تدریج تحت تاثیر قرار می‌دهد، به گونه‌ای که بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی در دنیای شخصی خود فرو می‌رود و دیگر با دنیای واقعی خارج تعامل ندارد.
توهم شنوایی، توهم بینایی، بویایی و لمسی به این معنی که فرد بدون اینکه محرکی وجود داشته باشد چیزهایی ببینید و بشنود از جمله دیگر علائم اختلال اسکیزوفرنی است که فرنیا از آنها نام برد و ادامه داد: در این اختلال فرد چیزهایی را باور می‌کند که با واقعیت مطابقت ندارند.
به گفته وی مختل شدن بینش فرد، اختلال گفتاری، گفتن حرف‌های بی ربط، از هم گسیختگی افکار، کاهش انرژی بدن و انگیزه فرد بیمار، کم حرف شدن و کاهش هیجانات نیز از دیگر علائم اسکیزوفرنی است.
این متخصص بیماری های اعصاب و روان اظهارداشت: در موارد پیشرفته تر فرد دیگر توجهی به مسائل و بهداشت فردی خود نیز ندارد و به عبارتی دنیایی برای خود می سازد که دیگران نمی توانند آن را درک کنند.
فرنیا در خصوص دلایل بروز اسکیزوفرنی نیز خاطرنشان کرد: اگرچه همه عوامل این بیماری شناخته شده نیست، اما بر اساس فرضیه‌ها بروز اسکیزوفرنی تابع چند علت است که یکی از آنها دلایل بیولوژیکی و ژنها است.
وی افزود: ژنهایی وجود دارد که باعث اختلال در عصب رسانه "دوپامین" می شود که این عصب رسانه مسئول کنترل افکار، هیجانات و حرکات و اعمال فرد است و اختلال در آن زمینه ساز بروز اسکیزوفرنی است.
به گفته این روانپزشک، استعداد بروز اسکیزوفرنی در افرادی که بستگان درجه یک آنها مبتلا به این اختلال هستند بیشتر است، اما این بدان معنا نیست افراد خانواده حتما به این بیماری دچار خواهند شد.
فرنیا عوامل محیطی از جمله استرس‌های جدی را نیز از دیگر دلایل زمینه ساز اسکیزوفرنی خواند و تاکید کرد: مسائل روانشناختی و تعارضات معنوی و عقیدتی نیز می تواند در بروز این اختلال نقش داشته باشد.
وی با اشاره به اینکه شایع‌ترین زمان بروز بیماری اسکیزوفرنی در دهه دوم و سوم زندگی و عمدتا در سن 15 تا 25 سال است، تصریح کرد: به ندرت ممکن است اسکیزوفرنی در دهه‌های پنج و شش زندگی نیز بروز کند.
این پزشک متخصص از اسکیزوفرنی به عنوان جنون جوانی نام برد که اختلال عود کننده است و گاه تا آخر عمر با فرد می‌ماند.
فرنیا اضافه کرد: درمان اسکیزوفرنی باید تا آخر عمر فرد ادامه پیدا کند، در غیر این صورت احتمال عود و تشدید بیماری وجود دارد.
وی با بیان اینکه یک بیماری اسکیزوفرنی به دلیل عدم کارایی لازم، بار سنگینی را به خانواده خود و جامعه وارد می کند، گفت: خانواده‌ها نباید به دلیل داشتن چنین عضوی احساس گناه کنند و همواره به خاطر داشته باشند که نحوه تربیت و رفتار آنها باعث بروز اسکیزوفرنی نشده است.
به گفته این متخصص بیماری‌های اعصاب و روان، خانواده‌ها نباید از چنین عضوی انتظار زیادی داشته باشند و مانند گذشته با وی رفتار کنند، چون چنین رفتاری از عوامل عود بیماری است.
